JuridischForum.be

Mijn vader is hoogbejaard en ikzelf ben enig kind en ook al op pensioen leeftijd . Tenminste, dat denk ik toch.... Een tante , die betrouwbaar is, beweert al lang dat mijn vader vroeger uit een korte relatie een kind heeft. Dit weet ze omdat mijn moeder destijds bij haar kwam uithuilen. Als kind zijnde, kan ik mij herinneren dat het altijd wel wat was thuis, dus is geloof dat dit verhaal wel degelijk zou kunnen kloppen. Geen van beide ouders hebben er echter ooit iets over gelost tegenover mij en ik durf er niet over beginnen tegen mijn oude vader....
De kans bestaat dus, als hij zou overlijden, dat er plots toch nog een halfbroer of zus opduikt die een deel van de erfenis wil.
Daar mijn vader, kort na het overlijden van m'n moeder ( reeds ruim 15 jaar geleden) bij mij is komen aankloppen om hem in zijn levensonderhoud te voorzien, zou ik dit een bittere pil vinden want mijn vader is nooit een gemakkelijk persoon geweest en zeer autoritair. Ik durfde hem dat onderhoudsgeld dan ook niet weigeren. Zijn enige huis is ' geschonken met last' als compensatie voor de maandelijkse som die ik hem moest. Zijn pensioen bedroeg immers nog geen 300 euro en de spaarcenten waren op.
Als ik de optelsom maak ( ik heb destijds ook de schenkingsrechten, ondertussen meer dan 10 jaar geleden, betaald) van wat er jaarlijks betaald werd, alsook zijn verzekering betaal ik en het kadastrale inkomen, dan zit ik nu toch al een een bedrag van rond de 180000 euro aan stortingen dia via de bank verlopen zijn.
Indien er een 2e erfgenaam opduikt, heeft deze dan enkel de vruchten te plukken, of is die dan eerst verplicht om de lasten, welke ik nu alleen draag, mee te delen ?
Het is misschien een rare vraag, maar ik zit er wel een beetje mee gewrongen, want ik zou die sommen ook liever aan mijn eigen kinderen spenderen dan aan mijn vader en als hij komt te overlijden en ik moet weer de helft weggeven, dan is er voor mij van een erfenis ( die er al eigenlijk geen meer is) geen sprake meer.
Weet iemand hier een antwoord op?
Alvast bedankt.

Tegenwoordig heet dat niet meer een "onecht kind", maar een natuurlijk kind. Een natuurlijk kind is een kind uit een relatie waarvan de biologische vader bij de geboorte niet aangegeven wordt als de wettelijke vader. In dat geval kan een natuurlijk kind niet zomaar erven. alleen de wettelijke kinderen kunnen dat. als een natuurlijk kind erkend wil worden als een wettelijk kind, moet het dus eerst bewijzen via DNA-test dat hij/zij afstamt van de zogezegde /vermeende biologische vader. Als die overleden is, wordt dat nogal moeilijk. Men kan nog proberen via stalen van de halfzussen/broers te bekijken of deze personen aan elkaar verwant zijn, maar men kan deze hiertoe niet verplichten. In geval van een zéér grote erfenis zal een natuurlijk kind al deze (kostelijke) moeite wel proberen. Maar in een gewone familiale situatie is het sop de erfeniskool niet waard. En zodus erft een natuurlijk kind niet (zomaar). en moet het bijgevolg ook niet bijdragen aan de lasten die met een overlijden gepaard gaan. Overigens zal een natuurlijk kind ook niet op de hoogte gesteld worden bij een overlijden omdat het wettelijk geen familiale band heeft met de overledene.