Erfrecht bij feitelijk of wettelijk samenwonend?

[eylis]

@tom: herlees mijn initiele post best even
ik citeer: "...wat ik zeer verontrustend vind is dat u niet gewoon even laat registreren bij de gemeente en de notaris (inboedelbeschrijving) dat u wettelijk samenwoont. DAt KOST niks..."
Waar leest u dat ik poneer dat men door "...niet te trouwen moedwillig voor een proplematische situatie kiest...".

Nee hoor: m'n boodschap is: wettelijk samenwonen of trouwen. Als men enkel feitelijk samenwoont is er inderdeed niets geregeld.

en uw syntese klopt niet, als je het doet zoals je samenvat is er nog steeds niets geregeld:
: "....Moeten we dus enkel naar het gemeentehuis voor de wettelijke samenwoning, en (eventueel) naar een notaris om een testament op te stellen..."
bij wettelijke samenwoning is enkel registratie op het gemeentehuis niet voldoende!
Men moet ook de bezittingen laten inventariseren (boedelbeschrijving) bij notariele akte anders kan nooit nieman bewijzen wat van wie was
dus notaris niet "eventueel" voor testamenten, maar imperatief voor de notariele registratie van de wettelijke samenwoning....

[Gebruiker21]

Men moet ook de bezittingen laten inventariseren (boedelbeschrijving) bij notariele akte anders kan nooit nieman bewijzen wat van wie was
dus notaris niet "eventueel" voor testamenten, maar imperatief voor de notariele registratie van de wettelijke samenwoning....

Hoe bedoel je? Alles wat we hebben (van waarde), hebben we zelf gekocht en de facturen staan hier in de kast op naam van ons beiden (of op naam van één van de twee). Wat voor bewijs moet je meer hebben dat die dingen ofwel van mij, mijn partner, of beiden zijn? Het enige waar we geen facturen van hebben zullen wat boeken, CD's, DVD's, kleren, schoenen en prullaria zijn. Dingen als meubels, elektrische toestellen, hifi-toestellen, enz... zijn pas aangekocht op het moment van samenwonen, en daar hebben we de facturen nog van.

Trouwens: zo'n boedelbeschrijving is toch maar een momentopname? Binnen 5 jaar is die zo verouderd als maar kan zijn.

En stelt dit probleem zich ook niet bij gehuwden? Hoe bewijs je daar dat alles van één van beide partners of beide partners behoort?

[Lightning]

Eylis heeft het over een samenlevingscontract neem ik aan (?) en dat is niet verplicht. Er valt trouwens niets mee te regelen i.v.m. de erfenis.

[eylis]

inderdeed lightning, dat is niet verplicht. Maar het probleem is dat als men wettelijke samenwoning laat registreren bij de gemeente ,er niet geregistreerd is wat van wie is. En vermits men door samenwoning bezittingen "vermengt" is het meer dan geraadzaam de bezittingen te inventariseren.

[Gebruiker21]

inderdeed lightning, dat is niet verplicht. Maar het probleem is dat als men wettelijke samenwoning laat registreren bij de gemeente ,er niet geregistreerd is wat van wie is. En vermits men door samenwoning bezittingen "vermengt" is het meer dan geraadzaam de bezittingen te inventariseren.

U bedoelt dus voor in het geval we uit elkaar zouden gaan? Dat is inderdaad een andere kwestie, dat besef ik goed genoeg. Maar ik ga er nu even van uit dat we net NIET uiteen gaan, vandaar dat we elkaar (en het kind) willen indekken moest er met één van ons (of beiden) iets gebeuren.

[Marijkealleen]

Al gedacht aan een huwelijkscontract ? Niet dat ik voorstander ben van het huwelijk, maar je kan er veel, zoniet alles mee regelen. Het huwelijk is ook de enige manier om van elkaar een overlevingspensioen te ontvangen moest er iets gebeuren met je partner.
Ik woon zelf wettelijk samen en heb een huis samen gebouwd met mijn vriend.
Ik weet dat ik kan blijven wonen in ons huis tot ik sterf, en ik heb ook vruchtgebruik van onze inboedel tot aan mijn dood, zo ook mijn vriend als ik eerst 'ga'.
De bankrekeningen zijn echter persoonlijk ( zijn rekeningen zijn van hem en zijn familie, en vice versa). Onze gezamenlijke rekening (en beleggingsfondsen) : daar is de helft van voor de familie van de 'overleden' partner.
Dus denken we er ook aan om naar het gemeentehuis effe te laten registreren dat we het anders willen (zijnde trouwen).
Het huwelijk is eigenlijk een contract niet meer en niet minder, en heeft niets met 'eeuwige trouw' te maken, meer met financiële afspraken.

[wanton]

Wat Marijke waarschijnlijk bedoelt , is dat gehuwden elkaar alles kunnen laten erven , door de clausule ' langst leeft ,al heeft' of een variant daarop. Dan erven de kinderen niets bij het eerste overlijden en pas nadat de tweede ouder is gestorven. Wel duurder qua successierechten.

[eylis]

Tom, lees eens wat posts op dit forum die gaan over boedelverdeling, zowel bij overlijden als bij scheiding. Daaruit zal je kunnenopmaken wat een doffe ellende het kan veroorzaken als niets beschreven is...
een huwelijkscontract of samenlevingscontract bij de notaris beschermt beide partijen.Ook bij een huwelijk moet je dat doen (als je niet trouwt volgens het wettelijk stelsel.)
Waarom laat je best beschrijven wat je bezit? (ook aankopen met een factuur) omdat een factuur niet ontegensprekelijk bewijst dat het goed van u is.
En uw gezamelijke goederen kunnen beschouwd worden als allemaal van één partner door derden...
Voorbeeldje: Stel dat een van de partners (in een vlaag van gezinsverbijstering, een neurologische psychische aandoening) onverantwoorde financiele uitgaven doet, of gewoon fikse financiele tegenslag heeft . Als wettelijk samenwonende bent u niet hoofdelijk verantwoordelijk voor de strapatsen van uw partner, maar de deurwaarder kan wel uw meubels aanslaan die zich in de woning bevinden als niet beschreven is dat ze uw eigendom zijn..
Soit, u doet er natuurlijk mee wat u wil, maar bevraag u gerust bij andere jonge koppels die wettelijk samenwonen. Iedereen laat zijn bezittingen beschrijven. En u kan die akte regelmatig laten updaten.
Als u bang bent dat het u veel gaat kosten, een eerste informatief bezoek bij een notaris is gratis

[Gebruiker21]

Mmm, dat "iedereen" zijn bezittingen laat beschrijven, betwijfel ik ten zeerste, hoor. Van de koppels die ik ken is iets minder dan de helft getrouwd. De anderen wonen al dan niet wettelijk samen. Ik denk dat er daarvan maar héél erg weinig een huwelijks of samenlevingscontract gesloten hebben, en ik denk dat mijn vriendenkring een goede weerspiegeling van het "gemiddelde Vlaamse koppel" is.

Misschien dat we toch maar eens ten rade gaan bij een notaris en kijken hoe we op een budgetvriendelijke manier één en ander in orde kunnen brengen. Ik wil er wel even op wijzen dat ik er voorlopig nog van uitga dat de dingen zo moeten geregeld zijn dat het voor "de overheid" in orde is. Mijn partner, ikzelf, mijn familie en schoonfamilie gaan niet moeilijk doen als er met één van ons beiden iets gebeurd en gaan onze wensen wat erfenis betreft zeker respecteren. Van die kant verwachten we geen "tegenkanting" (ja, ik weet wel dat de reactie zal komen: "wacht maar tot het zover is", maar daarvoor ken ik familie en schoonfamilie te goed).

[eylis]

zucht...je "betwijfelt', je "denkt, je "verwacht"... in erfrechtelijke en juridische zaken prevaleren feiten boven intenties en opinies.
Daarom zijn die mogelijkheden tot vooraf regelen uitgedacht.
Enne... bevraag die jonge koppels maar eens wie volgens het wettelijk stelsel getrouwd zijn en wie met scheiding van goederen. ("ik betwijfel" is een opinie , géén feit
en vraag hen hoe ze het geregeld hebben
Interessant dat je vooraf voorspelt welke reacties er zullen gepost worden...
Het zal me benieuwen

[Marijkealleen]

Ik heb ook ondervonden van mijn vrienden en vriendinnen dat zij hun zaakjes tot in de puntjes geregeld hebben, maar onze leeftijdscategorie is er dan wel al ééntje met 'ervaring', en spijtig genoeg niet altijd leuke. Niet dat er ALTIJD heibel of heisa van komt, maar het is het risico niet waard. De lijn 'dat had ik nooit verwacht dat ze dat zouden doen...' heb ik al zo vaak gehoord. Goede afspraken maken goede vrienden.. Die notaris is een goed idee, maar neem dan best (voor dit toch) een jongere notaris. De ondervinding leert dat die veel beter op de hoogte zijn van de recentste ontwikkelingen en wetteksten.