#2 , 23 sep 2017 23:23
Eventjes serieus blijven.
Als u met een ziekenhuis een 'overeenkomst' wil maken over een schadevergoeding zal u geconfronteerd worden langs de andere kant van de tafel met een batterij van juristen en advocaten.
Als daar toch een schikking zou zijn mag u er gerust van zijn dat in het document dat u en uw mama papa ooms en tantes en zusters en broers moeten tekenen dat u en al die andere onder geen voorwaarde ooit nog over die zaak mogen praten - niet naar derden gaan - en geen rechtszaak mogen beginnen.
Mocht u toch de geijkte kanalen volgen dan zal u eerst in eerste aanleg uw gelijk moeten halen en dan zal u aan de kant van de gedaagde alweer een batterij van advocaten van ziekenhuis - dokters en verpleegkundigen hebben staan die haarfijn uitleggen dat het zeker hun schuld niet is.
Ongeacht van de verklaringen die u mag bij hebben van welke dokter dan ook of van welk ziekenhuis in Turkije of in de USA.
Na vermoedelijk een jaar of zo zal men uiteindelijk akkoord gaan over de aanstelling van een college van deskundigen die u ten gronde zullen verhoren en onderzoeken.
Dan heb ik het nog niet over alle mogelijke prejudiciële vragen die alle partijen kunnen opwerpen is men toch een jaartje of drie verder.
Dan een uitspraak en dan een mogelijkheid van beroep ....en dan bent u weer voor een jaar of drie vertrokken.
Het gaat niet alleen over uw schadevergoeding het gaat ook over wie er juist verantwoordelijk zou geweest kunnen zijn.
En mij gekende zaak heeft geduurd van 1978 tot 1990 of zelfs iets later.
In het kort pas als het laatste arrest in kracht van gewijsde is gegaan.
Maar dat heeft nog niets te maken met de schadevergoeding want daar kunnen nog andere elementen in meespelen.
Nog los van het feit of u alleen burgerlijk zou procederen of ook nog strafrechtelijk.