Boedelbeschrijving met eedaflegging

[BeVe]

Partner overleden 2015.
Feitelijk samenwonend in een woning die mijn eigendom was/is. Inboedel is ook van mij, op enkele kleinigheden na. Ik kan dat aantonen via rekeninguitreksels, alhoewel die niet gedetailleerd zijn natuurlijk, facturen heb ik al lang niet meer.
Erfgenamen en hun notaris eisen nu een inventaris (en bijkomende eedaflegging) van de inhoud van mijn woning.
Wat zijn mijn rechten en plichten hierin, bijna 6 na overlijden van de erflater. Moet ik mensen die ik totaal niet ken binnenlaten in een woning die niet tot de nalatenschap behoort en hen laten rondneuzen in mijn spullen, kasten, schuiven, enz (spullen die ook niet tot de nalatenschap behoren)
Ik heb er geen probleem mee dat ze de spullen die tot de nalatenschap behoren komen ophalen, want ik ga die niet overnemen. Maar ik zie er wel tegenop dat totaal onbekenden hier de boel overhoop komen halen.
Indien ik niet meewerk dreigen zij ermee de verdere afhandeling te blokkeren : die verdere afhandeling houdt in, de verkoop van een huis in het buitenland waar ik voor een deel medeëigenaar ben en het andere deel tot de nalatenschap behoort.
Kunnen zij dat blijvend blokkeren : er zijn Belgische schuldeisers en Franse fiscus (taxes Foncières en taxes d'Habitation) die op gelden uit de nalatenschap wachten. Een na latenschap die in de loop der jaren alleen maar in waarde verminderd is (onbetaalde taxen op het huis blijven oplopen, huis heeft door leegstand schade opgelopen)
Ikzelf heb wat betreft mijn deel van de taxes aan de Franse fiscus een regeling met Frankrijk.
De erfgenamen hebben de erfenis onder voorbehoud van boedelbeschrijving aanvaard en betalen voorlopig niets aan de Franse overheid.

Wat zijn mijn rechten en plichten met betrekking tot mijn woning in België, waarvan niets tot de nalatenschap behoort, maar waar de erflater wel gedomicilieerd was. Hebben die het recht om hier alle kasten te komen openen, alles wat er op de grond ligt en aan de muur hangt te inspecteren. Of te chanteren met blokkade van de rest indien ik niet meewerk.
Erfgenamen zijn geen kinderen maar wel wel verdere familie, neven en nichten, die ik totaal niet ken.

Bij voorbaat dank voor uw inzichten.

[Thomas Morus]

Als ze iets van de inboedel willen dan moeten zij toch ook de facturen én het betalingsbewijs kunnen tonen?

Ben niet onder de indruk van hun eisen.
Bij feitelijke samenwoning is er -in tegenstelling tot wettelijk samenwonen- wettelijk totaal niets geregeld.

[BeVe]

Als ze iets van de inboedel willen dan moeten zij toch ook de facturen én het betalingsbewijs kunnen tonen?

Ben niet onder de indruk van hun laattijdige eisen.

Ik heb er geen probleem mee om hun de spullen van de overledene te bezorgen, ook al kunnen ze zelfs niet aantonen dat ze van hem zijn, tenzij ze uitrekelsels tot meer dan 10 jaar terug gaan uitpluizen.
Maar dat is blijkbaar niet genoeg, ze eisen een inventaris van mijn woning, die heb ik hun trouwens al schriftelijk gegeven met kleurcodes wat van wie is. En ik ben daarin heel eerlijk geweest. Maar nu willen ze hier ter plaatse met hun notaris afstappen. Ik vind dat persoonlijk een blijk van enorm wantrouwen en verder een serieuze invasie van mijn privacy.
Dat één van de erfgenamen onder voorbehoud aanvaardde, was bekend van 2016. En toen sprak er niemand van een boedelbeschrijving van mijn woning. De andere erfgenamen lokaliseren heeft iets langer geduurd.
Wat de relevantie van 6 jaar na het overlijden persé nog een inventaris te eisen, tenzij hun rechten te laten gelden, als dat al hun rechten zijn... dat wil ik eigenlijk graag weten.
Maar ja, ze hebben wel iets om te dreigen.
Trouwens alle communicatie verloopt via hun notaris, ik heb de betrokken personen nog nooit zelf gehoord, ook al vreemd, vind ik.

[Thomas Morus]

Wat zegt uw notaris?
Na zes jaar lijkt me dat ook een inbreuk op de privacy en eigenlijk zinloos.

Staan er waardevolle zaken in uw huis? Ik bedoel kunstvoorwerpen e.d. met hoge dagprijs in de meest brede zin van het woord.
Niet een buffetkast die dertig jaar geleden veel heeft gekost (maar nu tweedehands weinig restwaarde heeft).

[BeVe]

Mijn notaris is zo vriendelijk geweest om de erfgenamen op te sporen en te verwittigen, waarna ze hem bedankt hebben en een andere notaris gekozen hebben als hun vertegenwoordiger (wat hun recht is natuurlijk). Maar daar hield het voor mijn notaris dan ook op, aangezien ikzelf niet tot de erfgenamen behoor. De manier waarop dat allemaal verlopen is, daar is niemand gelukkig mee.
Ik kan mijn notaris nu niet bereiken, maar een notariële medewerken zeij me dat ik theoretisch toegang had tot 'mogelijke' spullen van de overledene, dus ja. Maar zoveel jaren later... dar was voor haar ook op het randje.
Qua kostbare spullen, meubels niet echt (zoals u zegt, meer dan 15 jaar oud)
Kristallen glasservies, ik weet niet wat dat waard is.
Enkele dure eetserviezen, waarvan één > 100 jaar oud (erfstuk van mij grootmoeder. Dat iets waar een liefhebber misschien wel wat wil voor geven, maar dan moet je die nog vinden)
Dan enkele schilderijen, wat die waard zijn weet ik niet, dat zou dan geschat moeten worden.
Maar ik moet toch mij eigen spullen niet gaan laten schatten om dan met vreemden erover te gaan discussiëren. In mijn ogen hoeven die erfgenamen hier zelfs niet eens in mijn huis te zijn.
En ik krijg ook amper of geen informatie van hun notaris over het waarom van dit alles, enkel dat is de procedure....
Maar met die procedure heb ik an sich ook niets te maken omdat ik geen erfgenaam ben.
Ik ben enkel mede-eigenaar voor 1/4 van een huis in Frankrijk, maar daar zetten ze me nu mee voor blok.

[BeVe]

Wat zegt uw notaris?
Na zes jaar lijkt me dat ook een inbreuk op de privacy en eigenlijk zinloos.

Staan er waardevolle zaken in uw huis? Ik bedoel kunstvoorwerpen e.d. met hoge dagprijs in de meest brede zin van het woord.
Niet een buffetkast die dertig jaar geleden veel heeft gekost (maar nu tweedehands weinig restwaarde heeft).

Mijn notaris is zo vriendelijk geweest om de erfgenamen op te sporen en te verwittigen, waarna ze hem bedankt hebben en een andere notaris gekozen hebben als hun vertegenwoordiger (wat hun recht is natuurlijk). Maar daar hield het voor mijn notaris dan ook op, aangezien ikzelf niet tot de erfgenamen behoor. De manier waarop dat allemaal verlopen is, daar is niemand gelukkig mee.
Ik kan mijn notaris nu niet bereiken, maar een notariële medewerken zeij me dat ik theoretisch toegang had tot 'mogelijke' spullen van de overledene, dus ja. Maar zoveel jaren later... dar was voor haar ook op het randje.
Qua kostbare spullen, meubels niet echt (zoals u zegt, meer dan 15 jaar oud)
Kristallen glasservies, ik weet niet wat dat waard is.
Enkele dure eetserviezen, waarvan één > 100 jaar oud (erfstuk van mij grootmoeder. Dat iets waar een liefhebber misschien wel wat wil voor geven, maar dan moet je die nog vinden)
Dan enkele schilderijen, wat die waard zijn weet ik niet, dat zou dan geschat moeten worden.
Maar ik moet toch mij eigen spullen niet gaan laten schatten om dan met vreemden erover te gaan discussiëren. In mijn ogen hoeven die erfgenamen hier zelfs niet eens in mijn huis te zijn.
En ik krijg ook amper of geen informatie van hun notaris over het waarom van dit alles, enkel dat is de procedure....
Maar met die procedure heb ik an sich ook niets te maken omdat ik geen erfgenaam ben.
Ik ben enke eigenaar van de woning waar de overledene gedomicillieerd was énl mede-eigenaar voor 1/4 van een huis in Frankrijk, en met dat laatste daar zetten ze me nu mee voor blok, want ze weten ook dat ik alleen maar in Frankrijk uit onverdeeldheid kan raken met hun medewerking of tenzij dat ik daar naar een advocaat stap en het langs gerechtelijke weg eis (waar ik nu al spijt van heb dat ik het niet in 2016 gedaan heb, maar kostprijs en duur van zo'n procedure in een land waar ik niet woon en dat ik op dat gebied niet ken, dat was trouwens hetgene wat mijn notaris me in 2016 aanraadde)

[Thomas Morus]

Waarom heeft dat al zes jaar geduurd?

[BeVe]

Waarom heeft dat al zes jaar geduurd?

Eerste erfgenaam in België, begin 2016 aanvaardt onder voorbehoud van boedelbeschrijving.
Tweede erfgenaam in Frankrijk, verworpen maar daarna ook een gerechtelijke procedure in Frankrijk om te verwerpen voor minderjarig kind. Daar is blijkbaar veel tijd overgegaan.
Derde erfgenaam, in Frankrijk heeft tot eind 2019 gewacht om zijn standpunt kenbaar te maken, heeft jarenlang op niets gereageerd en aanvaardt dan onder voorbehoud (blijkbaar hebben ze tot 30 jaar lang de tijd om daarover na te denken)
En dan was er Corona.
Ondertussen heb ik vorige maand al zelf de Franse notaris, die indertijd de acte verleden heeft, gecontacteerd om een officiële schatting van de Franse woning te laten maken, want de Belgische notaris (of een medewerker was daar al sinds eind 2020 mee bezig per mail) zonder dat er volgens haar reactie kwam. Raar is wel dat ik hem na 2 telefoontjes aan de lijn had en een week later het officiële document in mijn mailbox had, dus ook de notaris van de erfgenamen. Daaruit blijkt dat de woning schade opgelopen heeft.
Nu zijn we zover... In principe kan de procedure voor de verkoop gestart worden (blijkbaar moet dat ook nog langs de Belgische justitie passeren). Maar nu weigeren ze om daarover te praten zolang ze niet mijn woning geïnventariseerd hebben).


Stukje uit mail, die in vorige week ontving :
Zoals in mijn voorgaande e-mail gezegd, dient nog een inventaris in uw woning plaats te vinden, waarbij u dient over te gaan tot de eedaflegging. U dient daarvoor persoonlijk aanwezig te zijn.

Kunnen we dit op korte termijn inplannen zodanig dat deel reeds kan worden afgesloten?

Bijgevolg graag antwoord op voorgaande vraag.

Nadien kan één en ander besproken worden teneinde het hoofdstuk in Frankrijk zo vlot mogelijk af te sluiten en bijgevolg ook het dossier.

[Thomas Morus]

Ik ken de Franse wetgeving niet.
U hebt volledig gelijk als u zegt niets met de erfenis te maken te hebben.

Wat de woning in F betreft bent u samen met de nalatenschap eigenaar.
Ik zou mijn licht opsteken bij Franse advocaat om te zien of u daar geen gedwongen verkoop kunt eisen teneinde de onverdeeldheid te stoppen.
Dat lijkt me toch volledig los te staan van het inventariseren van uw inboedel.

Het ontgaat me ook wat er na zes jaar nog te inventariseren valt.
Wat als u de huidige woning met inboedel had verkocht vooraleer deze late eis te berde kwam....;

[BeVe]

Ik ken de Franse wetgeving niet.
U hebt volledig gelijk als u zegt niets met de erfenis te maken te hebben.

Wat de woning in F betreft bent u samen met de nalatenschap eigenaar.
Ik zou mijn licht opsteken bij Franse advocaat om te zien of u daar geen gedwongen verkoop kunt eisen teneinde de onverdeeldheid te stoppen.
Dat lijkt me toch volledig los te staan van het inventariseren van uw inboedel.

Het ontgaat me ook wat er na zes jaar nog te inventariseren valt.
Wat als u de huidige woning met inboedel had verkocht vooraleer deze late eis te berde kwam....;

Die laatste vraag heb ik ook al gesteld, en toen kreeg ik het volgende antwoord : tja dan hadden we dat wel bekeken, dan zou u onder ede moeten verklaren dat u niets van zijn persoonlijke spullen ontvreemd hebt, maar dat is nu niet het geval want u woont nog in uw woning.

En het is ook de toon waarin alle conversaties verlopen, ik weiger momenteel nog telefonisch contact, enkel nog mail omdat ik al gemerkt heb dat dingen die van hun kant gezegd zijn, plots niet meer gezegd zijn en dingen die ik gezegd heb, verdraaid worden...

[Thomas Morus]

Volgens mij geldt na die zes jaar
art. 2279 O.BW:: "Met betrekking tot roerende goederen geldt het bezit als titel."
>>>>De bewijsvoering van het tegengestelde ligt bij hen.

[BeVe]

Volgens mij geldt na die zes jaar
art. 2279 O.BW:: "Met betrekking tot roerende goederen geldt het bezit als titel."
>>>>De bewijsvoering van het tegengestelde ligt bij hen.

Bedankt Thomas Morus, om daar eventjes in uw vrije tijd mee over na te denken.

[Demarsin]

Enerzijds heeft men aanvaard onder voorrecht van boedelbeschrijving, waardoor een boedelbeschrijving dient opgemaakt te worden die een inventaris maakt van de ganse nalatenschap, anderzijds is er de eedaflegging. Wat u tijdens de boedelbeschrijving verklaart en later onjuist blijkt te zijn kan een strafrechtelijke vervolging met zich meebrengen en verlies op enige aanspraak in de nalatenschap. Voornamelijk dit laatste is een krachtig instrument om te verzekeren dat er niets verzwegen wordt.

[Thomas Morus]

"Wat u tijdens de boedelbeschrijving verklaart en later onjuist blijkt te zijn kan een strafrechtelijke vervolging met zich meebrengen en verlies op enige aanspraak in de nalatenschap."

Kan niet hé. TS is geen erfgenaam.
Hij heeft de overledene enkel onderdak verleend.

De standaardtekst uit de boekjes vindt hier geen toepassing zonder meer.
Men zou kunnen beweren dat hij goederen van de overledene afhandig heeft gemaakt, maar wie dat beweert moet dat ook kunnen bewijzen omdat bezit van roerend goed geldt als eigendom.

Het is ook al zes jaar na het overlijden.

[scorpioen]

Zie reeds #13
Bij aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving moet een boedelbeschrijving worden opgemaakt (art. 794 Oud Burgerlijk Wetboek). Dit kan nog jaren na het overlijden. De boedelbeschrijving geschiedt in de plaatsen waar de te beschrijven voorwerpen zich bevinden (art. 1182 Gerechtelijk Wetboek), dus in beginsel minstens in de woonplaats van de overledene op het ogenblik van het overlijden. Degene die deze plaats ook bewoonde moet de eed afleggen (art. 1183, 11° Gerechtelijk Wetboek).
Ik zou dus mijn medewerking verlenen aan de gevraagde inventaris. Dit betekent immers niet dat u de tegenpartij moet toelaten in al uw goederen te snuisteren of uw goederen te laten waarderen of in de inventaris te laten opnemen. U kan alle goederen waarvan de overledene (mede)eigenaar was in één kamer verzamelen en laten opnemen in de inventaris met de vermelding dat er zich voor het overige geen goederen van de overledene in de woning bevinden en dat alle goederen die zich daar zouden bevinden uw uitsluitende eigendom zijn.