wat na wijziging arrest door hof van cassatie?

[Philippe68]

Kan iemand mij aub uitleggen hoe nu (sinds potpourri aanpassingen) de procedure verloopt indien een arrest van het hof van beroep dient hervormd te worden na een cassatiearrest? Naar ik begrijp wordt, in geval het hof van cassatie de uitspraak van een hof van beroep wijzigt, door het hof van cassatie verwezen naar een ander hof van beroep dan waar het bestreden arrest werd uitgesproken. Vóór potpourri wetswijzigingen diende de zaak daar opnieuw, bij verzoekschrift (?), aanhangig gemaakt te worden bij het nieuwe hof van beroep en diende de procedure daar volledig opnieuw gevoerd te worden.
Naar ik begrijp wordt de procedure nu echter niet meer opnieuw gevoerd, maar uitgesproken volledig volgens de uitspraak van het hof van cassatie. Mijn vraag is nu concreet: 1. dient nog steeds met een verzoekschrift de zaak voor het nieuwe/verwezen hof van beroep gebracht te worden? 2. gebeurt de procedure nu dan schriftelijk en enkel op grond van de uitspraak /richtlijnen van het hof van cassatie? Of dient er nog, net zoals vroeger conclusies te worden uitgewisseld en eindconclusie neergelegd?
Mijn vraag kadert in de al/niet noodzaak daarvoor de bijstand van een advocaat nodig te hebben. Indien alles moet verlopen zoals bepaald door de uitspraak van het hof van cassatie zie ik niet direct het nut van de bijstand van een advocaat? Of zie ik dat verkeerd? Alvast dank voor mogelijke informatie!

[scorpioen]

De wettelijke bepaling luidt als volgt.

Dat gerecht voegt zich naar het arrest van het Hof van Cassatie betreffende het door dat Hof beslechte rechtspunt.

Over de gevolgen voor uw concrete zaak kan ik niets zeggen. Ik ken die immers niet.
Algemeen gesteld kan men zeggen dat dit in de praktijk weinig verandert.
Het Hof van Cassatie vernietigt immers (binnen de grenzen van het middel) het aangevochten vonniss / arrest, ook wat de beoordeling van de feiten betreft. De verwijzingsrechter (dit is de rechter die opnieuw uitspraak moet doen) moet zich dus, binnen de perken van die omvang en dit is niet eenvoudig uit te leggen, opnieuw uitspreken, ook over de feiten, en dat debat kan dus nog volledig gevoerd worden.
De zaak wordt aanhangig gemaakt met een dagvaarding (of een gezamenlijk verzoek tot vrijwillige verschijnen als partijen samen akkoord zijn).
Ik citeer ter illustatie uit een artikel verschenen in R.W. 2018-2019, afl. 17

Stel dat het Hof van Cassatie een uitspraak vernietigt wegens het miskennen van het wettelijk
begrip «oorzakelijk verband», aangezien de eerste rechter
niet heet nagegaan of de schade zonder de onrechtmatige daad niettemin zou zijn ontstaan zoals ze zich concreet heeft voorgedaan. Gelet op het gewijzigde art. 1110
Ger.W., mag de rechter op verwijzing niet op grond van
dezelfde feiten en dezelfde motieven tot een uitspraak komen identiek aan die van de eerste rechter. Hij is immers
gebonden door het door het Hof beslechte rechtspunt. Dit
neemt echter niet weg dat de rechter op verwijzing kan
besluiten tot het voorhanden zijn van een oorzakelijk verband of zelfs tot het ontbreken van oorzakelijk verband,
maar dan gebaseerd op andere redenen, waarbij de rechter op verwijzing wel degelijk heeft nagegaan of de schade
zich zonder de onrechtmatige daad ook zou hebben voorgedaan zoals ze zich in concreto heet voorgedaan.
De omvang van de vernietiging werd immers niet gewijzigd. De feiten die aan de bestreden beslissing ten
grondslag lagen, worden mee vernietigd, en de rechter
op verwijzing moet, weliswaar rekening houdend met
het door het Hof van Cassatie beslechte rechtspunt, opnieuw beoordelen of het oorzakelijk verband aanwezig is.
De rechter op verwijzing kan op deze manier zelfs tot een
uitspraak komen die gelijklopend is met de uitspraak van
de eerste rechter, maar die toch in overeenstemming is
met het door het Hof beslechte rechtspunt.
Vernietigt het Hof van Cassatie een beslissing bijvoorbeeld wegens een motiveringsgebrek of omdat de rechter
de bewijskracht van een akte miskende, dan staat het de
rechter op verwijzing nog steeds vrij om op grond van
andere redenen tot eenzelfde uitspraak te komen als die
welke werd vernietigd.

[Philippe68]

Scorpioen, heel hartelijk dank voor uw duidelijk antwoord!

Mag ik misschien nog een kleine verduidelijking? Begrijp ik het goed dat de zaak, waarnaar dan door het Hof van cassatie wordt verwezen, dan moet ingeleid worden door een dagvaarding, afgeleverd door een deurwaarder?
Mijn verwarring ontstaat doordat de zaak de eerste keer voor het hof van beroep werd ingeleid door een m.i. eenzijdig verzoekschrift, niet door een dagvaarding.

En ik neem aan dat het herdoen van de zaak in beroep, en op aanwijzing van het hof van cassatie, dan op dezelfde manier verloopt als de eerste keer, dus met uitwisseling van de conclusies tussen partijen en eindconclusies en openbaar debat tot slot? Met het enige verschil dat, stel in een casus waar de vraag betreft of er al dan niet een vermomde schenking is, en het hof van cassatie zou geoordeeld hebben dat er geen vermomde schenking is gezien het ontbreken van het materieel element, het nieuwe hof van beroep van dit gegeven moet vertrekken en nagaan a.h.v. de feiten of het materieel element inderdaad ontbreekt en bijgevolg al dan niet bevestigen? (Ik had gehoord dat, t.g.v. potpourri, er bij het herdoen van de procedure voor het hof van beroep er niet opnieuw een feitelijke beoordeling van de zaak gebeurde net omwille om het proces niet opnieuw te moeten voeren. Dat heb ik dus verkeerd begrepen).

[scorpioen]

De zaak moet bij het hof van beroep worden ingeleid met een dagvaarding (gerechtsdeurwaarder). Als de tegenpartij akkoord gaat kan dit ook met een gezamenlijk verzoekschrift.
Vorige keer werd dit bij het hof van beroep ingeleid met een verzoekschrift in hoger beroep. Nu gaat het om een nieuwe inleiding van de zaak (art. 1110 Ger. Wb.: Deze wordt voor het aangewezen gerecht aanhangig gemaakt zoals een gewone zaak.).
De zaak wordt opnieuw behandeld zoals vorige keer: inleiding, conclusietermijnen, conclusies, pleiten zaak.
In uw voorbeeld: het hof van beroep kan eventueel andere feiten weerhouden om dan te beslissen dat er toch een materieel element is.
Ik vermoed trouwens dat het Hof van Cassatie niet gezegd heeft dat "het materieel element ontbreekt". Het Hof van Cassatie doet geen uitspraak over de feiten. Het Hof van Cassatie heeft vermoedelijk gezegd dat "de feitenrechter (het hof van beroep) uit de feiten die het heeft weerhouden, niet naar recht heeft kunnen vaststellen dat het materieel element aanwezig was".

[Philippe68]

Hartelijk dank, Scorpioen!
(de zaak is nog niet naar cass. Ik ga nu een advies voor cass vragen bij een cassatieadvocaat, en daaruit zal pas blijken of ik enige kans maak in cassatie. Maar ik dacht al vooruit, met het oog of ik een advocaat moet nemen, of ik het verder ook alleen af zou kunnen. Tot hiertoe was mij de procedure duidelijk, maar niet meer vanaf de verwijzing naar nieuw hof van beroep...)