Graag eens jullie mening

[Hans67]

Ik zit in een wat vervelende situatie. 10 jaar geleden is mijn moeder overleden. Mijn vader is al 16 jaar overleden. Nu, ik woonde toen nog thuis toen mijn moeder kwam te overlijden. Ik heb nog één zus en één broer. Mijn zus woont in het buitenland en die komt zelden naar België, heb er ook weinig contact mee. Mijn broer woont een paar straten verder van de ouderlijke woning. Toen ik nog in het huis woonde, was het de bedoeling dat ik daar ging blijven. Alles werd toen verdeeld en er was een compromis opgemaakt die ook door beiden werd getekend. Maar door m'n werk ben ik verhuisd en heb toen een huis gekocht niet ver van mijn werk. Nu, sedert een 2-tal jaar ben ik veranderd van werk. Ik wil nu terug naar de ouderlijke woning. Die nu leegstaat ( werd verhuurd aan een neefje van ons, maar heeft nu een woning gekocht). Heb al navraag gedaan bij een notaris en de compromis is en blijft geldig. Mijn zus gaat er ook akkoord mee dat ik terug keer. Voor haar maakt het eigenlijk niet veel uit wat hier gebeurd. Maar mijn broer werkt tegen. Hij wil namelijk niet dat ik daar terug ga wonen. Hij heeft 3 kinderen en hoopt dat er één van hen daar zou mogen wonen. De oudste is 14. Ik weet van de notaris wanneer ik de compromis toch zou indienen de verkoop zou verder gezet worden. Ik wil heel graag terug. Maar zit toch wat met gemengde gevoelens om die stap te zetten. Al mijn vrienden raden me aan om die stap te zetten. Graag had ik jullie mening eens gehoord.

[Hans67]

Niemand eens een mening?

[Juliette1942]

Dag Hans,

ik ben hier nieuw op de site en heb net je verhaal eens gelezen. Ik heb een gelijkaardige situatie meegemaakt een 3-tal jaar terug met mijn schoonbroer. (Dus de broer van mijn man) Hij woonde samen met zijn vader toen zijn vader naar het rusthuis moest. (De zorgen werden te zwaar om voor hem nog thuis te zorgen) Hij wilde toen het huis kopen maar mijn andere schoonbroer werkte hem tegen. Ze waren met 6 thuis. De anderen waren akkoord maar er zat 1 iemand in die erg moeilijk deed. Het bedrag was niet groot genoeg toen het bedrag overeen gekomen was wilde hij plots openbaar verkopen enz. Hij had ook al een advocaat onder de arm genomen. Zo heeft alles 2.5 jaar aangeslepen. Gelukkig is het nooit voor de rechtbank gekomen. Uiteindelijk heeft hij het kunnen kopen. Maar het was echt een kat- en muisspel. Ik wil met mijn verhaal aantonen dat je als je iets wilt je er moet voor gaan. Je moet aan je gezin en aan jezelf denken.

Ik denk dat je wel nog es best informeert ivm het financiële aspect. Want ik geloof dat als je een compromis later indient je er een boete moet op betalen. Hoeveel het juist is weet ik niet. Ik denk dat het oploopt per jaar. Dus raad ik je aan om dan toch niet te lang te wachten.

[wolf2]

Een "compromis" is een ander woord voor een onderhandse verkoopovereenkomst.

In uw verhaal is er eerst het overlijden van uw moeder en dan de compromis. Bijgevolg waren er 3 onverdeelde eigenaars-erfgenamen. Het zou me verbazen dat uw broer en uw zus hun deel verkocht zouden hebben aan U.
Was het niet eerder een afstand van hun aandelen?

Hoe dan ook, als U alledrie tekende geldt voor de partijen deze overeenkomst zonder meer.

Het opnemen in een notariële akte dient alleen maar om het te kunnen laten inschrijven bij de hypotheekbewaarder zodat het ook geldt voor de rest van de wereld.

Wie heeft de huur van dat neefje ontvangen?

In het algemeen zie ik niet wat uw broer en zus er nog mee te maken hebben (behalve dat ze mee betrokken zijn bij het fiscale misdrijf).