Als rechtenstudent haastte ik mij deze voormiddag om tijdig aan te komen in mijn college "burgerlijk procesrecht (de ironie)".
Slechts een honderdtal meter verwijderd van de faculteit, zat ik muurvast in het verkeer achter de tram, en kon deze onmogelijk voorbijsteken.
Na enkele minuten wachten besloot ik toch even de wet te overtreden en de laatste honderd meter voor mijn afslag af te leggen via het trottoir.
Toen gebeurde het volgende. Ik werd halt geroepen door een oudere man en na een tevergeefse poging hem nog te ontwijken sprong hij voor me en greep m'n stuur vast.
Hij begon een heel betoog over het feit dat ik hier niet mocht rijden, en zei ook dat ik de reden was dat oude vrouwtjes de straat niet meer opdurfden .
Hij onderbrak met veel lawaai mijn poging tot repliek met "AAh, gij denkt misschien dat ik hier niks op zeggen heb" waarop hij zijn mantel opende, en een kaart te voorschijn haalde waarop stond dat deze man een rechter was.
Hij wist mij te vertellen dat hij mij hier staande kon houden en de politie op kon bellen om klacht in te dienen.
Ik nam het besluit een discussie uit de weg te gaan, en na zijn preek, liet hij mij (te voet) mijn weg voortzetten.
Niet dat ik deze gebeurtenis mij aan het hart laat komen, maar als rechtenstudent vraag ik mij toch wel af of zijn bewering over het feit dat hij zomaar de politieagent kan spelen wanneer hij het wil, weldegelijk zo is?
jullie mening?