Schenken van huis ae priester

[servir frais]

Ik heb een dringende vraag, een oudere dame is stervende en uit het testament blijkt dat zij alles schenkt aan de priester ipv haar kinderen.

Ik vroeg mij echter af of een priester dan werkelijk een eigendom kan krijgen, of moet deze dit op zijn beurt schenken aan de kerkfabriek?

Heeft er iemand enig idee of een priester dus een eigendom kan ervan, van niet familie en dat deze ook daadwerkelijk zijn eigendom blijft...?

Alvast bedankt,

[Vandebos]

Om te beginnen kan ze het het kindsdeel van haar goederen niet aan haar kinderen onthouden.

2 kinderen = elk kind krijgt 1/3 van haar bezit.
3 kinderen = elk kind krijgt 1/4 van haar bezit.

Met het deel dat overblijft kan ze doen wat ze wil.

Als die dame dus per testament haar kinderen op deze wijze wenst te onterven zal ze enkel bereiken dat het testament niet geldig wordt verklaard.

[wolf2]

"Als die dame dus per testament haar kinderen op deze wijze wenst te onterven zal ze enkel bereiken dat het testament niet geldig wordt verklaard."

Waarom zou iemand in zijn testament rekening moeten houden met zijn erfgenamen? Niemand weet welke er nog zullen leven als men zelf overlijdt.

De kinderen kunnen en mogen hun voorbehouden deel opeisen via de inkorting (zo nodig gerechtelijk), maar niemand is daartoe verplicht. Klassieker: ik schenk alles aan mijn kleinkinderen (na overleg met mijn kinderen die dan de inkorting niet zullen vragen van hun kinderen).

********************

Een priester kan perfect eigenaar zijn van huizen. Enkel wie in een kloostergemeenschap woont heeft meestal een super-gemeenschappelijk-vermogen met de anderen gemaakt.

[wanton]

In dit verband wil ik iets doen wat niet mijn gewoonte is. Ik verwijs naar art. 909 van het burgerlijk wetboek. Daarin staat één en ander over het wettelijk vermoeden van captatie of het 'jacht maken op ' erfenissen , in dit geval. (wet van 22 april 2003)
Het gaat om doctors in de genees- , heel- en verloskunde , apothekers , rusthuisdirectie en -personeel , en bedienaars van erediensten.
Genoemde personen kunnen , wanneer ze iemand hebben behandeld tijdens de laatste ziekte , geen voordeel genieten van testamentaire beschikkingen of schenkingen , die die persoon ten hunnen gunste zou hebben gedaan.
Van Dale's grote woordenboek : captatie = een listige wijze om iemand een testament te laten maken waardoor men zelf bevoordeeld wordt , ten nadele van anderen.
Er zijn blijkbaar ooit teveel dergelijke zaken gebeurd dat de wetgever heeft geoordeeld zulke dingen de facto te verbieden.

Er zijn natuurlijk wel mogelijkheden voor familieleden , waar dit wel is toegelaten.


Artikel 909 B.W.


Doctors in de genees-, heel- en verloskunde, officieren van gezondheid en apothekers, die een persoon hebben behandeld gedurende de ziekte waaraan hij overleden is, kunnen geen voordeel genieten van beschikkingen onder de levenden of bij testament, die hij, in de loop van die ziekte, te hunnen behoeve mocht hebben gemaakt.

Beheerders en personeelsleden van rustoorden, rust- en verzorgingstehuizen alsmede van om het even welke collectieve woonstructuur ook voor bejaarden kunnen geen voordeel genieten van beschikkingen onder de levenden of bij testament die een persoon die in hun instelling heeft verbleven gedurende zijn verblijf aldaar te hunnen behoeve mocht hebben gemaakt.

Dezelfde regels worden in acht genomen ten aanzien van de bedienaren van de erediensten en andere geestelijken, alsmede ten aanzien van de afgevaardigden van de Centrale Vrijzinnige Raad.

[Vandebos]

Bedankt om me op het artikel te wijzen. Ik had hiervan gehoord doch wist niet meer waar dit terug te vinden. Daarom me zeer algemeen gehouden.