#4 , 29 nov 2010 16:26
Vroeger werd zo iets geregeld , via (wijziging van) een huwelijkscontract met de formule ' langst leeft ,al heeft'. Alle gemeenschappelijke goederen werden , na overlijden van één partner , volle eigendom van de overlevende partner (LLE). Tegenwoordig gebruikt men een keuzebeding. In een huwelijkscontract wordt de LLE de mogelijkheid gegeven te kiezen tussen een aantal manieren van erven van de gemeenschappelijke goederen. Voorbeeld : volle eigendom OG en Vruchtgebruik RG; VG van OG en volle eigendom RG ; volle eigendom gezinswoning , VG op al de rest; er zijn heel wat verschillende mogelijkheden. De LLE kan ten gepaste tijde dan kiezen , volgens zijn behoeften van dat moment , leeftijd, gezondheid, relatie met de kinderen.
Als men het zou doen voor een vermindering van de successierechten , is het een slecht idee. De gezinswoning is vrij van SSR voor de LLE , maar dat betaalt men dubbel en dik terug bij het overlijden van de tweede ouder.
Men kan dus , via huwelijkscontract , de LLE de volle eigendom van de woning doen toekomen , echter niet via testament. Om allerlei redenen - niet het minst de SSR - is het evenwel niet aan te raden indien er kinderen zijn.
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon