Als mijn informatie klopt dan zijn er, indien er onderling gelden geschonken worden (systeem met aangetekende brieven, niet geregistreerd via notaris of registratiekantoor) en er geen overlijden is binnen de eerste 3 jaar, dan zijn deze geschonken gelden vrij van successierechten. Via de clausule van vooroverlijden kan eventueel bedongen worden dat gelden ook vrij van successierechten terug keren naar de schenker indien de begunstigde eerder sterft dan de schenker.
situatie : 2 alleenstaanden (broer en zus) hebben enkel nog hun vader in leven. Alle drie hebben ze bijvoorbeeld een bedrag van 100.000 euro gespaard die ze in principe onaangeroerd laten. Kan men bij wijze van successieplanning dan bijvoorbeeld onderling naar elk 50.000 euro schenken (met clausule vooroverlijden). Dus van broer naar vader en zus telkens 50.000 euro, van zus naar broer en vader telkens 50.000 euro en van vader naar broer en zus telkens 50.000 euro. Iedereen heeft dan in totaal dus 100.000 euro geschonken en 100.000 euro ontvangen, komt dus neer op een nul-operatie. Als alle 3 de personen nog minstens 3 jaar leven dan zijn er bij overlijden in geen enkel geval successierechten verschuldigd op de 100.000 euro van de overledene.
Klopt mijn redenering en zo ja, wordt dit aanvaard door de fiscus/belastingen ?
Alvast bedankt
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Op het weggeschonken geld is na 3 jaar geen successie meer verschuldigd doch op het ontangendgeschonken geld wel want dat waste aan in je vermogen. Zo n constructie is dus verloren moeite.
Als A schenkt aan B betalen de erfgenamen van B bij zijn overlijden op de geschonken som.
Als A niet schenkt betalen de erfgenamen van A bij zijn overlijden op het gespaarde geld.
Als A schenkt aan B betalen de erfgenamen van B bij zijn overlijden op de geschonken som.
Als A niet schenkt betalen de erfgenamen van A bij zijn overlijden op het gespaarde geld.
-
Thomas Morus
- Berichten: 5929
- Juridisch actief: Nee
- Locatie: Utopia
De redenering klopt niet.
Wat men schenkt met de ene hand ontvangt men met de andere.
Rekenkundig is het een nuloperatie.
Wat men schenkt met de ene hand ontvangt men met de andere.
Rekenkundig is het een nuloperatie.
WIJSHEID IS EEN VERHEFFENDE VORM VAN INTELLIGENTIE
Wordt dit niet vermeden door de clausule van vooroverlijden bij de schenking : stel A schenkt aan B met clausule vooroverlijden (indien B eerder sterf komt geld terug naar A)Als A schenkt aan B betalen de erfgenamen van B bij zijn overlijden op de geschonken som.
a) bij overlijden A --> op geschonken geld geen successie verschuldigd want was reeds meer dan 3 jaar eerder geschonken
b) bij overlijden B --> via clausule "vooroverlijden" komt geschonken geld terug naar A zonder successierechten, de erfgenamen van B kunnen toch moeilijk successie moeten betalen op iets dat ze niet ontvangen vermits het geld terug naar A gaat ?
Klopt mijn redenering niet ?
Alvast bedankt
Het geld mag duizendmaal van hand verwisselen, uiteindelijk valt het toch in één of andere erfenis en zal het belast worden, tenzij de spelers in uw verhaal het eeuwig leven hebben.
Maar in dat geval zou er geen successieplanning van doen zijn!
Maar in dat geval zou er geen successieplanning van doen zijn!
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
-
MellowCaballero
- Berichten: 92
- Juridisch actief: Ja
Een ontbindende beding onder voorwaarde van vooroverlijden, is principieel toegelaten. De fiscus bestrijdt wel optionele bedingen van terugkeer van onroerende goederen, maar dat is niet aan de orde hier.
Ik ga niet akkoord met bovenstaande posters: wat u hier voorstelt kan wel zijn nut hebben en wordt vaak toegepast in successieplanning tussen echtgenoten: men doet een wederzijdse schenking van een geldsom bv. onder ontbindende voorwaarde van vooroverlijden. Eventueel gekoppeld aan een optie. Gevolg? De overlevende echtgenoot heeft de mogelijkheid om de ontvangen schenking te behouden (belastingvrij: definitief belast aan 3% of niet geregistreerd als reeds 3 jaar verstreken is) en kan de zelf gedane schenking terugnemen, vrij van belasting. Dat dit in eerste instantie een vestzak-broekzakoperatie is, is duidelijk, maar daarom is het ook een planning met het oog op het overlijden en niet met het oog op het moment zelf. Dat de gelden ooit in een andere nalatenschap zullen worden belast is ook duidelijk, maar het beding van terugkeer werd net om die reden geconstrueerd. Met name om de schenker terug in de mogelijkheid te stellen om te bepalen welke bestemming hij aan het vermogensbestanddeel vervolgens wil geven (evt. een nieuwe schenking).
Indien zus bv. overlijdt voor vader en broer: de schenkingen van V en B ontbinden zich (eventueel naar vrije keuze) en keren vrij van belasting terug naar V en B. V en B behouden de begunstiging van hun zus. De wettelijke erfgenamen (kinderen en anders V en B zelf) hoeven op deze begiftiging uiteraard geen erfbelasting meer te betalen.
Wat is de bedoelding? Gelden kunnen zo aan lage tarieven of onbelast worden gecentraliseerd bij één enkele partij.
Wat is het probleem? U komt hiermee in het vaarwater van fiscaal misbruik. De fiscus ziet niet graag dat u planningen die u perfect met een testament, mits betaling van de erfbelasting natuurlijk, probeert te bereiken aan de hand van schenkingen met allerhande termijnbepalingen of voorwaarden. Zo bestaat er een specifieke misbruikbepaling met betrekking tot de schenking onder opschortende termijn van overlijden of voorwaarde van vooroverlijden. Hier doet u eigenlijk net hetzelfde doordat u geld uitwisselt en uiteindelijk pas op het moment van het overlijden van één der partijen een reële vermogensoverdracht bewerkstelligt. Ik raad deze werkwijze dan ook ten stelligste af.
Ik ga niet akkoord met bovenstaande posters: wat u hier voorstelt kan wel zijn nut hebben en wordt vaak toegepast in successieplanning tussen echtgenoten: men doet een wederzijdse schenking van een geldsom bv. onder ontbindende voorwaarde van vooroverlijden. Eventueel gekoppeld aan een optie. Gevolg? De overlevende echtgenoot heeft de mogelijkheid om de ontvangen schenking te behouden (belastingvrij: definitief belast aan 3% of niet geregistreerd als reeds 3 jaar verstreken is) en kan de zelf gedane schenking terugnemen, vrij van belasting. Dat dit in eerste instantie een vestzak-broekzakoperatie is, is duidelijk, maar daarom is het ook een planning met het oog op het overlijden en niet met het oog op het moment zelf. Dat de gelden ooit in een andere nalatenschap zullen worden belast is ook duidelijk, maar het beding van terugkeer werd net om die reden geconstrueerd. Met name om de schenker terug in de mogelijkheid te stellen om te bepalen welke bestemming hij aan het vermogensbestanddeel vervolgens wil geven (evt. een nieuwe schenking).
Indien zus bv. overlijdt voor vader en broer: de schenkingen van V en B ontbinden zich (eventueel naar vrije keuze) en keren vrij van belasting terug naar V en B. V en B behouden de begunstiging van hun zus. De wettelijke erfgenamen (kinderen en anders V en B zelf) hoeven op deze begiftiging uiteraard geen erfbelasting meer te betalen.
Wat is de bedoelding? Gelden kunnen zo aan lage tarieven of onbelast worden gecentraliseerd bij één enkele partij.
Wat is het probleem? U komt hiermee in het vaarwater van fiscaal misbruik. De fiscus ziet niet graag dat u planningen die u perfect met een testament, mits betaling van de erfbelasting natuurlijk, probeert te bereiken aan de hand van schenkingen met allerhande termijnbepalingen of voorwaarden. Zo bestaat er een specifieke misbruikbepaling met betrekking tot de schenking onder opschortende termijn van overlijden of voorwaarde van vooroverlijden. Hier doet u eigenlijk net hetzelfde doordat u geld uitwisselt en uiteindelijk pas op het moment van het overlijden van één der partijen een reële vermogensoverdracht bewerkstelligt. Ik raad deze werkwijze dan ook ten stelligste af.
Bedankt MellowCaballero, dit is tenminste een deftig onderbouwde reactie en komt overeen met wat ik verwachtte. Helaas niet wat ik hoopte 
Hieruit leid ik af dat deze constructie zou kunnen gebruikt worden en fiscaal zijn nut zou kunnen hebben als successieplanning, maar dat de kans groot is dat de fiscus hierin wel problemen ziet (is een beetje wat ik vreesde en dat ze dit mogelijks als ontduiking zullen zien).
Hartelijk bedankt voor uw antwoord
Hieruit leid ik af dat deze constructie zou kunnen gebruikt worden en fiscaal zijn nut zou kunnen hebben als successieplanning, maar dat de kans groot is dat de fiscus hierin wel problemen ziet (is een beetje wat ik vreesde en dat ze dit mogelijks als ontduiking zullen zien).
Hartelijk bedankt voor uw antwoord
De opmerkingen van Mellow Caballero situeren zich dan ook in een specifiek gedefinieerd kader.
Geenszins de definitieve en algehele vrijstelling in de tijd die u ambieert.
Ik zie bijgevolg niet in waarom mijn antwoord niet "deftig" zou zijn.
Alleszins is wat u wenst te bereiken mathematisch onmogelijk.
Geenszins de definitieve en algehele vrijstelling in de tijd die u ambieert.
Ik zie bijgevolg niet in waarom mijn antwoord niet "deftig" zou zijn.
Alleszins is wat u wenst te bereiken mathematisch onmogelijk.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
Het antwoord van MellowCaballero is het antwoord op mijn vraag.
Uw antwoord is echter een algemene stelling waar niemand iets aan heeft. De staat int al voldoende belastingen. Het kan dan ook nuttig zijn om eens stil te staan bij mogelijke optimalisatie van de erfenis/successie, zeker als je de tarieven van deze belasting ziet (bv tussen broer en zus).
Maar zoals je zelf quote "Niemand is nutteloos. Je kunt altijd nog dienen als slecht voorbeeld."
Uw antwoord is echter een algemene stelling waar niemand iets aan heeft. De staat int al voldoende belastingen. Het kan dan ook nuttig zijn om eens stil te staan bij mogelijke optimalisatie van de erfenis/successie, zeker als je de tarieven van deze belasting ziet (bv tussen broer en zus).
Maar zoals je zelf quote "Niemand is nutteloos. Je kunt altijd nog dienen als slecht voorbeeld."
-
MellowCaballero
- Berichten: 92
- Juridisch actief: Ja
Kom, ieder geeft hier zijn advies louter omwille van de hulp die hij wenst te verlenen. Ik zie niet in waarom met de vinger gewezen moet worden. Ik bekijk het familiaal vermogensrecht al een tijdje meer door een fiscale en planningsgerichte bril. Zij misschien eerder een civielrechtelijke. De punten die werden aangehaald zijn anderzijds niet onterecht.
Wat uw planning betreft, zie ik eigenlijk maar één probleem en dat is inderdaad de initiële nuloperatie die ontstaat in deze constructie. Doordat er geen reële vermogensoverdracht ontstaat bij de gedane schenking en de ontbindende voorwaarde pas intreedt op het moment van een overlijden, worden eigenlijk dezelfde rechtsgevolgen als het legaat gesimuleerd en dit zonder betaling van de gewoonlijk verschuldigde erfbelasting.
Vandaar dat ik ook de specifieke AMB aanhaalde met betrekking tot opschortende termijnen = ook uitwerking op ogenblik van een overlijden. Dat is net zo voor legaten/testamenten. Vandaar dat men die bedingen als een fictief legaat beschouwt en ze over dezelfde (belaste) kam scheert.
Art. 2.7.1.0.3, 3° Vlaamse Codex Fiscaliteit: "Worden met het oog op de heffing van het successierecht als legaten beschouwd:
(...)
3° alle schenkingen van roerende goederen die de erflater heeft gedaan onder de opschortende voorwaarde of termijn die vervuld wordt ingevolge het overlijden van de schenker."
VLABEL heeft hier een interessante voorafgaande beslissing in genomen. Leest u deze eens na. De constructie gaat hier evenwel verder, omdat er een restschenking wordt gehanteerd ten behoeve van twee broers. Ik citeer: "Burgerrechtelijk gezien heeft dergelijke wederzijdse schenking immers geen zin, vermits de onverdeelde helft van de effectenportefeuille, die thans aan elk van de echtgenoten toebehoort, door de schenking wordt vervangen door een identieke onverdeelde helft van diezelfde effectenportefeuille."
https://belastingen.vlaanderen.be/vb-16 ... echtgenoot
Zorgt u er dus voor dat de civielrechtelijke draagwijdte van de schenking gerespecteerd wordt, d.i. een beschikking bij leven (en niet overleven), met dus een echte vermogensoverdracht ten kosteloze titel, dan zal de fiscus zich daar niet kunnen aan storen. De ontbindende voorwaarde op zich is perfect toegelaten.
Wat uw planning betreft, zie ik eigenlijk maar één probleem en dat is inderdaad de initiële nuloperatie die ontstaat in deze constructie. Doordat er geen reële vermogensoverdracht ontstaat bij de gedane schenking en de ontbindende voorwaarde pas intreedt op het moment van een overlijden, worden eigenlijk dezelfde rechtsgevolgen als het legaat gesimuleerd en dit zonder betaling van de gewoonlijk verschuldigde erfbelasting.
Vandaar dat ik ook de specifieke AMB aanhaalde met betrekking tot opschortende termijnen = ook uitwerking op ogenblik van een overlijden. Dat is net zo voor legaten/testamenten. Vandaar dat men die bedingen als een fictief legaat beschouwt en ze over dezelfde (belaste) kam scheert.
Art. 2.7.1.0.3, 3° Vlaamse Codex Fiscaliteit: "Worden met het oog op de heffing van het successierecht als legaten beschouwd:
(...)
3° alle schenkingen van roerende goederen die de erflater heeft gedaan onder de opschortende voorwaarde of termijn die vervuld wordt ingevolge het overlijden van de schenker."
VLABEL heeft hier een interessante voorafgaande beslissing in genomen. Leest u deze eens na. De constructie gaat hier evenwel verder, omdat er een restschenking wordt gehanteerd ten behoeve van twee broers. Ik citeer: "Burgerrechtelijk gezien heeft dergelijke wederzijdse schenking immers geen zin, vermits de onverdeelde helft van de effectenportefeuille, die thans aan elk van de echtgenoten toebehoort, door de schenking wordt vervangen door een identieke onverdeelde helft van diezelfde effectenportefeuille."
https://belastingen.vlaanderen.be/vb-16 ... echtgenoot
Zorgt u er dus voor dat de civielrechtelijke draagwijdte van de schenking gerespecteerd wordt, d.i. een beschikking bij leven (en niet overleven), met dus een echte vermogensoverdracht ten kosteloze titel, dan zal de fiscus zich daar niet kunnen aan storen. De ontbindende voorwaarde op zich is perfect toegelaten.