Beste forumbezoekers,
Graag wilde ik langs deze weg een opinie over het volgende vraagstuk:
Toelichting:
Moeder overlijdt als eerste, en stelt vader aan als algemene legataris.
Uit het huwelijk zijn er 2 kinderen ontstaan. Kind A en kind B
Vader overlijdt als laatste en stelt kind B aan als algemene legataris, en stelt dat kind B het vast goed X moet afstaan aan kind A.
Vader wil dat goed Z in het legaat valt van kind B
Er zijn nog andere goederen beschikbaar, maar de reserves worden gerespecteerd en er dient geen inkorting te gebeuren.
Er heeft geen vereffeningverdeling plaats gevonden van de nalatenschap van moeder, tijdens het leven van vader.
Stelling 1
Alle goederen worden gewaardeerd tot op datum overlijden vader en de fictieve massa wordt berekend wordt samen gesteld met waarde op datum overlijden vader.
De gerechtigheden in de effectieve massa worden berekend, en de goederen die aan één en dezelfde legataris kunnen worden toebedeeld dienen worden toebedeeld en er dient een devolutie plaats te vinden.
De sleutels voor toekenning legaten op fictieve massa voor kind A: 7/18 en voor kind: 11/18
Kind B verwerft het genot van alle goederen tot aan de devolutie.
Stelling 2
Ten gevolge het overlijden van moeder verwerft elk kind 1/6 deel in elk goed afzonderlijk in naakte eigendom.
Ten gevolge het overlijden van vader, wordt dat naakte eigendom automatisch overgezet naar volle eigendom, met als gevolg dat kind B niet meer kan beschikken over het bezitsrecht, en met als gevolg dat kind B de goederen niet meer kan toebedelen.
Ten gevolge de reservataire legaten, verworven uit de nalatenschap van moeder, kan vader niet meer beschikken over de ganse nalatenschap.
Ten gevolge kan kind B ook niet meer gerechtigd zijn op het genot.
Om uit de impasse te komen, dient kind A zijn deellegaat afstaan aan kind B, en dient kind B zijn deellegaat afstaan aan kind A.
Aangezien er geen schattingswaarden gekend zijn vanop datum overlijden moeder, worden de waarden bepaald aan de hand van de tabellen van vruchtgebruik, en die worden dan in mindering gebracht van de schattingswaarden van moment overlijden vader.
Gerechtigheden op effectieve massa in nalatenschap moeder = 1/6 voor elk kind.
Gerechtigheden op effectieve massa in nalatenschap moeder ; kind A:1/3 en kind B: 2/3
Het is niet belangrijk om een motivering te formuleren, maar wel meegeven of stelling 1 of stelling 2 de correcte is.
Dank voor alle reacties.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
het huidig vonnis stelt de Rechtbank dat enkel en alleen stelling 2 kan weerhouden worden,
en gaat op die manier in tegen een standpunt eerder geformuleerd standpunt in het arrest van het Hof van Beroep dat stelde:
"dat voor de berekening van de fictieve massa over de nalatenschappen van zowel moeder en vader de datum overlijden van laatst overledene te weerhouden is, en dat de waarde voor verdeling de waarde is dat geldt op moment van verdeling"
en wat het bezitsrecht betreft oordeelde een andere rechtbank dat:
"Dit bezitsrecht over de ganse nalatenschap komt kind B toe, niet als algemeen legataris, maar als reservatair erfgenaam, hetgeen tot logisch gevolg heeft dat kind B geen afgifte hoeft te vragen .”
De Rechtbank in huidig vonnis verwerpt ook het genot ten gevolge art. 1004 & 1005 BW, desniettegenstaande de eerdere stelling van een andere Rechtbank inzake het bezitsrecht.
Opmerkelijk is wel dat een rechtbank van Eerste Aanleg ingaat tegen een richtlijn van het Hof van Beroep.
alle commentaren zijn welkom.
en gaat op die manier in tegen een standpunt eerder geformuleerd standpunt in het arrest van het Hof van Beroep dat stelde:
"dat voor de berekening van de fictieve massa over de nalatenschappen van zowel moeder en vader de datum overlijden van laatst overledene te weerhouden is, en dat de waarde voor verdeling de waarde is dat geldt op moment van verdeling"
en wat het bezitsrecht betreft oordeelde een andere rechtbank dat:
"Dit bezitsrecht over de ganse nalatenschap komt kind B toe, niet als algemeen legataris, maar als reservatair erfgenaam, hetgeen tot logisch gevolg heeft dat kind B geen afgifte hoeft te vragen .”
De Rechtbank in huidig vonnis verwerpt ook het genot ten gevolge art. 1004 & 1005 BW, desniettegenstaande de eerdere stelling van een andere Rechtbank inzake het bezitsrecht.
Opmerkelijk is wel dat een rechtbank van Eerste Aanleg ingaat tegen een richtlijn van het Hof van Beroep.
alle commentaren zijn welkom.
Beste forumbezoekers,
we zijn nu bijna 14 dagen verder, en blijkbaar heeft niemand enig commentaar.
Het is evident dat als enig antwoord een beroepsprocedure onafwendbaar wordt, alhoewel mijn vertrouwen in justitie volledig weg is.
Het gegeven dat niemand durft commentaren te formuleren, zegt veel over onszelf, de Vlaming!
toch bedankt aan iedereen.
we zijn nu bijna 14 dagen verder, en blijkbaar heeft niemand enig commentaar.
Het is evident dat als enig antwoord een beroepsprocedure onafwendbaar wordt, alhoewel mijn vertrouwen in justitie volledig weg is.
Het gegeven dat niemand durft commentaren te formuleren, zegt veel over onszelf, de Vlaming!
toch bedankt aan iedereen.
Luc ,
u moet wel heel wanhopig zijn wanneer u verwacht dat hier op dit forum een oplossing wordt gegeven voor een zaak waarbij Rechtbank van eerste aanleg én het Hof van beroep uitspraak hebben gedaan. Heeft u geen advocaat die er zich in verdiept?
Als een zaak zo bij het gerecht zit , hou ik er mij tussenuit. Ook bij minder ingewikkelde zaken! Sorry.
u moet wel heel wanhopig zijn wanneer u verwacht dat hier op dit forum een oplossing wordt gegeven voor een zaak waarbij Rechtbank van eerste aanleg én het Hof van beroep uitspraak hebben gedaan. Heeft u geen advocaat die er zich in verdiept?
Als een zaak zo bij het gerecht zit , hou ik er mij tussenuit. Ook bij minder ingewikkelde zaken! Sorry.
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon
Toet-anch-Amon
Inderdaad moeilijk om oordeel te vellen. Beschikken we wel over alle details en nuances...
Kan enkel onder groot voorbehoud zeggen dat stelling 1 niet correct lijkt, o.a. omdat ze (geeft toch die indruk) hetgeen reeds werd vererfd bij overlijden moeder nog een tweede keer aan een algemeen legaat zou toebedelen.
Enkel bezittingen die aan LLE toebehoorden kunnen onder dat tweede algemeen legaat vallen.
Kan enkel onder groot voorbehoud zeggen dat stelling 1 niet correct lijkt, o.a. omdat ze (geeft toch die indruk) hetgeen reeds werd vererfd bij overlijden moeder nog een tweede keer aan een algemeen legaat zou toebedelen.
Enkel bezittingen die aan LLE toebehoorden kunnen onder dat tweede algemeen legaat vallen.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Pfff, Luc, zijn jullie hier nog niet doorheen?
Dat belooft! Je geeft me echt moed voor onze gerechtelijke vereffening-verdeling, waarbij één der bevoordeelde erfgenaam zich nog onvermogend aan het maken is.
Luc, ook ik denk dat je op dit forum geen antwoord kan vinden voor deze prangende vragen. De zaak is te ingewikkeld.
Toch wens ik je succes toe!
Dat belooft! Je geeft me echt moed voor onze gerechtelijke vereffening-verdeling, waarbij één der bevoordeelde erfgenaam zich nog onvermogend aan het maken is.
Luc, ook ik denk dat je op dit forum geen antwoord kan vinden voor deze prangende vragen. De zaak is te ingewikkeld.
Toch wens ik je succes toe!
Bedankt voor jullie reacties.
Ik eerst reageren op de reacties:
Het is maar al te duidelijk dat het forum geen concrete antwoorden kan geven, en dat is in geen geval de doelstelling van het forum.
Mijn inziens heeft het forum aan heel veel mensen de juiste richting aangegeven, en andere visies geven soms het lichtpunt.
@Wantom wil ik wel meegeven dat ik helemaal niet wanhopig ben. Ligt ook niet in mijn aard om wanhopig te zijn.
Ik zoek ook geen antwoorden op specifieke vraagstukken, doch moet ik toegeven dat interpretaties van rechtspraak heel genuanceerd kan zijn.
Bepaalde mensen op dit forum, hebben zonder het misschien zelf te weten, andere visies op bepaalde feiten gegeven die mij uiteindelijk tot betere inzichten bracht.
Ik dank deze mensen daarvoor.
Blijkbaar heeft Wanton de essentie niet begrepen van het verhaal, waarbij wij als burger uiteindelijk ons dienen neer te leggen hij het arrest of de beschikking van de Rechtbank, tenzij we in beroep gaan tegen de beschikking.
De essentie van het verhaal is in wezen dat een boedelnotaris, eerste rechter, zich blijkbaar niet moet voegen naar een richtlijn van een hoger Beroepshof.
Dat zelfs een rechter van Eerste aanleg zich schaart achter de stelling van een boedelnotaris, die zich niet voegt naar een richtlijn van een hoger beroepshof.
Moet men dan begrijpen dat een boedelnotaris het recht heeft om het recht in eigen handen te nemen en de wet te interpreteren zoals hem dat goed uitkomt?
Mijn visie is dat iedereen de wet dient te respecteren, ongeacht zijn positie in de maatschappij.
Wie de wet niet respecteert en daardoor schade toebrengt aan andere personen, dient gesanctioneerd te worden.
Als antwoord op de vraag of ik een advocaat heb dat zich verdiept, is het antwoord tuurlijk!
Advocaten doen hun best om hun cliënten te verdedigen, binnen het kader van de wet.
Als het erop aan komt om een collega, of iemand van hun eigen rangen, op hun plichten te wijzen, dan schieten de meeste advocaten tekort.
De meeste advocaten zijn bang om heilige huisjes te raken.
@mava105
Ik begrijp Uw stelling, doch ben ik het met Uw stelling niet eens.
als burger moeten we werken aan een toekomst.
Er is maar een democratische toekomst, als de wet gerespecteerd wordt.
moesten er meer burgers een partijdige rechter terecht wijzen, voor zover het vast staat en bewezen is, zou dat leiden naar een meer correcte en adequate justitie.
Ik zal uiteraard het Hof van Beroep vatten in deze zaak, doch sluit ik verdere stappen niet uit.
Mijn mening is dat iedereen, ook de rechters dienen de wet te respecteren.
Als er een groep van mensen de wet niet dienen te respecteren kan dat leiden tot frustratie en geweld.
Al iemand nagedacht over het vraagstuk, inzake zinloos geweld, waar onze huidige maatschappij mee kampt?
het moet je kind of iemand van je familie maar wezen dat het slachtoffer is van zinloos geweld.
De voedingsbodem van zinloos geweld is meestal frustratie die zijn oorsprong vind in onze eigen samenleving.
Het is niet alleen justitie dat frustratie kan teweeg brengen, maar ook andere instanties.
Uiteindelijk gaat het altijd over recht spreken, en het is niet belangrijk of dat gaat of een zorgbehoevende recht heeft op een stoel, die voor de ouders zelf niet te bekostigen is, of over een vonnis door de rechtbank, of over wat ook.
Mijn stelling is dat de burger moet kunnen rekenen op de wet, en als de rechters of andere instanties de wet niet respecteren, dienen deze personen verwijderd te worden uit het systeem waar recht dient gesproken te worden.
Het zou al veel frustratie weg nemen, mocht de weg gemakkelijker zijn om dergelijke feiten efficiënt aan te klagen.
Het lijkt erop dat deze weg opzettelijk moeilijk te bewandelen gemaakt werd.
@Roharro
Ik begrijp Uw voorbehoud, doch ben ik overtuigd dat stelling 1 de enige correcte is en wegens de volgende redenen:
Een algemene legataris, die tegelijk reservataire erfgenaam is verwerft van rechtswege het bezitsrecht over de ganse nalatenschap.
Het eigendomsrecht komt toe aan de legatarissen. (let wel: het recht, niet de eigendomstitel)
(Stelling van de Rechtbank van Eerste Aanleg)
Als de laatst overledene algemene legataris werd aangesteld en lettende op het gegeven dat hij ook reservataire erfgenaam is, verwerft de laatst overledene het bezitsrecht over de ganse nalatenschap.
dat betekent dat de persoon die het bezitsrecht verwerft ook gerechtigd is op het genot van de nalatenschap.
in dat geval kan de laatst overledene beschikken (toebedelen aan wie die persoon dat wil) voor zover de reserve niet aangetast wordt van de overige bevoorrechte legatarissen.
Als aan die voorwaarde voldaan is, kan de laatst overledene vrij beschikken over de nalatenschap.
Als de laatst overledene in zijn testament verdeling beveelt, dan kan hij dat vrij doen, voor zover hij de reserve van de andere bevoorrechte legatarissen niet aantast.
besluit:
(ook de stelling van het Hof van Beroep)
Voor de samenstelling van de fictieve massa geldt de datum overlijden laatst overledene, en voor het moment van verdeling, het tijdstip van verdeling.
verklaring:
voor het moment van samenstelling van de fictieve massa is er geen discussie mogelijk.
voor het moment van verdeling geldt de datum overlijden laatst overledene voor alle goederen die op datum overlijden laatst overledene aan één en dezelfde legataris kunnen worden toebedeeld, volgens de waarde op dat moment.
voor de goederen die niet aan een en dezelfde legataris kunnen worden toebedeeld, geldt het moment van verdeling of verkoop, met de waarde op dat moment.
De indruk dat U krijgt dat stelling 1 niet correct blijkt te zijn, ligt het antwoord in Uw stelling.
Het is inderdaad wel zo dat men niet 2X kan vererven.
Op datum overlijden eerst overledene wordt er in wezen niets vererft, wegens het gegeven dat de algemene legataris het volledige bezitsrecht verwerft. de bevoorrechte legatarissen worden als bevoorrechte gerechtigd. Wat eigenlijk wil zeggen dat, als het tot een vereffening komt, dat deze bevoorrechte legatarissen niet kunnen worden oversprongen worden, maar in wezen erven zij op dat moment niet.
Enkel een bevoorrecht recht, tot dat de vereffeningsverdeling een feit wordt.
@ creatief
Je hoeft helemaal niet te wanhopen, maar misschien kunt U nog mijn woorden herinneren van destijds.
Ik publiceer mijn mening op het forum, om bewust te maken van de valkuilen die er op een juridische wandelpad gelegd worden.
Ik hoop dat ik met mijn visie een positieve bijdrage kan leveren aan iedereen die er nood aan heeft, zonder specifiek of concreet op een zaak in te gaan.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik huidig vraagstuk zal oplossen, want uiteindelijk is ons rechtssysteem juridisch correct.
Het is niet omdat het weer in huidige halte turbulent is, dat het in de volgende halte geen lekker zonnig weer kan zijn.
De rechtbank heeft er 13 maanden over gedaan om tot een pleitdatum te komen, en nogmaals 7 maanden om tot een vonnis te komen. (2 maanden gerechtelijk verlof inbegrepen)
De eerste rechter heeft er al meer dan 10 jaar over gedaan, om zijn adviezen te formuleren.
Men kan dat omschrijven als uitroken van de partijen.
mijn inzien worden dergelijke praktijken enkel toegepast om te proberen hen zelf te beschermen.
Onder voorbehoud dat het Hof mijn stelling, wat eigenlijk hun eigen stelling is, zou volgen, zou dat betekenen de boedelnotaris gedurende 10 jaar de verdeling blokkeerde.
Het vraagstuk zal dan misschien zijn: wie zal deze schade betalen?
Nu is het een cruciaal moment, want men moet mij niet vertellen dat de gerechtsmandatarissen de wet niet kennen.
wordt vervolgd....
Ik eerst reageren op de reacties:
Het is maar al te duidelijk dat het forum geen concrete antwoorden kan geven, en dat is in geen geval de doelstelling van het forum.
Mijn inziens heeft het forum aan heel veel mensen de juiste richting aangegeven, en andere visies geven soms het lichtpunt.
@Wantom wil ik wel meegeven dat ik helemaal niet wanhopig ben. Ligt ook niet in mijn aard om wanhopig te zijn.
Ik zoek ook geen antwoorden op specifieke vraagstukken, doch moet ik toegeven dat interpretaties van rechtspraak heel genuanceerd kan zijn.
Bepaalde mensen op dit forum, hebben zonder het misschien zelf te weten, andere visies op bepaalde feiten gegeven die mij uiteindelijk tot betere inzichten bracht.
Ik dank deze mensen daarvoor.
Blijkbaar heeft Wanton de essentie niet begrepen van het verhaal, waarbij wij als burger uiteindelijk ons dienen neer te leggen hij het arrest of de beschikking van de Rechtbank, tenzij we in beroep gaan tegen de beschikking.
De essentie van het verhaal is in wezen dat een boedelnotaris, eerste rechter, zich blijkbaar niet moet voegen naar een richtlijn van een hoger Beroepshof.
Dat zelfs een rechter van Eerste aanleg zich schaart achter de stelling van een boedelnotaris, die zich niet voegt naar een richtlijn van een hoger beroepshof.
Moet men dan begrijpen dat een boedelnotaris het recht heeft om het recht in eigen handen te nemen en de wet te interpreteren zoals hem dat goed uitkomt?
Mijn visie is dat iedereen de wet dient te respecteren, ongeacht zijn positie in de maatschappij.
Wie de wet niet respecteert en daardoor schade toebrengt aan andere personen, dient gesanctioneerd te worden.
Als antwoord op de vraag of ik een advocaat heb dat zich verdiept, is het antwoord tuurlijk!
Advocaten doen hun best om hun cliënten te verdedigen, binnen het kader van de wet.
Als het erop aan komt om een collega, of iemand van hun eigen rangen, op hun plichten te wijzen, dan schieten de meeste advocaten tekort.
De meeste advocaten zijn bang om heilige huisjes te raken.
@mava105
Ik begrijp Uw stelling, doch ben ik het met Uw stelling niet eens.
als burger moeten we werken aan een toekomst.
Er is maar een democratische toekomst, als de wet gerespecteerd wordt.
moesten er meer burgers een partijdige rechter terecht wijzen, voor zover het vast staat en bewezen is, zou dat leiden naar een meer correcte en adequate justitie.
Ik zal uiteraard het Hof van Beroep vatten in deze zaak, doch sluit ik verdere stappen niet uit.
Mijn mening is dat iedereen, ook de rechters dienen de wet te respecteren.
Als er een groep van mensen de wet niet dienen te respecteren kan dat leiden tot frustratie en geweld.
Al iemand nagedacht over het vraagstuk, inzake zinloos geweld, waar onze huidige maatschappij mee kampt?
het moet je kind of iemand van je familie maar wezen dat het slachtoffer is van zinloos geweld.
De voedingsbodem van zinloos geweld is meestal frustratie die zijn oorsprong vind in onze eigen samenleving.
Het is niet alleen justitie dat frustratie kan teweeg brengen, maar ook andere instanties.
Uiteindelijk gaat het altijd over recht spreken, en het is niet belangrijk of dat gaat of een zorgbehoevende recht heeft op een stoel, die voor de ouders zelf niet te bekostigen is, of over een vonnis door de rechtbank, of over wat ook.
Mijn stelling is dat de burger moet kunnen rekenen op de wet, en als de rechters of andere instanties de wet niet respecteren, dienen deze personen verwijderd te worden uit het systeem waar recht dient gesproken te worden.
Het zou al veel frustratie weg nemen, mocht de weg gemakkelijker zijn om dergelijke feiten efficiënt aan te klagen.
Het lijkt erop dat deze weg opzettelijk moeilijk te bewandelen gemaakt werd.
@Roharro
Ik begrijp Uw voorbehoud, doch ben ik overtuigd dat stelling 1 de enige correcte is en wegens de volgende redenen:
Een algemene legataris, die tegelijk reservataire erfgenaam is verwerft van rechtswege het bezitsrecht over de ganse nalatenschap.
Het eigendomsrecht komt toe aan de legatarissen. (let wel: het recht, niet de eigendomstitel)
(Stelling van de Rechtbank van Eerste Aanleg)
Als de laatst overledene algemene legataris werd aangesteld en lettende op het gegeven dat hij ook reservataire erfgenaam is, verwerft de laatst overledene het bezitsrecht over de ganse nalatenschap.
dat betekent dat de persoon die het bezitsrecht verwerft ook gerechtigd is op het genot van de nalatenschap.
in dat geval kan de laatst overledene beschikken (toebedelen aan wie die persoon dat wil) voor zover de reserve niet aangetast wordt van de overige bevoorrechte legatarissen.
Als aan die voorwaarde voldaan is, kan de laatst overledene vrij beschikken over de nalatenschap.
Als de laatst overledene in zijn testament verdeling beveelt, dan kan hij dat vrij doen, voor zover hij de reserve van de andere bevoorrechte legatarissen niet aantast.
besluit:
(ook de stelling van het Hof van Beroep)
Voor de samenstelling van de fictieve massa geldt de datum overlijden laatst overledene, en voor het moment van verdeling, het tijdstip van verdeling.
verklaring:
voor het moment van samenstelling van de fictieve massa is er geen discussie mogelijk.
voor het moment van verdeling geldt de datum overlijden laatst overledene voor alle goederen die op datum overlijden laatst overledene aan één en dezelfde legataris kunnen worden toebedeeld, volgens de waarde op dat moment.
voor de goederen die niet aan een en dezelfde legataris kunnen worden toebedeeld, geldt het moment van verdeling of verkoop, met de waarde op dat moment.
De indruk dat U krijgt dat stelling 1 niet correct blijkt te zijn, ligt het antwoord in Uw stelling.
Het is inderdaad wel zo dat men niet 2X kan vererven.
Op datum overlijden eerst overledene wordt er in wezen niets vererft, wegens het gegeven dat de algemene legataris het volledige bezitsrecht verwerft. de bevoorrechte legatarissen worden als bevoorrechte gerechtigd. Wat eigenlijk wil zeggen dat, als het tot een vereffening komt, dat deze bevoorrechte legatarissen niet kunnen worden oversprongen worden, maar in wezen erven zij op dat moment niet.
Enkel een bevoorrecht recht, tot dat de vereffeningsverdeling een feit wordt.
@ creatief
Je hoeft helemaal niet te wanhopen, maar misschien kunt U nog mijn woorden herinneren van destijds.
Ik publiceer mijn mening op het forum, om bewust te maken van de valkuilen die er op een juridische wandelpad gelegd worden.
Ik hoop dat ik met mijn visie een positieve bijdrage kan leveren aan iedereen die er nood aan heeft, zonder specifiek of concreet op een zaak in te gaan.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik huidig vraagstuk zal oplossen, want uiteindelijk is ons rechtssysteem juridisch correct.
Het is niet omdat het weer in huidige halte turbulent is, dat het in de volgende halte geen lekker zonnig weer kan zijn.
De rechtbank heeft er 13 maanden over gedaan om tot een pleitdatum te komen, en nogmaals 7 maanden om tot een vonnis te komen. (2 maanden gerechtelijk verlof inbegrepen)
De eerste rechter heeft er al meer dan 10 jaar over gedaan, om zijn adviezen te formuleren.
Men kan dat omschrijven als uitroken van de partijen.
mijn inzien worden dergelijke praktijken enkel toegepast om te proberen hen zelf te beschermen.
Onder voorbehoud dat het Hof mijn stelling, wat eigenlijk hun eigen stelling is, zou volgen, zou dat betekenen de boedelnotaris gedurende 10 jaar de verdeling blokkeerde.
Het vraagstuk zal dan misschien zijn: wie zal deze schade betalen?
Nu is het een cruciaal moment, want men moet mij niet vertellen dat de gerechtsmandatarissen de wet niet kennen.
wordt vervolgd....
Luc, je verdient een pluim voor deze uiteenzetting!
Ik herinner me ook zeer goed je woorden. Uiteindelijk je bent een vechter, die naar rechtvaardigheid in het rechtssysteem streeft. Je bezit ook de kundigheid en taalvaardigheid om dit waar te maken. Ik ben er dan ook vast van overtuigd dat je met glorie en een hart vol tevredenheid de eindstreep zal bereiken.
Ik kan je vechtlust een beetje vergelijken met die van Erik Geenen, de man met het groene petje van de NBB, enz. (google). Hij vecht al jaren tegen de wiitteboordcriminaliteit van onze politici. Terecht ook!
Wanneer ik een beetje meer vrije tijd heb stuur ik je een pb om onze stand van zaken nog eens mee te delen. Dit is nu jouw tipic. Later hoor je meer.
Ik herinner me ook zeer goed je woorden. Uiteindelijk je bent een vechter, die naar rechtvaardigheid in het rechtssysteem streeft. Je bezit ook de kundigheid en taalvaardigheid om dit waar te maken. Ik ben er dan ook vast van overtuigd dat je met glorie en een hart vol tevredenheid de eindstreep zal bereiken.
Ik kan je vechtlust een beetje vergelijken met die van Erik Geenen, de man met het groene petje van de NBB, enz. (google). Hij vecht al jaren tegen de wiitteboordcriminaliteit van onze politici. Terecht ook!
Wanneer ik een beetje meer vrije tijd heb stuur ik je een pb om onze stand van zaken nog eens mee te delen. Dit is nu jouw tipic. Later hoor je meer.
Zonder de realia van deze erfenisgeschiedenis te kennen is het echt te moeilijk om op grond van vrij beknopte maar teven vrij abstracte uitspraken de redenering correct te kunnen volgen.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
@Creatief, bedankt voor de reactie.
@Roharro,
Je hebt daar uiteraard een punt.
niet wegens het gegeven dat er een erfenisgeschiedenis aanwezig is, maar in wezen door de eenvoud van van de stellingen.
De redenering die je aanhaalde, is de eerste reactie van iedereen op het eerste zicht.
U stelt wel duidelijk niet dat stelling 2 de correcte zou zijn, maar U maakt voorbehoud voor de correctheid van stelling 1,wegens het gegeven dat er niet 2 keer kan vererfd worden.
het vraagstuk luidt dus: werd er bij het overvallen van de eerst overledene vererft?
Om een vererving te laten staat vinden, dient men in de eerste plaats als legataris zijn aangewezen door de erflater, hetzij bij testament, hetzij van rechtswege.
de eerst overledene heeft zijn ganse vermogen overgemaakt aan de langstlevende partner, door de langstlevende partner aan te stellen als algemene legataris.
de kinderen krijgen in wezen niets van de eerst overledene ouder, doch heeft de wet voorzien dat de kinderen gerechtigd zijn op het bevoorrechte deel.
De wet stelt niet dat de bevoorrechte legatarissen dat (in huidige zaak 1/3 van de helft van de huwgemeenschap, of 1/6 van de huwgemeenschap) als reservataire deel verwerft, maar dat de reservataire erfgenamen gerechtigd zijn.
Anders gesteld verwerft de algemene legataris de volledige nalatenschap van de overledene, doch inclusief de last van wat de reservataire legatarissen als gerechtigheid in de nalatenschap verwerven.
Willen de reservataire legatarissen deze gerechtigheid, dat geldt op de fictieve massa op datum overlijden erflater, omzetten in een eigendomsrecht, dan dient er een vereffeningsverdeling plaats te vinden bij leven van de algemene legataris.
Als er een vereffeningsverdeling zou hebben plaats gevonden, dan is er inderdaad een vererving, en vind er een devolutie plaats conform met de uitwerking van de gerechtigheden ten aanzien van de fictieve massa van de erflater.
Als er een vereffeningsverdeling zou hebben plaats gevonden van de nalatenschap van de eerst overledene, zou Uw voorbehoud correct zijn.
lettende op het gegeven dat er geen vereffeningsverdeling plaats heeft gevonden van de eerst overledene, blijven de reservataire legatarissen zitten met hun gerechtigheid, tot aan de vereffeningsverdeling van de nalatenschap.
Er kan immers maar sprake zijn van vererving, als er een devolutie plaats vindt.
Als de laatst overledene komt te overlijden, en er er heeft geen vereffeningsverdeling plaats gevonden van de eerst overledene, dan kan de laatst overledene vrij beschikken over haar nalatenschap, voor zover de reserve van de reservataire legatarissen niet wordt aangetast.
Dat heeft tot gevolg dat de algemene legataris, die tegelijk reservataire erfgenaam is dient het bezitsrecht te verwerven over de ganse nalatenschap, en de goederen toe te bedelen aan de respectievelijke legatarissen voor zover ze integraal kunnen toebedeeld worden, conform met de uitwerking van de gerechtigheid dat geldt op de fictieve massa van de laatst overledene (die de gerechtigheid van de eerst overledenen impliceert), die als resultaat geeft het aandeel in de effectieve massa.
De algemene legataris dient het genot te verwerven over de onverdeelde massa tot aan de devolutie van de goederen.
Gezien de afwikkeling van een nalatenschap lang kan duren en het niet wenselijk is dat de erfgoederen in die periode onbeheerd zouden blijven, voorzag de wetgever in twee mechanismen om hieraan een oplossing te bieden, namelijk:
-de terugwerkende kracht van de aanvaarding en de verdeling van de nalatenschap;
-de saisine (of het bezitsrecht).
Als er verhinderd wordt dat de saisine wordt overgedragen, steekt de vraag de kop op, wie verantwoordelijk is voor de schade ten gevolge?
@ Roharro; Ik hoop dat deze uitleg meer duidelijkheid geeft over mijn redenering, waarbij elke reactie welkom is.
Ik herhaal nogmaals dat het geen vraag betreft aan het forum, maar een uitwisseling van gedachtegangen.
@Roharro,
Je hebt daar uiteraard een punt.
niet wegens het gegeven dat er een erfenisgeschiedenis aanwezig is, maar in wezen door de eenvoud van van de stellingen.
De redenering die je aanhaalde, is de eerste reactie van iedereen op het eerste zicht.
U stelt wel duidelijk niet dat stelling 2 de correcte zou zijn, maar U maakt voorbehoud voor de correctheid van stelling 1,wegens het gegeven dat er niet 2 keer kan vererfd worden.
het vraagstuk luidt dus: werd er bij het overvallen van de eerst overledene vererft?
Om een vererving te laten staat vinden, dient men in de eerste plaats als legataris zijn aangewezen door de erflater, hetzij bij testament, hetzij van rechtswege.
de eerst overledene heeft zijn ganse vermogen overgemaakt aan de langstlevende partner, door de langstlevende partner aan te stellen als algemene legataris.
de kinderen krijgen in wezen niets van de eerst overledene ouder, doch heeft de wet voorzien dat de kinderen gerechtigd zijn op het bevoorrechte deel.
De wet stelt niet dat de bevoorrechte legatarissen dat (in huidige zaak 1/3 van de helft van de huwgemeenschap, of 1/6 van de huwgemeenschap) als reservataire deel verwerft, maar dat de reservataire erfgenamen gerechtigd zijn.
Anders gesteld verwerft de algemene legataris de volledige nalatenschap van de overledene, doch inclusief de last van wat de reservataire legatarissen als gerechtigheid in de nalatenschap verwerven.
Willen de reservataire legatarissen deze gerechtigheid, dat geldt op de fictieve massa op datum overlijden erflater, omzetten in een eigendomsrecht, dan dient er een vereffeningsverdeling plaats te vinden bij leven van de algemene legataris.
Als er een vereffeningsverdeling zou hebben plaats gevonden, dan is er inderdaad een vererving, en vind er een devolutie plaats conform met de uitwerking van de gerechtigheden ten aanzien van de fictieve massa van de erflater.
Als er een vereffeningsverdeling zou hebben plaats gevonden van de nalatenschap van de eerst overledene, zou Uw voorbehoud correct zijn.
lettende op het gegeven dat er geen vereffeningsverdeling plaats heeft gevonden van de eerst overledene, blijven de reservataire legatarissen zitten met hun gerechtigheid, tot aan de vereffeningsverdeling van de nalatenschap.
Er kan immers maar sprake zijn van vererving, als er een devolutie plaats vindt.
Als de laatst overledene komt te overlijden, en er er heeft geen vereffeningsverdeling plaats gevonden van de eerst overledene, dan kan de laatst overledene vrij beschikken over haar nalatenschap, voor zover de reserve van de reservataire legatarissen niet wordt aangetast.
Dat heeft tot gevolg dat de algemene legataris, die tegelijk reservataire erfgenaam is dient het bezitsrecht te verwerven over de ganse nalatenschap, en de goederen toe te bedelen aan de respectievelijke legatarissen voor zover ze integraal kunnen toebedeeld worden, conform met de uitwerking van de gerechtigheid dat geldt op de fictieve massa van de laatst overledene (die de gerechtigheid van de eerst overledenen impliceert), die als resultaat geeft het aandeel in de effectieve massa.
De algemene legataris dient het genot te verwerven over de onverdeelde massa tot aan de devolutie van de goederen.
Gezien de afwikkeling van een nalatenschap lang kan duren en het niet wenselijk is dat de erfgoederen in die periode onbeheerd zouden blijven, voorzag de wetgever in twee mechanismen om hieraan een oplossing te bieden, namelijk:
-de terugwerkende kracht van de aanvaarding en de verdeling van de nalatenschap;
-de saisine (of het bezitsrecht).
Als er verhinderd wordt dat de saisine wordt overgedragen, steekt de vraag de kop op, wie verantwoordelijk is voor de schade ten gevolge?
@ Roharro; Ik hoop dat deze uitleg meer duidelijkheid geeft over mijn redenering, waarbij elke reactie welkom is.
Ik herhaal nogmaals dat het geen vraag betreft aan het forum, maar een uitwisseling van gedachtegangen.