#3 , 16 jul 2018 14:26
Het is aan u om te bewijzen dat in beslag genomen goederen uw eigendom zijn. Dit kan met alle middelen. In nogal wat gevallen beweren mensen eigenaar te zijn van de in beslag genomen goederen, terwijl dit niet waar is. De gerechtsdeurwaarders en rechters zijn dus zeer wantrouwig. In feite komt het erop aan om te kunnen aantonen dat u te goeder trouw bent. Zo is een factuur op uw naam niet steeds een waarborg dat u gelijk zal krijgen. Die factuur kan immers betaald zijn door degene lastens wie beslag gelegd wordt, maar op uw naam gezet zijn om een beslag te vermijden. Best heeft men dan naast de factuur ook het bewijs dat men het zelf betaald heeft.
Wat de vriendin kan doen: laat de meubelen van de man die toch al in beslag genomen zijn verkopen, hou het papier dat alles verkocht is goed bij, daarna neemt de man zijn intrek bij zijn vriendin en maken beiden een overeenkomst waarin zij alle meubelen beschrijven en bevestigen dat de man erkent dat alles van zijn vriendin is, want zijn meubelen zijn verkocht, en dat hij bij een eventueel einde van de relatie op niets aanspraak zal maken. Deze overeenkomst laat je registreren. Ook is het nuttig als de vriendin getuigen heeft van het feit dat al die meubelen die er nu staan en die getuigenverklaring samen met de overeenkomst mee registreren.
In een ander leven heb ik het meegemaakt dat een zoon, na enige tijd ergens anders gewoond te hebben, terug bij zijn ouders ging wonen. De deurwaarder kwam beslag leggen op de meubelen van de ouders. De verkoop kon belet worden omdat er getuigen waren die bevestigden dat alle meubelen alle jarenlang bij de ouders stonden en omdat er foto's waren van toen de zoon zijn plechtige communie deed, waarop die meubelen te zien waren.
Alles is dus goed als bewijs, als men je maar gelooft.