JuridischForum.be

Moeten advocaten zich enkel houden aan de deontologische code ten aanzien van andere advocaten of ook ten aanzien van de burger die zichzelf verdedigt ?

Kan u concreet zijn en zeggen welke deontologisch regel volgens u overschreden werd?
Wat in de Codex deontologie (Staatsblad 30/09/2014) staat onder 'HOOFDSTUK III.2 Relaties ten aanzien van advocaten' geldt m.i. enkel onder de advocaten.

Het gaat om het volgende artikel :

Artikel 146 van de deontologie van advocaten :

"Vooraleer tot betekening en ten uitvoerlegging van een gerechtelijke beslissing te laten overgaan, nodigt de advocaat zijn tegenstrever uit tot vrijwillige uitvoering en/of berusting en verleent hij hem hiertoe een redelijke termijn."

"Toelichting : De laatste paragraaf van dit artikel werd gewijzigd bij reglement van de Orde van Vlaamse Balies van 18 juni 2008; vooraleer tot betekening en ten uitvoering van een gerechtelijke beslissing te laten overgaan zal een advocaat derhalve minstens twee brieven aan zijn tegenstrever dienen te versturen. De laatste brief wordt verstuurd minstens gelijktijdig met de opdracht naar de deurwaarder toe."

Dit staat onder
HOOFDSTUK III.2 Relaties ten aanzien van advocaten
Afdeling III.2.1 Confraterniteit

Lijkt me dus enkel van toepassing te zijn tussen advocaten.

Beste Scorpioen,

Waarom staat er dan tegenstrever en niet raadsman of advocaat van de tegenstrever :

"Vooraleer tot betekening en ten uitvoerlegging van een gerechtelijke beslissing te laten overgaan, nodigt de advocaat zijn tegenstrever uit tot vrijwillige uitvoering en/of berusting en verleent hij hem hiertoe een redelijke termijn."

"Toelichting : De laatste paragraaf van dit artikel werd gewijzigd bij reglement van de Orde van Vlaamse Balies van 18 juni 2008; vooraleer tot betekening en ten uitvoering van een gerechtelijke beslissing te laten overgaan zal een advocaat derhalve minstens twee brieven aan zijn tegenstrever dienen te versturen. De laatste brief wordt verstuurd minstens gelijktijdig met de opdracht naar de deurwaarder toe."

Overigens lijkt mij dit gewoon goede manieren hebben.

Dit lijkt me niet enkel iets voor tussen advocaten. De advocaat nodig zijn "tegenstrever" uit. Dit geldt m.i. ook als de tegenstrever geen advocaat is of heeft.

De regels van confraterniteit (1) bevorderen de vertrouwensrelatie tussen advocaten in het belang van de cliënt en (2) strekken er tevens toe onnodige processen en (3) elk gedrag dat de reputatie van het beroep kan schaden, te voorkomen.

Dus zij omschrijven niet enkel regels mbt de omgang tussen advocaten onderling.

Dat het woord 'tegenstrever' gebruikt wordt, overtuigt mij niet, integendeel.
In de codex deontologie wordt dit woord herhaaldelijk gebruikt voor de advocaat van de tegenpartij. Als men in de codex de tegenpartij zelf bedoelt wordt gesproken van 'de tegenpartij die geen advocaat heeft'.

Voorbeelden:

De brieven, documenten, stukken of conclusies die hij hen bezorgt, maakt hij gelijktijdig over aan de
tegenstrever of aan de tegenpartij die geen advocaat heeft.

De advocaat die een uitstel wenst te vragen van een ter behandeling vastgestelde zaak brengt de rechtbank en, al naargelang het geval, het openbaar ministerie, zijn tegenstrever en de tegenpartij die in persoon verschijnt, daarvan tijdig en op de meest efficiënte wijze op de hoogte.

OK, maar wat heeft een advocaat er bij te winnen door in deze anders te handelen omdat er geen "tegenstrever" is maar een "tegenpartij zonder advocaat"?

Ik volg Scorpioen, maar wil wel nog iets toevoegen. Over het algemeen wordt er wel verwacht dat een advocaat zich tegenover een tegenpartij in persoon gedraagt zoals tegenover een tegenstrever (lees: advocaat). Dit wordt onder meer geschreven door Jo Stevens in het boek "Advocatuur - regels en deontologie".

In de praktijk is het m.i. wel een ander verhaal. Ik denk niet dat de rechter in jouw geval snel zal beslissen dat de advocaat een fout heeft begaan.

OK, maar wat heeft een advocaat er bij te winnen door in deze anders te handelen omdat er geen "tegenstrever" is maar een "tegenpartij zonder advocaat"?

Dat is natuurlijk juridisch niet echt relevant.
In de praktijk: soms kan het zijn dat hij snel bepaalde interesten wil laten lopen, sneller uitvoering wil verkrijgen, sneller dwangsommen wil laten lopen...

Ik vind het in elk geval een eigenaardige gedachte dat een advocaat zich anders dient te gedragen tegenover een advocaat als tegenover een gewone mens. Zijn advocaten misschien verheven tot een stand/klasse boven elke andere gewone persoon ? Is dit verschil in behandeling niet in strijd met het gelijkheidsbeginsel ?

Ik vind het in elk geval een eigenaardige gedachte dat een advocaat zich anders dient te gedragen tegenover een advocaat als tegenover een gewone mens. Zijn advocaten misschien verheven tot een stand/klasse boven elke andere gewone persoon ? Is dit verschil in behandeling niet in strijd met het gelijkheidsbeginsel ?

Een persoon zonder advocaat moet ten aanzien van een persoon met een advocaat nooit een deontologische regel volgen. Is deze persoon dan verheven tot een stand/klasse boven de persoon met een advocaat? Dat zijn nogal "makkelijke" redeneringen...

In het gerechtelijk wetboek worden een aantal regels bepaald die gelden voor alle partijen, kwestie van de goede orde te bewaren (overleggen van stukken ed.).

Voor advocaten werden een aantal bijkomende (deontologische) regels opgesteld. Deze spelen (in hoofdzaak) tussen advocaten. Simpel en nogal zwart-wit gesteld: twee personen met een advocaat => deontologische regels spelen volledig; één met advocaat en één zonder advocaat => deontologische regels spelen niet langs de beide zijden. Het zou net "ongelijk" zijn, mocht dit niet zo zijn, maar dat is mijn mening.

Daarnaast zal een advocaat, omdat het toch getuigt van wat hoffelijkheid, zich quasi steeds houden aan de deontologische regels tav een partij zonder advocaat. Sommige regels zullen uiteraard nooit spelen, bv. confidentialiteit van de briefwisseling tussen advocaten.

Wil dit dan zeggen dat een persoon zonder advocaat een vonnis of arrest mag laten uitvoeren door een gerechtsdeurwaarder ten opzichte van zijn tegenpartij met advocaat zonder eerst te vragen of die partij bereid is om vrijwillig tot uitvoering over te gaan ?

Ik denk dat alle mensen zich op een behoorlijke manier tov andere mensen dienen te gedragen zonder dat hierbij onderscheid gemaakt wordt of die personen nu advocaat zijn of niet.

Je vraagt toch eerst of ze berusten in het vonnis, en bereid zijn te betalen, zodat je zelf geen onnodige kosten gaat maken.

Wil dit dan zeggen dat een persoon zonder advocaat een vonnis of arrest mag laten uitvoeren door een gerechtsdeurwaarder ten opzichte van zijn tegenpartij met advocaat zonder eerst te vragen of die partij bereid is om vrijwillig tot uitvoering over te gaan ?

Geen enkele wettelijke bepaling voorziet dat dit niet zou mogen. Het is niet hoffelijk om zo te handelen, maar ik denk niet dat men kan spreken van een fout. De partij die de betekening (en daarna verdere uitvoering) wil vermijden kan aan de tegenpartij laten weten dat zij berust én tot vrijwillige uitvoering overgaan.
Mij zijn althans geen vonnissen bekend waarbij een rechter dit als een fout zou hebben aangemerkt.