Ik hoop dat iemand mij hier raad/advies kan geven.
Ik ben sinds vorig jaar maart getrouwd (in NL) en woon sinds mei vorig jaar hier in Belgie met mijn echtgenoot.
Helaas ben ik sinds 2 weken erachter gekomen dat hij een buitenechtelijke relatie op na hield sinds een maand of 2.
Na de ontdekking en veel gelieg en nog eens gelieg, is het contact door de andere vrouw stop gezet.
Hij heeft op zijn manier berouw getoond, maar voor mij is dat nog niet bevredigend.
Sinds gisteren kwam ik er dus achter dat hij weer contact heeft gezocht met die andere vrouw (heeft zij zelf bevestigd), maar dat het wat haar betreft bij vriendschap blijft.
Voor mij is dit de druppel die de emmer doet overlopen.
Bij de ontdekking stond ik al op het punt om meteen echtscheiding aan te vragen.
Hij heeft toen zijn excuses aangeboden en had spijt en allemaal loze beloftes en luchtledige woorden.
Aangezien ik nog van mijn man houd en een belofte heb afgelegd, had ik toen besloten ook aan mijn huwelijk te werken.
Maar sinds gisteren ben ik er helemaal klaar mee.
De vernedering is te groot en ik ga zo niet meer verder kunnen.
Trouwens zonde van mijn tijd en energie.
Dat was even snel mijn korte intro.
Ik heb de volgende vragen.
1. om de kosten te besparen ga ik een online echtscheiding aanvragen. maar hij zal natuurlijk ook moeten tekenen voor akkoord.
ik betwijfel dat hij dat gaat doen. In dat geval, hoe moet ik het dan oplossen?
2. hoe verloopt de procedure na de echtscheiding? naar mijn weten wordt zijn verblijf ingetrokken! Klopt dat?
3. hoe gaat dat in zijn werking? Want ik vrees dat als hij weet dat ik de echtscheiding aanvraag dat hij weggaat en in de illegaliteit verdwijnt.
moet ik dan in dit geval de vreemdelingenpolitie alvast op de hoogte brengen.
4. aangezien nu blijkt dat hij mij alleen maar heeft gebruikt en misleidt om naar Europa te komen, wil ik er ook werking van maken dat hij naar het land van herkomst teruggaat.
Misschien dat ik nu als hard of bitcherig overkom, maar weet dat om tot dit besluit te nemen het mij enorm pijn doet.
Ik heb de volkomen steun en begrip van zijn moeder en familie.
Maar hier is niet de plaats om alle intieme details te delen. Het is gewoon te vernederend. Tot op het bot!
Ik denk dat een ieder dan linea recta achter mijn beslissing zou staan.
Ik hoop graag enig advies/raad te mogen ontvangen en alvast bedankt daarvoor.
Een vriendelijke verdrietige groet,
Debby