#1 , 22 jul 2010 16:16
De kern van het probleem
Goedendag,
Het is voor de eerste keer dat ik een vraag stel op dit forum en ik stel er meteen een hele reeks. Ik heb een interessant probleem waarbij zowel het erfrecht, als het fiscaal recht, als het huwelijks/scheidingsrecht om de hoek komt kijken en mogelijk (ik zeg het wat voorzichtig) ook het strafrecht. Voor elk wat wils in deze topic.
Dat kern van het complexe probleem zal ik zo helder mogelijk proberen te omschrijven en vervolgens zal ik mij met een aantal opeenvolgende kernproblemen in deelvragen tot het forum wenden in de hoop dat ik er wijzer van wordt. Ook wil ik graag weten welke juridische (of juist niet-juridische) stappen ik kan zetten vóór ik mij bijvoorbeeld tot de rechtbank wend.
Aan mijn vragen is het nodige vooronderzoek in openbare registers voorafgegaan en er lopen nog diverse onderzoeken.
Kerngegevens: Ik heb een hoogbejaarde vader, die op zich een eerlijk man is, maar die zich al een leven lang heeft onderworpen aan mijn bejaarde moeder en haar wat duistere financiële praktijken. Bij eventuele vragen zijnerzijds laat hij zich steeds door haar in slaap wiegen.
Ik heb een bejaarde moeder, die een sterke voorkeur heeft voor mijn enige zuster (er zijn niet meer kinderen) en haar al jarenlang door schenkingen zwaar financieel bevoordeeldt. Mijn moeder acht zichzelf een dame van standing en houdt ervan om zich met “een hofhouding” van onderhorigen (mijn zuster en haar vier kinderen) te omringen.
De gezondheid van mijn beide ouders is ronduit slecht te noemen en er moet gevreesd worden dat zij niet veel tijd meer in het aardse hebben. Er is geen executeur testamentair benoemd, maar er is wel een familienotaris.
Zelf heb ik een vrije geest en ben ik niet onderhorig, net zo min als mijn drie zonen, maar ik woon wel al vijfentwintig jaar in een soort vrijwillige ballingschap in Nederland om mij aan mijn moeder en zuster te onttrekken.
Dat wordt mij niet in dank afgenomen en mijn moeder heeft al onderzocht in hoeverre zij mij kan onterven. Toen dat niet mogelijk bleek, is zij zich gaan bedienen van andere slinkse wegen om mij dan in ieder geval zoveel mogelijk te benadelen. Zelf ben ik al 20 jaar gescheiden, ik heb een vriend en verder ben ik volstrekt arm vandaar dat ik mij een professionele raadsman eigenlijk niet kan veroorloven.
Mijn vader en moeder zijn met strikte scheiding van goederen gehuwd en bezitten gezamenlijk een villa met een grote tuin. Deze is niet door een hypotheek belast. Mijn moeder erfde van haar moeder een groot huis met eveneens een grote tuin die niet met een hypotheek belast was. Tevens was er een bankkluis van mijn grootmoeder met daarin o.m. waardepapieren aan toonder en gegevens met betrekking tot een perceel naaldhout in Belgisch Limburg. Deze bankkluis is door mijn moeder met medewerking van het bankpersoneel heel kort na het overlijden van mijn grootmoeder leeggehaald, dit in de uren voordat haar overlijden werd aangegeven.
Mijn zuster is eveneens gescheiden en bewoont een groot huis waarvan de boedelscheiding met haar ex-man nog lopende is. Mijn zuster en mijn moeder hebben die ex-man gek laten verklaren en hij is al jarenlang opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Op juridisch en financieel gebied kan mijn zuster niet veel en zij laat zich daarbij al jaren leiden door mijn moeder. De boedelscheiding wordt geregeld door de familienotaris. Onlangs werd mij verzocht om medewerking door z.g. bewijsstukken over mijn eigen scheiding te leveren waarvan ik weet dat mijn moeder die jaren na mijn eigen scheiding geantidateerd heeft met de vermoedelijke hulp van dezelfde familienotaris. Ik heb geweigerd om medeplichtig te worden.
Mijn vriend heeft zich in een lange brief tot mijn beide ouders gericht en een beroep gedaan op hun geweten. Dat heeft alleen maar een heel korte en ijskoude reactie van mijn moeder opgeleverd, vandaar dat het nu tijd is voor verdere actie.
Tijd voor mijn vragen anders wordt dit verslag te lang.
Vraag 1:
Om maar te beginnen met mijn zuster. Haar man verdiende voor zijn “ziekte” erg goed en ook mijn zuster werkte als verpleegkundige (A2 niveau) in een (ander) psychiatrisch ziekenhuis, zij het tegen een relatief bescheiden salaris. In 15 jaar tijd hebben zij hun hypotheek op het huis afgelost, en daarna twee keer opnieuw een hypotheek genomen en hun huis verbouwd. Haar ex-man bracht daarbij geldelijk het merendeel in. Ook bracht hij de erfenis in die zijn beide ouders hem nalieten.
In de boedelscheiding wil haar ex-man deze nu terug ontvangen en dat vinden mijn moeder en mijn zuster niet redelijk ondanks het feit dat in hun huwelijk ook sprake was van een strikte scheiding der goederen. Ook speelt er dat het huis door de familienotaris (tevens makelaar) waarschijnlijk niet al te hoog is getaxeerd en daarom wil haar ex-man een nieuwe taxatie waartegen mijn moeder en zuster zich verzetten.
Haar ex-man verblijft nu een jaar of vijf in dat psychiatrische ziekenhuis aan de andere kant van het land en sinds een jaar of dertig werkt mijn zuster uitsluitend ’s nachts.
Zij slikt al twintig jaar slaaptabletten, al jaren gebruikt zij antidepressiva en zij heeft een behoorlijk drankprobleem want zij is al twee keer in coma in haar eigen ziekenhuis opgenomen. De vraag voor mij is dan ook wie nu eigenlijk wie gek gemaakt heeft.
Toen ik zelf ging scheiden, werd ik door mijn moeder gedwongen mijn mooie huis te verkopen en met mijn drie kleine zonen naar een huurhuis te verhuizen.
Mijn zuster echter woont ondanks haar relatief bescheiden salaris en het wegvallen van het inkomen van haar man nog steeds in haar (te) grote huis en heeft haar dure levensstijl van voorheen gewoon voort kunnen zetten. Voor haar kinderen wordt steeds kwaliteitskleding gekocht, met kerstmis geven zij elkaar nog steeds dure cadeaus en er wordt gewoon vakantie gevierd.
Rara, hoe kan dat?
Vermoedelijk sluist mijn moeder steeds geld naar haar toe en betaalt zij ook de dure advocaat, die tevens psycholoog is en betaalt zij de notariskosten in de boedelscheiding. Haar ex-man, die overigens heel intelligent is, voert de procedure pro deo.
Mijn 1-ste vraag is nu, hoe ik nadat mijn beide ouders zijn overleden, aan kan tonen in hoeverre en voor wat voor bedragen mijn zuster bevoordeeld is t.o.v. mij.
En wat voor mogelijkheden heb ik om tot een eerlijke afrekening te komen?
Het probleem daarbij is dat ik inmiddels meerdere redenen heb om deze notaris die ook het testament van mijn vader en van mijn moeder ten uitvoer moet leggen, niet te vertrouwen
(zie hiervoor ook mijn vraag nr. 4).
Vraag 2:
Het probleem is tevens dat ik weet dat mijn moeder delen van haar vermogen buiten het zicht van de fiscus houdt met behulp van een bankkluis op haar naam.
Ik weet dat zich in deze kluis o.a. vele kasbons bevinden die te naam zijn gesteld van de zeven kleinkinderen en van mijn zuster.
Ik heb sterke aanwijzingen om te vermoeden dat mijn zuster weet waar de sleutel van de kluis zich bevindt en dat zij, zodra mijn moeder overleden is, deze direct leeg zal halen, dit gelijk mijn moeder dat in het verleden al gedaan heeft met de bankkluis van mijn grootmoeder.
Nu heb ik er ook behoefte aan om mijn zonen hierbij in bescherming te nemen - slechts één van hen is wat beter door zijn oma op de hoogte gesteld – en mijn zuster kan ik hierin helaas niet vertrouwen.
Mijn moeder beweert weliswaar dat alles netjes bij de familienotaris beschreven staat, maar deze kasbons die destijds ontstaan zijn op grond van niet bij de fiscus bekende gelden, zullen daar waarschijnlijk wel niet beschreven staan.
Mijn vraag 2 is wat ik voor mogelijkheden heb om de inhoud van deze bankkluis te weten te komen en hoe ik mijn zuster na het overlijden van mijn moeder tot opening van zaken en een afrekening kan dwingen?
Vraag 3:
Mijn derde vraag gaat eveneens over kasbons, maar dan over de kasbons die op mijn eigen naam gesteld waren.
Door een fout die de bank twee keer gemaakt heeft, werd twee keer de jaaropgave van het effectendossier niet naar mijn moeders adres verzonden, maar naar mijn eigen huisadres in Nederland.
Op 29 juli 2002 bezat ik volgens de bankopgave kasbons ter waarde van 44.900,00 euro.
Op 25 juli 2005 bezat ik volgens de bankopgave kasbons ter waarde van 36.800,00 euro.
Onlangs beweerde mijn moeder in aanwezigheid van mijn vriend dat zij voor mij een “boekske” geopend had met een bedrag van 40.000 euro (alleen mijn vader mocht het vooral niet weten). Nu heeft mijn vriend wel enige financieel - juridische kennis, dus in de keuken werd hem door mijn moeder apart genomen medegedeeld dat zij zich grote zorgen zou maken omdat de bank haar gezegd had dat zij verplicht waren tot een opgave aan de Nederlandse fiscus.
Nu betwijfel ik of dat boekske nu ik in ongenade gevallen ben, nog wel bestaat, maar mijn vraag 3 is of ik mogelijkheden heb om de bank te dwingen tot informatie hierover? En ben ik eigenlijk niet verplicht om naar de Belgische of Nederlandse fiscus te gaan?
Vraag 4:
Mijn vierde vraag heeft te maken met het grote huis dat eigendom was van mijn grootmoeder en waarin wij tot mijn twaalfde jaar gewoond hebben tot mijn ouders hun villa lieten bouwen en wij allen in de villa gingen wonen. Nadien is het ruime huis jarenlang steeds aan twee gezinnen verhuurd.
Door het bekijken van Hypothecaire Getuigschriften kwam ik er achter dat ten overstaan van dezelfde eerder genoemde familienotaris en tevens makelaar, mijn moeder (buiten aanwezigheid van mijn vader) haar huis verkocht heeft aan mijn enige nichtje voor een waarlijk “vriendenprijsje”.
Mij was destijds gezegd dat het huis marktconform verkocht was en verder werd mij uiteraard niets verteld.
Onderzoek bij een tiental makelaars in de ruime regio leerde mij dat het pand ten minste 100.000 euro beneden de werkelijke verkoopwaarde voor degelijke grote woningen met een tuin van 40 meter diepte en in één van de chique gemeenten van Vlaanderen gelegen, verkocht moet zijn.
Nu zal die zogenaamde verkoopwaarde vrijwel zeker zijn vastgesteld door dezelfde notaris.
Mijn vraag 4 is of ik - nu of later - mijn nicht kan aanspreken voor de derving van de helft van de voornoemde 100.000 euro?
Of kan ik de notaris daarop aanspreken? En wat voor procedure moet ik dan volgen?
Vraag 5:
Bijna tien jaar geleden, tijdens een etentje ter ere van de tachtigjarige verjaardag van mijn vader, heeft mijn moeder toen hij even naar het toilet was, aan mijn zuster en mij medegedeeld dat haar enige kort daarvoor overleden nicht (door ons tante X genoemd) aan ons beiden ieder 17.000 euro had nagelaten. Dat geld moest alleen wel de eerste drie jaar door onze moeder beheerd worden, i.v.m. de successierechten. Daarna zou het aan ons ter beschikking komen.
Voorts was haar nicht eigenares van een appartement aan de kust, die volgens mijn moeder “zou zijn weggeschonken aan goede doelen”.
Na deze drie jaar heb ik bij zowel mijn moeder, als bij mijn zuster, er een aantal keren naar gevraagd, maar een reactie kwam er niet of was in nevelen verhuld.
Laatst heb ik schriftelijk het testament van tante X bij mijn moeder opgevraagd; uiteraard tevergeefs.
Mijn vraag 5 is nu hoe ik achter de werkelijke inhoud van het testament van tante X kan komen? De notaris is mij niet bekend, het laatste adres van tante X is echter wel te achterhalen.
En/of kan ik op de een of andere manier mijn moeder dwingen mijn erfenis van deze tante X eindelijk eens aan mij uit te betalen?
Vraag 6:
Nadat mijn moeder en mijn vader overleden zijn, vraag ik mij in verband met de ten uitvoeringlegging van hun beider testamenten af of er mogelijkheden zijn deze familienotaris daarbij uit te schakelen omdat ik toch wel erg veel aanwijzingen heb, dat e.e.a. niet helemaal zuiver gegaan is, dan wel zal gaan?
Bestaat er zoals in Nederland in België zoiets als de Koninklijke Notariële Broederschap of de Orde van Advocaten, waar men met zijn klachten terecht kan?
En hoeveel kans maak ik dan op een faire behandeling die tot een eerlijke verdeling tussen mijn zuster en mij zal leiden?
Genoeg over deze familie en haar problemen.
Ik zal iedere suggestie voor een goede oplossing op mijn zes vragen verwelkomen.
Dank jullie bij voorbaat.
Assepoes.
Maar vele eersten zullen de laatsten zijn, en velen, die de laatsten zijn, de eersten. (Marcus 10:31)