Inderdaad onmogelijk te beoordelen. Er is geen standaard antwoord dat rechtstreeks uit een wettekst kan worden gehaald.definieer gratis...
Inwonende kinderen nemen maar al te vaak taken op zich die de door leeftijd falende ouders niet meer of moeilijk kunnen verrichten. Ik denk dan maar aan bv:
- dagelijks klein onderhoud woonst,
- verrichten boodschappen,
- onderhouden correspondentie,
- sociaal contact,
- ...
Dit zijn echt individuele gevallen waar moeilijk op een forum als dit over kan geoordeeld worden. Het enige wat ik u eventueel kan aanraden is de vonnissen dienaangaande te raadplegen en hieruit af te leiden waarom in het ene geval zus en het andere zo werd geoordeeld.
Het gaat eigenlijk niet om bewoning van een huis dat aan de ouders toebehoort maar over blijvend "inwonen" bij de ouders. Verschil in ouderdom geeft geen speciale rechten. Taken verricht voor de ouders, indien niet in kader van dienstverband (met nog daar voortuitvloeiende schulden), geven geen aanleiding tot compensaties bij erfenis.Definieer gratis :
- dat er geen enkele (bewijsbare) geldelijke tegenprestatie is gebeurd.
- dat de gratis bewoning al dateert van de periode dat de ouders nog veertigers en vijftigers waren en op dat ogenblik ver van hulpbehoevend.
- dat beide erfgenamen dezelfde studies hebben gedaan en daarna uit werken zijn gegaan.
- dat de (benadeelde) erfgenaam jaren ouder is dan de bevoordeelde erfgenaam. Dat de ouders kleine zelfstandigen waren en de oudere erfgenaam dus automatisch meer heeft meegeholpen in de zaak.
- dat de benadeelde erfgenaam meestal alleen het (kleine) boekhoudkundige werk van de zaak heeft gedaan, plus btw, belastingen,
enz.
- dat alleen de benadeelde erfgenaam van het mannelijk geslacht zijnde, zijn ouders heeft bijgestaan bij nieuwbouw, verbouwingen, verbeteringen,
herstellingen, enz.
- daar de benadeelde erfgenaam jaren ouder is en nogal vroeg van prepensioen heeft kunnen genieten, hij dus ook zijn ouders die ondertussen tachtigers zijn geworden gemakkelijker heeft kunnen bijstaan in allerhande taken.
Dat maakt inderdaad een groot verschil en indien voldoende bewijsbaar is de kans m.i. groot dat een rechter daar rekening mee zal houden.Sorry, maar ben inderdaad vergeten te vermelden :
- dat beide erfgenamen sinds heel lang gehuwd zijn.
- dat de erfgenaam met gratis bewoning niet bij de ouders inwoonde, maar in een apart groot huis toebehorend aan de ouders.
Beste Kohar, Wij hebben hetzelfde probleem. Mijn ouders zijn alltijd zelfstandige geweest. Ik heb van mijn 18de tot mijn 21ste full time gratis en heel hard gewerkt. Op mijn 24ste weer een jaar gratis gewerkt omdat vader een zwaar ongeluk had gehad. De laatse 5 jaar steeds "zwaardere" taken (gras afdoen, containerpark,...) gaan doen omdat vader dit niet meer kon. Mijn zus heeft 17jaar gratis apart gewoond. Eerst 4 jaar in een huis van mijn ouders (ouders betaalden electriciteit, water,....) en de laatste 13 jaar in een appartement van mijn ouders. Vader heeft altijd beloofd om dit te compenseren. Hij is vorig jaar echter gestorven zonder dit te doen.... Noch in de aangifte van nalatenschap, noch achteraf wil mijn moeder dit compenseren. Sterker nog ze wil nu het betreffende appartement voor 20000€ minder verkopen dan aangegeven in de nalatenschap (dit natuurlijk om "zwart" 20000 naar mijn zus te versluizen. Ik heb dan voorgesteld om ik het te kopen (zo goedkoop vind je nergens geen appartement), maar zelfs dit weigerd mijn moeder. De enige oplossing is dat ik haar en mijn zus voor de rechtbank trek om een verkoop aan mij af te dwingen. Aan de schenking (gratis woonst) kan ik niets doen omdat aan mijn beschermd wettelijk erfdeel niet geraakt is.
Ik zou verwachten dat er een huurwaarde wordt vastgesteld.Bedankt voor je antwoorden, Roharro.
Maar nu zijn we terug naar het begin van mijn onderwerp : wat moet je kunnen bewijzen? De bewoning is bewijsbaar, er is geen (bewijsbare) geldelijke tegenprestatie. Uit het handje daar kan je geen tegenbewijs voor leveren ( als het al zou gebeurd zijn ).