Vrienden collega's,
Als ik de vaders onder jullie een riem onder het hart kan steken mbt tot vonissen in het kader van het niet-naleven van omgangsrecht: hier al een zaak waar schot in de zaak komt.
Ik schets even de stappen die onderniomen geweest zijn, zodat deze case ook als "voorbeeld" gebruikt kan worden voor andere zaken.
Er is een vonnis: 50/50 omgangsregeling voor de kinderen.
-Moeder respecteert 50/50 omgangrecht niet en verhinderd contact tussen vader en kind, zogezegd "omdat het kind niet wil".
- er is geen overleg mogelijk tussen vader en moeder om te proberen dit met het kind te bespreken (alhoewel de vader dit wel vraagt)
- vader schakelt neutrale hulpverlening in om eventueel familiale therapie bespreekbaar te maken bij de moeder.
-moeder weigert alles.
-Vader laat elke "vader"week PV opmaken bij de politie.
-Vader maakt na 4 maanden zaak aanhangig mét de PV's bij de correctionele rechtbank met de vraag:
-> vaststelling niet naleving van gerechtelijke beslissing
-> dwangsom vanaf elke dag dat hij het kind niet meekrijgt (deze som te blokkeren op een rekening die enkel gebruikt zal worden voor de latere studies van de kinderen)
-> betaling van de gerechtelijke kosten door de tegenpartij.
-> verplichting tot familiale therapie (ouders/kind) én gedragstherapie voor het kind (ter remedieren vd. parentale alienatie: reeds gestaafd door gerechtelijke psychologische expertise)
-> overgangsperiode om contact tussen vader en kind te herstellen: eerst 1 avond per week met therapeut. Dan ook 1 weekend-dag per 2 weken, dan 1 heel weekend om de 2 weken tot (op advies van therapeut) het kind terug in de 50/50 omgangsregeling kan stappen.
Na de pleidooien : (advocaat vader pleit o.m. dat de moeder haar eigen eis: nl. kinderen slechts om de 14 dagen naar de vader niet eens respecteert... én de onherroepelijke schade in de relatie kind/vader die meer en meer onomkeerbaar wordt)
Dan spreekt de procureur des konings: hier is onmiskenbaar sprake van een strafbaar feit: de moeder legt een rechterlijk vonnis naast zich neer en dit moet gecorrigeerd worden.
De rechter bleef een beetje op de vlakte maar liet weten op X datum uitspraak te doen.
Volgens onze advocate komt dit goed.
Nu is onze vraag: in welke mate is het advies van een procureur des konings determinerend voor de einduitslag?
Kan dit nog betekenen dat de rechter toch "niet-schuldig" vonnist?
Of gaat dit dan om de "strafmaat" of welke maatregelen aan die uitspraak verbonden zullen worden?
Ik heb nooit echt goed gesnapt wat de funcites van beide rollen zijn: een procureur des konings én de rechter?
Heeft iemand daar wat meer uitleg over (dan toch in deze context)