Vandaag ontvingen wij het vonnis van een zaak die wij hadden aangespannen bij de beslagrechter.
Vorig jaar ontvingen wij een betekening bevel van de deurwaarder waarin hij tot uitvoering ging tot een hoofdsom van bijna 5000 euro. De deurwaarder was gestuurd door de ex van mijn man. Op de lijst stonden onderhoudsgelden die al lang vereffend waren, kosten zonder uitvoerbare titel, dubbeltellingen, kosten die niet behoren tot de lijst van buitengewone kosten én een laptop gekocht voor het schoolwerk van de zoon. Deze laptop was zonder overleg gekocht én pas aangekocht.
Wij tekenden dan ook bezwaar aan en hebben uiteindelijk deze uitvoering voor de beslagrechter getrokken.
Deze gaf ons voor het overgrote deel gelijk en besliste dat de meeste kosten onterecht waren teruggeëist. Enkel de bewuste laptop werd als terechte kost aanschouwd en hierdoor moeten wij dus wél de helft van de kosten van de rechtbank én de deurwaarderskosten van tegenpartij betalen.
Concreet:
Van de 4986 euro die werd gevraagd, blijft er een bedrag over van 293 euro. Die 293 euro bedraagt de helft van ons deel voor de laptop, gezien we zonder laptop enkele honderden euro's teveel hadden betaald.
Nu is het zo dat de laptop op 16 september 2019 werd aangekocht en ons werd teruggevraagd op 18 september.
Volgens het vonnis van de familierechtbank, waarop de uitvoerbare titel berust, zijn de modaliteiten het volgende:
[u]Mededeling van de buitengewone kosten dient te gebeuren binnen de éérste week van de maand, met voorlegging van de stavingsstukken. De andere partij dient binnen de 15 dagen over te gaan tot betaling.[/u]
De laptop had dus pas medegedeeld mogen worden tijdens de eerste week van oktober. De deurwaarder stond al bij ons op 10 oktober. Met andere woorden, onze betalingstermijn was eigenlijk niet verstreken. Een maand later was de laptop ook vereffend door de storting van de studietoelage t.b.v. 943 euro.
Met deze redenering heeft de beslagrekening geen rekening gehouden.
Kan een deurwaarder sommen komen terugeisen die eigenlijk nog niet betaald hadden moeten worden, ook al waren ze al (te vroeg) doorgegeven. Zeker gezien dit de enige 'terechte post' was op het bevel tot betaling.
Kunnen wij hier tegen in beroep gaan? Kan iemand hier advies rond geven?
Is het mogelijk om in beroep te gaan tegen het vonnis van de beslagrechter en hoe gaat dit in zijn werk?