Ik vind het in elk geval een eigenaardige gedachte dat een advocaat zich anders dient te gedragen tegenover een advocaat als tegenover een gewone mens. Zijn advocaten misschien verheven tot een stand/klasse boven elke andere gewone persoon ? Is dit verschil in behandeling niet in strijd met het gelijkheidsbeginsel ?
Een persoon zonder advocaat moet ten aanzien van een persoon met een advocaat nooit een deontologische regel volgen. Is deze persoon dan verheven tot een stand/klasse boven de persoon met een advocaat? Dat zijn nogal "makkelijke" redeneringen...
In het gerechtelijk wetboek worden een aantal regels bepaald die gelden voor alle partijen, kwestie van de goede orde te bewaren (overleggen van stukken ed.).
Voor advocaten werden een aantal bijkomende (deontologische) regels opgesteld. Deze spelen (in hoofdzaak) tussen advocaten. Simpel en nogal zwart-wit gesteld: twee personen met een advocaat => deontologische regels spelen volledig; één met advocaat en één zonder advocaat => deontologische regels spelen niet langs de beide zijden. Het zou net "ongelijk" zijn, mocht dit niet zo zijn, maar dat is mijn mening.
Daarnaast zal een advocaat, omdat het toch getuigt van wat hoffelijkheid, zich quasi steeds houden aan de deontologische regels tav een partij zonder advocaat. Sommige regels zullen uiteraard nooit spelen, bv. confidentialiteit van de briefwisseling tussen advocaten.