De zus van mijn man is in april gestorven in Tenerife, zij had met zekerheid schulden en had niets van eigendom, zelfs geen wagen.
Wij hebben dus reeds voor de notaris de erfenis verworpen, ook in naam van onze kinderen.
Nu is er na het overlijden van mijn schoonzus ruzie ontstaand in de familie doordat wij haar lichaam hebben laten repatriëren (ze was verzekerd via Mutas) en haar begrafenis ook hebben geregeld (en betaald).
Volgens mijn schoonfamilie hebben wij hierdoor het risico dat wij al haar schulden erven, zijn we dus héél dom geweest volgens hen. Nochtans hebben ze ons bij Buitenlandse Zaken verzekerd dat wij hiermee zeker niet in de problemen kunnen komen. Dat de repatriëring en begrafenis dus geen stilzwijgende aanvaarding inhoud.
Maar doordat mijn schoonfamilie niet ophoud met allerhande bangmakerij, begint mijn man nu ook terug ongerust te worden.
Ik ben dus op zoek naar een sluitend antwoord op volgende vragen:
1. Wij hebben bijgevoegde volmacht ondertekend voor de repatriëring van het stoffelijk overschot: hebben wij hiermee de erfenis stilzwijgend aanvaard?
2. Wij hebben een begrafenisondernemer aangesproken en haar laten begraven dicht bij haar overleden dochtertje, we hebben dus niet geopteerd voor een OCMW-begrafenis. De factuur van de begrafenisondernemer hebben wij intussen met ons eigen geld betaald, gezien wij de enige waren die haar naar hier wilden overbrengen. Hebben wij hiermee de erfenis stilzwijgend aanvaard?
3. Voorlopig ligt er nog geen zerk op haar graf, als we een zerk kopen, aanvaarden wij dan stilzwijgend de erfenis?
4. Mijn schoonzus had een alcoholverslaving, en verbleef de laatste 3 jaar in diverse instellingen, er zijn tal van ziekenhuisopnames geweest enz. . Kunnen wij of haar ouders verplicht worden om op te draaien voor de onbetaalde ziekenhuiskosten, kosten van de instellingen, medicatie, … als zijnde ‘de laatste ziekte’?