Verleden week voor het eerst eens naar 'De Rechtbank' gekeken en me meteen geërgerd...
Situatie : een oudere man komt voor omdat hij een boete betwist voor een gevaarlijk inhaalmaneuver.
De boete is uitgeschreven door een agent in burger, die toevallig achter de man reed. De man zou een tractor ingehaald hebben, terwijl er een tegenligger al veel te dicht was ; die tegenligger zou in de remmen moeten gegaan zijn.
De man ontkende : volgens hem had hij het inhaalmaneuver afgebroken en was hij terug achter de traktor ingevoegd, omdat hij gezien had dat de tegenligger te dicht was.
De agent getuigde 'onder ede'... 'Ik zweer de waarheid te spreken...'
De man vroeg om dat ook te mogen doen, maar dat mocht enkel voor getuigen.
Uiteraard volgde de rechter klakkeloos de verklaring van de agent...
De oude man was verbijsterd. En wij met hem.
Stel nu even dat die oude man toch de waarheid sprak. Dat die agent geërgerd was omdat de man zijn inhaalmaneuver had afgebroken en terug was ingevoegd. Waarbij de agent dan plaats moest maken... Hij besluit de oude man een lesje te leren en hem een boete te geven. Aja, want de rechter zal toch zijn versie voor waarheid aannemen.
Wij vroegen ons af : waarom werd bvb de bestuurder van die tractor niet opgeroepen als getuige ? Hij moet dat 'gevaarlijk inhaalmaneuver' toch ook gezien hebben ? En de tegenligger ? Als die effectief zo bruusk in de remmen moest, dan zal hij zich dat toch ook nog wel herinneren ?