JuridischForum.be

Even eerst een korte beschrijving van de situatie.
In het voorjaar van dit jaar kocht mijn moeder een dwergteckel voor 450 €. Een dag later bleek het diertje ziek te zijn.
We zijn naar de dierenarts gegaan en die bevestigde zelfs dat het hondje zelfs ernstig ziek was nl een longontsteking met tbc-verschijnselen.
Er werden medicatie gegeven en het uitdrukkelijk verbod om met het diertje naar buiten te gaan.
Toen het hondje beter begon te worden maar nog steeds niet naar buiten mocht op dokitersbevel begon het dingen kapot te bijten en zijn behoeften in huis te doen, met als gevolg dus dat op den duur mijn moeder het niet meer aankon.
Ze belde de verkoper op om het terug te komen halen, en wanneer bij mijn moeder was vroeg mijn moeder hem om gedeeltelijk terug te betalen waarop hij zeer kort antwoordde dat hij daaraan niet meedeed.
Ik vond dat zeer grof en niet kunnen!
Ik weet dat een ernstige longontsteking niet onder de garantie valt en ok mijn moeder heeft ook emotioneel naief gehandeld nl zij had wat beter kunnen nadenken vooraleer ze dat hondje aankocht, maar het is goed te weten dat mijn moeder ernstig ziek is en 74 jaar oud is en ondanks dat mijn moeder emotioneel naiëf gehandeld heeft wilt niet zeggen dat dat een reden is dat de kweker-verkoper de wet moet gaan overtreden zijnde:
1) Overtreding van het KB van 27 april 2007 op het verbod van verhandelen van zieke dieren.
2) Overtreding van art 1641 van het burgerlijk wetboek dat het heeft over de vrijwaring voor de verborgen gebreken.
Ik heb voor mijn moeder een bemiddelingsgesprek aangevraagd bij het bevoegde vredegerecht maar helaas is de de kweker-verkoper niet komen opdagen. Ik vind dat beneden alle peil en totaal respectloos tegen het gerecht maar hij is ook niet verplicht te komen omdat het niet met dagvaardiging is en dus ook niet geen rechtzaak.

Ik dien ook nog klacht in bij de inspectiedienst van dierenwelzijn en ik vrees dat dit het enige is dat ik nog kan doen.

Of is er toch nog meer dat ik kan doen?

Mijn moeder opperde een strafrechtelijke zaak, maar dat raad ik haar ten stelligste af want dat kan zeer veel geld kosten.

Wat denken jullie? Ik ben benieuwd naar jullie reactie

Dank u daarvoor

Ik heb vooral mijn bedenkingen over het spreken van "gebreken" bij een hond. We hebben het hier wel over een levend wezen.

Nochtans is een hond of een kat een product en heb je dus garantie. En zal je moeten dagvaarden voor de vrederechter.

Nochtans is een hond of een kat een product en heb je dus garantie. En zal je moeten dagvaarden voor de vrederechter.

Kan men iemand laten dagvaarden voor het vredegerecht?

Is de verkoper een erkend fokker?
Waar kwam de pup vandaan?

Waar is die nu en hoe is het intussen met hem gesteld?

Is de verkoper een erkend fokker?
Waar kwam de pup vandaan?

Waar is die nu en hoe is het intussen met hem gesteld?

De verkoper is een erkend fokker.
De pup zou van het vroegere Joegoslavië afkomstig zijn
De pup werd terug afgehaald in nog steeds niet 100 % gezonde toestand

Best de naam van de fokker verwijderen (geen namen hier)

Een broodfokker dus die import pups uit puppyfabrieken verkoopt. Absoluut te vermijden die handel. Jammer dat dergelijke sjoemelaars onder het mom van een 'fokvergunning' nog steeds die dubieuze handel kunnen blijven voeren in dit land anno 2013.

Nochtans is een hond of een kat een product en heb je dus garantie. En zal je moeten dagvaarden voor de vrederechter.

Ik zou dit eerder een kwestie voor de dierenbescherming vinden.. Een hond of een kat een product noemen lijkt mij eerder middeleeuws.

Nochtans is een hond of een kat een product en heb je dus garantie. En zal je moeten dagvaarden voor de vrederechter.

Ik zou dit eerder een kwestie voor de dierenbescherming vinden.. Een hond of een kat een product noemen lijkt mij eerder middeleeuws.

Maar toch vallen zij onder deze categorie en dus ook onder de wet van 1 september 2004:

http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... 1&numero=1" onclick="window.open(this.href);return false;

OK, mijn excuses. Voor mij is het een gevoelig onderwerp.

Dit gezegd zijnde, zijn er bewijzen dat de fokker op de hoogte was van het ziek zijn van de hond?

En in hoeverre mate kan hij daarvoor verantwoordeijk worden gehouden? Zo weet ik van organisaties waar - bijivoorbeeld - voor katten met FIV nog steeds een huisje wordt gezocht. Die mensen worden natuurlijk wel op de hoogte gesteld van de conditie van het dier in kwestie.

Voor de wet is een huisdier nog steeds een goed; het is met het juridische aspect dat JF zich bezig houdt. Laten we ons hierop dan ook concentreren en vermijden dat deze thread de verkeerde kant uitgaat en de moderatoren moeten beginnen te kuisen...

Zaak voor het vredegerecht onder de 1860 euro. Uiteraard gaat u dit wel geld kosten en is dit niet gratis zoals de verzoeningspoging die u probeerde.
Hond valt nog steeds onder roerende goederen en gekocht als consument dus Wet van 1 sept 2004 cons. bescherming ook van toepassing.

Mijn bericht word verwijderd omdat ik de waarheid zeg en het beste voor dat hondje voor heb?

En maar bezig blijven over dat een dier een product is. Een hond is een famillielid wat de wet ook mag beweren, niemand raad ondertussen aan wat deze vrouw moet doen aan het welzijn van het dier. Goed bezig jongens, op lucht gebaseerde waardepapieren zijn natuurlijk belangrijker als het leven van een dier.

Dit is een Juridisch forum.