Ik zit met het volgende probleem:
Een minderjarig kind heeft problemen met zijn school. De ouders stellen een vordering in (waarom doet er even niet toe). Maar, de rechter dagvaardt pas als het kind wel al meerderjarig is geworden. De tegenpartij heeft dit door en roept een exceptie van onontvankelijkheid op. De rechter zegt: inderdaad, de vordering is onontvankelijk.
De vraag is nu: wat is de impact? Klopt het dat er geen gezag van gewijsde is hier, aangezien dit zich enkel situeert bij de grond van de zaak, en niet bij de eventuele onontvankelijkheid?
Of ook nog anders gesteld: kunnen de ouders opnieuw naar de rechter stappen om de vordering in te stellen?
Mij is me gezegd dat onontvankelijkheid betekent: men mag niet (meer) naar de rechter. Maar diezelfde persoon zei later ook weer dat de ouders wel terug naar de rechter kunnen stappen om de vordering in te stellen.
Ik geraak er niet meer wijs uit en zoek dus naar het juiste antwoord
Bedankt voor eventuele reacties,
Karel