Mijn vrouw heeft zeer waarschijnlijk een poging tot zelfmoord gedaan. Dit door het inspuiten van een grote hoeveelheid insuline. Door deze grote hoeveelheid insuline is mijn vrouw in coma geraakt en heeft zij een zware hersenbeschadiging opgelopen. Momenteel is zij uit coma maar veel dingen kan zij niet meer. Voorbeeldje: Mijn naam weet ze vaak niet, lezen en schrijven gaat niet, ze herkent ook geen kleuren (of kan ze niet benoemen). Ook een eenvoudige kinderpuzzel van 4 stukjes is onoplosbaar. Ze begrijpt het gewoon niet.
Helaas is er ook tegen MIJ een onderzoek lopende omdat iemand mij ervan verdenkt dat ik mijn vrouw zou hebben ingespoten met als reden dat zij dan in coma zou raken en dan zou ik seks kunnen hebben met haar.
De onderzoeksrechter heeft nu verboden dat mijn eigen vrouw met mij mee gaat naar buiten of naar huis. Reden: ik zou dus een gevaar kunnen zijn voor mijn eigen vrouw. Bewijzen zijn er niet, wel is er van alles in beslag genomen. Mijn vrouw en ik hebben een heel goede relatie maar met haar familie was de relatie veel minder. Dit valt duidelijk op te maken uit het SMS verkeer met haar moeder en met mij.
Langzaam gaat mijn vrouw nu wel beseffen dat zij in het ziekenhuis ligt en ze wil met mij mee naar huis. Helaas mag dit dus niet van de onderzoeksrechter. Omdat IK steeds degene ben die haar verbied om mee te gaan geeft ze mij de schuld hiervan. Ze zegt dat ik haar niet meer wil en dat ik niet van haar houd. Mijn antwoord dat dit niet aan mij ligt begrijpt ze niet door de opgelopen hersenbeschadiging. Ik neem het mijn vrouw niet kwalijk dat ze zoiets zegt want ze beseft het niet. Toch zou ik graag mijn vrouw eens meenemen naar huis in het weekend.
Wat kan ik doen?