JuridischForum.be

Op HLN las ik het volgende artikel: http://www.hln.be/hln/nl/942/Economie/a ... 1459025407

In dit artikel staat het volgende stuk, waar ik me toch zo mijn vragen bij stel:

Daarnaast wordt ook de onderbezetting van de woningen aangepakt. Als een huurder van een te ruime woning tot tweemaal toe een valabel aanbod weigert, zal de huurovereenkomst bij het einde van de negenjarige periode niet verlengd worden.

Hoe wordt er bepaald wel type woning voor jou is?

]Ik weet niet of de criteria al helemaal vastliggen maar ik vond dit artikel van eind december.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20151222_02034375

Daarin stelt Homans 'meer dan één slaapkamer teveel is te groot'.
Er zou ook een onderscheid gemaakt worden tussen bestaande en nieuwe contracten.
Bestaande huurders zouden een boete van 25 euro per maand moeten betalen vanaf de tweede overbodige slaapkamer. Enkel toekomstige huurders zouden via tijdelijke contracten aangemoedigd worden te verhuizen. Twee keer een kleinere woning weigeren zou dan leiden tot geen contractverlenging.

Maar is het nu al in voege?

Het werd tijd dat er iets gebeurde aan deze problematiek..
Ik ken een familie met 6 kinderen die opgroeiden in een sociale woning. Nadat de 6 kinderen allang uit huis waren heeft moeder alleen mogen blijven wonen in dat ruime huis met tuin tot ze naar een rusthuis is moeten gaan. Maar of ze voor 25 euro boete per maand (dus 25 euro meer huur) vrijwillig naar een kleinere woning (appartement) zou verhuisd zijn is maar de vraag

Maar wordt er dan rekening gehouden met persoonlijke behoeftes? Bijvoorbeeld... Ik ben informaticus van beroep. Heb hierdoor nood aan plek voor een vrij grote werktafel. Een 2de slaapkamer zou in dat opzicht voor mij geen luxe zijn, of op zijn minst een grote living. De sociale woningen die ik tot nu toe heb gezien zijn op zijn minst krap te noemen... je kan er vaak bijna niet anders dan zowat overal in de woning te stapelen. Ook geen ideale situatie.

Sociale woningen worden verhuurd om woonnood te lenigen. Niet voor goedkope kantoor- en werkruimtes.

Sociale woningen worden verhuurd om woonnood te lenigen. Niet voor goedkope kantoor- en werkruimtes.

Uiteraard. Ik vraag me gewoon af wat ze een te grote woning noemen. Een studio ef een 1slaapkamer appartement zijn bijv. al een zee van verschil. Gaan ze dan singles dwingen in studios te wonen en enkel koppels in echte appartementen laten wonen?

En uw inkomen is niet boven de grens om in aanmerking te komen?

Meer dan één slaapkamer te groot lijkt mij vrij duidelijk. Je huurt als alleenstaande of koppel dus je appartement zal te groot zijn als er 3 slaapkamers of meer zijn.
Eén voor jezelf/koppel, één op overschot hetwelke mag.
Bedoeling van de gemeenschap is inderdaad passende woningen te voorzien. Woningen voor grote gezinnen blijven nu dikwijls bewoond door overblijvende gepensioneerde ouders. Die willen graag blijven wonen in de vertrouwde buurt, maar bezetten soms woningen met 4 slaapkamers...

Uiteraard wordt bij verhuur van sociale woningen ook gekeken naar de grootte van het gezin. In onze wijk verhuisden wel eens famillies van de ene sociale woning naar de andere; en terecht: Als uit een gezin van 3 kinderen de jongvolwassenen op eigen benen gaan staan blijven ouders achter in een grote woning waar grote schaarste aan is. We zien dan dat de oudere mensen in een kleinere socale flat verhuizen. en in de meeste gevallen vinden ze dat ook wel fijn: minder onderhoud, verwarming etc... In onze (stads)wijk worden die grote sociale woningen tussen twee bewoningen ook eens goed gerenoveerd zodat er weer een jong kroostrijk gezin in kan trekken. en zo hoort het ook. In onze wijk is de woonmaatregel: een slaapkamer per 2 kinderen van hetzelfde geslacht. Dus: een gezin met 2 jongens: 2 slaapkamers; een gezin met een jongen en een meisje: 3 slaapkamers.

wie ben ik maar ik stel voor dat de huidige situaties en wetgevingen behouden blijven, maar dat inderdaad voor nieuwe huurcontracten gekeken wordt naar de gezinssituatie.
dus laat de huidige situaties "uitsterven"

wie ben ik maar ik stel voor dat de huidige situaties en wetgevingen behouden blijven, maar dat inderdaad voor nieuwe huurcontracten gekeken wordt naar de gezinssituatie.
dus laat de huidige situaties "uitsterven"

En dat met het nijpende tekort aan sociale woningen?
Neem nu mensen van pakweg 50 en de kinderen uit huis. Die zouden dan zo lang ze kunnen in die te grote sociale woning mogen blijven? Pakweg nog 30 jaar..?

De mensen die ik persoonlijk ken die momenteel in een SW wonen zijn toevallig allemaal alleenstaand. Allemaal zitten ze in een appartement met 1 slaapkamer.

Een bevriend koppel heeft een sociale huurwoning aangevraagd. De ene was bediende met een loon eerder aan de lage kant, de andere deeltijds leerkracht. Hun aanvraag werd geweigerd wegens te hoog gezamenlijk inkomen.

Ik stelde de vraag naar aanleiding van een bericht in HLN, niet vanwege mijn persoonlijke situatie.

Ik zou zelf nooit in aanmerking komen voor een sociale woning... Ik vroeg mij gewoon af hoe de regelgeving in elkaar zat.

Meer specifiek: hoe zwart/wit.

Ik heb alle begrip voor het tekort aan woningen, maar niet elke situatie is zo eenvoudig. Iemand in mijn geval zou bijvoorbeeld bijna gedwongen worden om in een volgestouwd appartement/studio moeten gaan leven daar er voor een koppel zonder kinderen niet zomaar een extra slaapkamer af kan.

Dit gezegd zijnde... ik dank u voor de antwoorden.