En toch bestaat of bestond zo iets dat gefailleerden hun bezittingen kon kopen aan de deurwaarder en die goederen waren daarna on beslagbaar .Heb al meegemaakt dat er een lijst met alle aanwezige goederen, opgesteld door een deurwaarder, en geregistreerd op het registratiekantoor, en opgehangen aan de voordeur, er gewoon werd afgetrokken door een andere deurwaarder, terwijl de slotenmaker het slot van diezelfde deur opende. Een dergelijk document is dus NIETS waard en weggesmeten geld.
Mava heeft gelijk. In kader van een beslagprocedure heeft dat geen zin. Sommige mensen stellen ook voor om die goederen bijvoorbeeld te groeperen in een aparte ruimte, alsof ze dan 'apart' staan. Dat heeft allemaal geen zin. Zelfs bij cohousing - waarbij er individuele kamers zijn - wordt gewoon alles opschreven en moet iedereen maar individueel revindiceren.Heb al meegemaakt dat er een lijst met alle aanwezige goederen, opgesteld door een deurwaarder, en geregistreerd op het registratiekantoor, en opgehangen aan de voordeur, er gewoon werd afgetrokken door een andere deurwaarder, terwijl de slotenmaker het slot van diezelfde deur opende. Een dergelijk document is dus NIETS waard en weggesmeten geld.
Dit klopt, maar dit werkt enkel indien er reeds een uitvoerend beslag geweest is en werkt enkel t.a.v. de volgende beslagen. De gerechtsdeurwaarder verkoopt de goederen immers aan een derde (uw kennis of vriend), en deze verwerft op deze manier de eigendom. De SE krijgt dus waar voor zijn geld. De nieuwe eigenaar kan die goederen in bruikleen geven aan de oorspronkelijke eigenaar (ermee doen wat hij/zij wil), en zou ze daarna eveneens perfect (theoretisch) kunnen revincideren.En toch bestaat of bestond zo iets dat gefailleerden hun bezittingen kon kopen aan de deurwaarder en die goederen waren daarna on beslagbaar .Heb al meegemaakt dat er een lijst met alle aanwezige goederen, opgesteld door een deurwaarder, en geregistreerd op het registratiekantoor, en opgehangen aan de voordeur, er gewoon werd afgetrokken door een andere deurwaarder, terwijl de slotenmaker het slot van diezelfde deur opende. Een dergelijk document is dus NIETS waard en weggesmeten geld.
Ben vergeten hoe dit juist in elkaar zat .
Dit is een voorbeeld van dyzo
Deurwaarders kunnen in zo'n geval de meubelen (met uitzondering van de tegen beslag beschermde goederen) voor een tweede maal verkopen, want volgens het burgerlijk wetboek vormt bezit een vermoeden van eigendom. Dit vermoeden is gelukkig weerlegbaar. Daarvoor ga je als volgt te werk.
Je laat de verkoopsovereenkomst tussen de eerste deurwaarder en de welwillende vriend of het familielid registreren bij de dienst registratie (Fod Financiën).
Daarnaast moet een contract van bruikleen worden opgemaakt tussen vriend of familielid enerzijds en gefailleerde anderzijds.
Ook dit contract van bruikleen dient geregistreerd.
De onderlinge verkoop en de bruikleen worden door die registratie openbaar, en dus tegenstelbaar aan derden. Dit wil zeggen dat een tweede deurwaarder daar rekening moet mee houden, en dus geen tweede beslag kan leggen, omdat het niet over goederen van de schuldenaar gaat.