Ik merk dat er in het nieuw veel commotie is/was over het voorstel om de ziekte-uitkering af te schaffen voor gevangenen.
Nu merk ik dat veel mensen beginnen over 'maar die mensen hebben er recht op' 'zo gaat er alleen maar meer armoede ontstaan' en weet ik veel. Aan dat recht wordt niet getwijfeld. Echter, de meeste mensen vergeten dit: iemand die gewoon werk heeft (dus een loon heeft) of die een werkloosheidsuitkering heeft verliezen hun inkomen ook als ze in het gevang belanden. Geen recht meer op loon en geen recht meer op werkloosheidsuitkering tijdens ze in het gevang zitten. Waarom zouden de mensen met een ziekte-uitkering dan wel nog recht moeten/mogenhebben op hun uitkering tijdens ze in het gevang zitten?
Op zich geen probleem met het wegnemen van ziekte-uitkeringen. Maar dan moet men consequent zijn en niet zoals bij werkloosheidsuitkeringen er nog altijd vanuitgaan dat de persoon die in de gevangenis zit nog samenwoont met de partner... en daardoor eventueel lagere uitkeringen uitkeert. Want dat is het geval nu.
Vraag is wel wat je doet met mensen die:
- in voorlopige hechtenis zitten: die zitten daar niet noodzakelijk als (uiteindelijk) schuldige, dus imho hebben die wél nog recht.
- zware medische kosten hebben: wie betaalt deze, wie bepaalt welke medicatie nodig is, welke mate van vrijheid heeft iemand om nog medische handelingen te stellen (operaties, behandelingen, ...). Iets wat nu wss (financieel) minder een probleem is, zal wel een discussie/probleem worden.
- in andere systemen van gevangenschap zitten (elektronisch toezicht, ...).
- een gezin hebben: hebben die gezinsleden dan wél recht op een uitkering (zie o.a. hierboven)? Recht op kinderbijslag?
- niet thuishoren in een gevangenis, maar daar wel zitten (psychische patienten)?
- het verschil tussen mensen in de gevangenis die nog kunnen werken (en daardoor X euro verdienen) en mensen die ziek zijn (en dus niks kunnen verdienen)?
Geen eenvormig verhaal a la "schaf het allemaal af" en het brengt X miljoen op, dus.
Vraag is wel wat je doet met mensen die:
- in voorlopige hechtenis zitten: die zitten daar niet noodzakelijk als (uiteindelijk) schuldige, dus imho hebben die wél nog recht.
- zware medische kosten hebben: wie betaalt deze, wie bepaalt welke medicatie nodig is, welke mate van vrijheid heeft iemand om nog medische handelingen te stellen (operaties, behandelingen, ...). Iets wat nu wss (financieel) minder een probleem is, zal wel een discussie/probleem worden.
- in andere systemen van gevangenschap zitten (elektronisch toezicht, ...).
- een gezin hebben: hebben die gezinsleden dan wél recht op een uitkering (zie o.a. hierboven)? Recht op kinderbijslag?
- niet thuishoren in een gevangenis, maar daar wel zitten (psychische patienten)?
- het verschil tussen mensen in de gevangenis die nog kunnen werken (en daardoor X euro verdienen) en mensen die ziek zijn (en dus niks kunnen verdienen)?
Geen eenvormig verhaal a la "schaf het allemaal af" en het brengt X miljoen op, dus.
Wie werkt en in voorhechtenis wordt genomen verliest meestal ook zijn inkomen.
Blijkt de voorhechtenis achteraf onterecht dan moet het slachtoffer compensatie zien te krijgen van de overheid.
Voor zover hij nog geld heeft om die procedure op te starten en daarin gelijk haalt. Dus lijkt het me normaal dat hetzelfde geldt voor uitkeringen.
Voor de verzekering van de ziektekosten is er geen probleem want die worden voor gevangenen rechtstreeks betaald door de overheid.
Aangezien alle ingezetenen in B recht hebben op ziekteverzekering voor ziektekosten blijven ook de thuisblijvers
(op een of andere wijze) verzekerd.
Blijkt de voorhechtenis achteraf onterecht dan moet het slachtoffer compensatie zien te krijgen van de overheid.
Voor zover hij nog geld heeft om die procedure op te starten en daarin gelijk haalt. Dus lijkt het me normaal dat hetzelfde geldt voor uitkeringen.
Voor de verzekering van de ziektekosten is er geen probleem want die worden voor gevangenen rechtstreeks betaald door de overheid.
Aangezien alle ingezetenen in B recht hebben op ziekteverzekering voor ziektekosten blijven ook de thuisblijvers
(op een of andere wijze) verzekerd.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Inderdaad, geen plastische chirurgie en enkel een standaardgebit...niet alle ziektekosten, lijkt me. Enkel de essentiële.Voor de verzekering van de ziektekosten is er geen probleem want die worden voor gevangenen rechtstreeks betaald door de overheid.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Ik ben het volledig eens met roharro
de ziekte uitkeringen "afnemen" zal op dat niveau dus hoogstens voor vertraging in de kinderbijslag zorgen, aangezien de kinderbijslagfondsen detentie niet automatisch doorkrijgen.
indien de partner v/d bijslagtrekkende in volledige detentie* is, is er mogelijk recht op een-oudertoeslag (afhankelijk van het inkomen) aangezien deze situatie gezien wordt als het niet vormen van een feitelijk gezin. Deze erkenning van een-oudergezin zou moeten worden erkend over de hele sociale zekerheid. (maar ik ga er van uit dat dit niet (automatisch) gebeurt)
* indien de gedetineerde regelmatig Penitentiair verlof krijgt geldt dit niet
Detentie geeft recht op kinderbijslag, indien de rechthebbende in het jaar voor de detentie 6 maanden recht opende/kon openen op kinderbijslag.Recht op kinderbijslag?
de ziekte uitkeringen "afnemen" zal op dat niveau dus hoogstens voor vertraging in de kinderbijslag zorgen, aangezien de kinderbijslagfondsen detentie niet automatisch doorkrijgen.
indien de partner v/d bijslagtrekkende in volledige detentie* is, is er mogelijk recht op een-oudertoeslag (afhankelijk van het inkomen) aangezien deze situatie gezien wordt als het niet vormen van een feitelijk gezin. Deze erkenning van een-oudergezin zou moeten worden erkend over de hele sociale zekerheid. (maar ik ga er van uit dat dit niet (automatisch) gebeurt)
* indien de gedetineerde regelmatig Penitentiair verlof krijgt geldt dit niet
kan zijn, ik ben zeker geen specialist op dat vlakIk ben het volledig eens met roharro
Detentie geeft recht op kinderbijslag, indien de rechthebbende in het jaar voor de detentie 6 maanden recht opende/kon openen op kinderbijslag.Recht op kinderbijslag?
de ziekte uitkeringen "afnemen" zal op dat niveau dus hoogstens voor vertraging in de kinderbijslag zorgen, aangezien de kinderbijslagfondsen detentie niet automatisch doorkrijgen.
indien de partner v/d bijslagtrekkende in volledige detentie* is, is er mogelijk recht op een-oudertoeslag (afhankelijk van het inkomen) aangezien deze situatie gezien wordt als het niet vormen van een feitelijk gezin. Deze erkenning van een-oudergezin zou moeten worden erkend over de hele sociale zekerheid. (maar ik ga er van uit dat dit niet (automatisch) gebeurt)
* indien de gedetineerde regelmatig Penitentiair verlof krijgt geldt dit niet
het gaat soms over meer dan dat. Zie de discussie over medische kosten bij vluchtelingen. Bij gedetineerden weet ik van situaties waarbij, bij aanvraag voor een tweede opinie ivm ernstige operaties, de kosten hiervoor VOLLEDIG moeten zelf betalen, zelfs al waren ze vroeger verzekerd. Dus zeker niet zomaar en volledig/rechtstreeks betaald.Inderdaad, geen plastische chirurgie en enkel een standaardgebit...niet alle ziektekosten, lijkt me. Enkel de essentiële.Voor de verzekering van de ziektekosten is er geen probleem want die worden voor gevangenen rechtstreeks betaald door de overheid.
Om er even zelf op te antwoordenOp zich geen probleem met het wegnemen van ziekte-uitkeringen. Maar dan moet men consequent zijn en niet zoals bij werkloosheidsuitkeringen er nog altijd vanuitgaan dat de persoon die in de gevangenis zit nog samenwoont met de partner... en daardoor eventueel lagere uitkeringen uitkeert. Want dat is het geval nu.
Vraag is wel wat je doet met mensen die:
- in voorlopige hechtenis zitten: die zitten daar niet noodzakelijk als (uiteindelijk) schuldige, dus imho hebben die wél nog recht.
- zware medische kosten hebben: wie betaalt deze, wie bepaalt welke medicatie nodig is, welke mate van vrijheid heeft iemand om nog medische handelingen te stellen (operaties, behandelingen, ...). Iets wat nu wss (financieel) minder een probleem is, zal wel een discussie/probleem worden.
- in andere systemen van gevangenschap zitten (elektronisch toezicht, ...).
- een gezin hebben: hebben die gezinsleden dan wél recht op een uitkering (zie o.a. hierboven)? Recht op kinderbijslag?
- niet thuishoren in een gevangenis, maar daar wel zitten (psychische patienten)?
- het verschil tussen mensen in de gevangenis die nog kunnen werken (en daardoor X euro verdienen) en mensen die ziek zijn (en dus niks kunnen verdienen)?
Geen eenvormig verhaal a la "schaf het allemaal af" en het brengt X miljoen op, dus.
Puntje 1: dan denk ik dat die recht hebben op een schadevergoeding als slachtoffer, of vergis ik mij? Ik ben niet thuis in die juridische zaken
Puntje 2: problemen zijn voor elke gevangene gelijk na het uitvoeren van het voorstel. Ervoor niet: enkel de ziekte-uitkeringen worden door gegeven dus enkel deze kunnen zich meer veroorloven. Dus eerlijkheid zegt dan in dit geval ook de ziekte-uitkering ook afpakken bij hechtenis. De medische kosten die men zou aanhalen zullen indien noodzakelijk toch worden betaald door de overheid, of vergis ik mij?
Puntje 3: bij elektronisch toezicht krijgt mijn denk ik terug recht op zijn uitkering? Ik kan me vergissen, maar mijn gevoel zegt dat dit logisch is, omdat men met enkelband evengoed kan werken en dus loon hebben.
Puntje 4: de uitkeringen die ze krijgen zijn degene waar ze zelf recht op hebben vind ik. Dus bijvoorbeeld als de man in het gevang zit, dan is de vrouw dus niet meer samenwonend tijdens de periode dus werkloosheidsuitkering/pensioen wordt dan ook naar die context aangepast. Komt de man vrij, zijn ze weer samenwonend dus wordt het weer aangepast aan die context. Geen idee hoe het voorstel hiermee om gaat, maar dit staat los van het idee om de ziekte-uitkering af te nemen net zoals de andere hun loon of werkloosheidsuitkering verliezen.
Puntje 5: psychische patienten die in het gevang zitten moeten volgens mij behandeld worden als zouden ze in een psychiatrie zitten. Ik weet niet hoe het systeem dan is. Normaal gezien zitten die psychische patienten in het gevang nu net omdat er geen plaatsen zijn in de psychiatrie. Dus logischer wijs worden ze behandeld als zouden ze in een psychiatrie zitten. Dis is echter een andere problematiek, die van het tekort aan plaatsen in de psychiatrie.
Puntje 6: ik ben niet op de hoogte van dit systeem, kunt u mij een link doorsturen dat dit uitlegt? Wat ik eruit opmaak is dat er gedetineerden zijn die via het gevang werken en geld verdienen, maar de juridische ceontext ervan ken ik niet. Dat zal allessinds een moeilijk punt worden.
En volgens mij moet u het niet zien als 'dat brengt plots X€ op' want iedereen weet dat die bedragen bijna nooit kloppen. Zie het als: we gaan eindelijk eens de mensen gelijk behandelen. Want het geld dat ze ermee uitsparen, kunnen ze misschien gedeeltelijk terug laten vloeien naar het gevangenis wezen (ook onder andere die medische kwestie die u hebt aangehaald) en naar de sociale zekerheid (naar de mensen die er meer nood/recht op hebben).
iemand die zijn werk verloren heeft, kan binnen de grenzen van de muren nog een centje bijverdienen. Iemand die ziek is, kan dat in principe niet. Blijft dus een verschil.Maar voor die beperking is er geen verschil tussen de gedetineerde die zijn loon (werk) is verloren en degene die van een ziekteuitkering leefde.
Daar ging het toch over....
1. Een schadevergoeding is mooi op zich, maar als je door gebrek aan middelen bepaalde medische handelingen niet kan uitvoeren omdat men ze niet essentieel acht, ben je niet veel met een schadevergoeding als die achteraf wel essentieel zijn. Je moet daar dus héél sterk mee oppassen.Om er even zelf op te antwoorden
Puntje 1: dan denk ik dat die recht hebben op een schadevergoeding als slachtoffer, of vergis ik mij? Ik ben niet thuis in die juridische zaken
Puntje 2: problemen zijn voor elke gevangene gelijk na het uitvoeren van het voorstel. Ervoor niet: enkel de ziekte-uitkeringen worden door gegeven dus enkel deze kunnen zich meer veroorloven. Dus eerlijkheid zegt dan in dit geval ook de ziekte-uitkering ook afpakken bij hechtenis. De medische kosten die men zou aanhalen zullen indien noodzakelijk toch worden betaald door de overheid, of vergis ik mij?
Puntje 3: bij elektronisch toezicht krijgt mijn denk ik terug recht op zijn uitkering? Ik kan me vergissen, maar mijn gevoel zegt dat dit logisch is, omdat men met enkelband evengoed kan werken en dus loon hebben.
Puntje 4: de uitkeringen die ze krijgen zijn degene waar ze zelf recht op hebben vind ik. Dus bijvoorbeeld als de man in het gevang zit, dan is de vrouw dus niet meer samenwonend tijdens de periode dus werkloosheidsuitkering/pensioen wordt dan ook naar die context aangepast. Komt de man vrij, zijn ze weer samenwonend dus wordt het weer aangepast aan die context. Geen idee hoe het voorstel hiermee om gaat, maar dit staat los van het idee om de ziekte-uitkering af te nemen net zoals de andere hun loon of werkloosheidsuitkering verliezen.
Puntje 5: psychische patienten die in het gevang zitten moeten volgens mij behandeld worden als zouden ze in een psychiatrie zitten. Ik weet niet hoe het systeem dan is. Normaal gezien zitten die psychische patienten in het gevang nu net omdat er geen plaatsen zijn in de psychiatrie. Dus logischer wijs worden ze behandeld als zouden ze in een psychiatrie zitten. Dis is echter een andere problematiek, die van het tekort aan plaatsen in de psychiatrie.
Puntje 6: ik ben niet op de hoogte van dit systeem, kunt u mij een link doorsturen dat dit uitlegt? Wat ik eruit opmaak is dat er gedetineerden zijn die via het gevang werken en geld verdienen, maar de juridische ceontext ervan ken ik niet. Dat zal allessinds een moeilijk punt worden.
En volgens mij moet u het niet zien als 'dat brengt plots X€ op' want iedereen weet dat die bedragen bijna nooit kloppen. Zie het als: we gaan eindelijk eens de mensen gelijk behandelen. Want het geld dat ze ermee uitsparen, kunnen ze misschien gedeeltelijk terug laten vloeien naar het gevangenis wezen (ook onder andere die medische kwestie die u hebt aangehaald) en naar de sociale zekerheid (naar de mensen die er meer nood/recht op hebben).
2. Nee, zie antwoord aan Roharro.
3. Bij nazicht enkelband wel, beperkte detentie ('s nachts slapen in gevangenis, overdag werken) is wel een probleem. Ook voor tijdelijke werkloosheid.
4. Is gewoon iet sdat men in de volledig hervorming moet opnemen.
5. Psychiatrische patienten zijn zieken en hebben door in de gevangenis te zitten méér kosten terwijl ze die niet vergoed worden/aangepast behandeld worden (België is heir al verschillende keren voor veroordeeld), is dus geen andere problematiek.
6. Ben geen expert, maar weet dat je vlot tot 400 euro/maand extra kan verdienen door te werken.
Ik ben voor alle duidelijkheid niet tegen, maar het voorstel mag niet te simplistisch behandeld worden. Niet van "iedereen gelijk", terwijl werkzoekenden en zieken niet gelijk zijn.
Wat betreft de werkloosheidsuitkeringen is de overheid formeel.
Een gedetineerde is niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt. De werkloosheidsuitkeringen worden geschorst.
Zelfs voor mensen met een enkelband....
Persoonlijk vind ik dat laatste heel bizar. Dat dit ook opgaat voor mensen met een enkelband die thuiszitten, omdat die in de mogelijkheid zijn
om actief werk te zoeken via een computer en internet. Daarnaast diegene die al werk hebben, mits aanpassing van het werkrooster kunnen gaan werken maar op gezette tijdstippen dus weer thuis moeten zitten. Er zit hier dus enige discriminatie, want een 'gewone' werkloze die thuis zit
en solliciteert via computer en internet wordt wel beschouwd als beschikbaar voor de arbeidsmarkt.
En waarom zou een gedetineerde een werk niet mogen aanvatten, mits goedkeuring van het werkrooster ? Integendeel, dat bevordert zijn integratie. Er is hier duidelijk een denkfout gebeurd door de wetgever of diegene die de interpretatie doet van de werkloosheidswet.
Wie veroordeeld is tot de enkelband kan zelfs niet genieten van het leefloon, voor een alleenstaande is dat om en beide 910 euro.
Ook hier meen ik dat dit ingaat tegen de OCMW wet. Mijn inziens schendt die regeling artikel 23 van de grondwet, maar ook de ERVM.
Immers is het vaak zo dat diegene die een delict pleegt, bv huurder is. Maandelijks zijn er een resem vaste kosten. Indien er geen inkomen is valt de gedetineerde valt terug op een dagbedrag van om en beide 20 euro, uitgekeerd door de Vlaamse overheid. Om en beide 600 euro en wordt dus bijkomend gestraft gezien dit de helft is van de Europese armoedegrens. Mogelijks kan hij daarmee de huur niet betalen en door de lange administratieve uitwikkeling, kan hij de eerste maand nog fluiten naar een inkomen, met alle gevolgen van dien.
Een ziekteuitkering dient om de ziektekosten te betalen in eerste instantie zodat de medische kosten kunnen gedragen worden enz.
Neemt U die weg, dan schendt U opnieuw de ERVM en artikel 23 van de grondwet.
Het doel van een gevangenisstraf is vrijheidsberoving en niet de mensen te ontnemen van een inkomen. Want dat is een bijkomende straf.
Vaak dient diegene die gestraft is nog eens bijkomend de slachtoffers te vergoeden. Het is dan ook aangewezen dat men de mensen
niet dubbel straft door ze in een situatie te dumpen waar ze eigenlijk erger gestraft worden door geldgebrek dan door de vrijheidsberoving zelf.
Uw voorstel trekt dus op de ballen, is niet haalbaar en schendt een resem rechten die de fatsoenlijke normen en waarden in onze maatschappij
garanderen. De straf is al erg genoeg voor velen dat ze beroofd zijn van hun vrijheid en dat is de gevangenisstraf of de enkelband. De mensen
ontzeggen van de medische steun of de uitkering om te voorzien in hun medische kosten is totaal kafka. Het een heeft niet te maken met het ander.
Anno 2017 vind ik het zelfs persoonlijk een schande dat mensen, in de praktijk, niet voorzien worden in minstens een minimuminkomen wat hun situatie ook is dat minstens de Europese armoedegrens haalt. Of men nu beroofd is van de vrijheid of niet. De straf is de vrijheidsberoving, niet het ontnemen (of verbeurd verklaren) van een inkomen of uitkeringen.
Dat is dubbel straffen, een brug te ver en in strijd met fundamentele wetten.
Een gedetineerde is niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt. De werkloosheidsuitkeringen worden geschorst.
Zelfs voor mensen met een enkelband....
Persoonlijk vind ik dat laatste heel bizar. Dat dit ook opgaat voor mensen met een enkelband die thuiszitten, omdat die in de mogelijkheid zijn
om actief werk te zoeken via een computer en internet. Daarnaast diegene die al werk hebben, mits aanpassing van het werkrooster kunnen gaan werken maar op gezette tijdstippen dus weer thuis moeten zitten. Er zit hier dus enige discriminatie, want een 'gewone' werkloze die thuis zit
en solliciteert via computer en internet wordt wel beschouwd als beschikbaar voor de arbeidsmarkt.
En waarom zou een gedetineerde een werk niet mogen aanvatten, mits goedkeuring van het werkrooster ? Integendeel, dat bevordert zijn integratie. Er is hier duidelijk een denkfout gebeurd door de wetgever of diegene die de interpretatie doet van de werkloosheidswet.
Wie veroordeeld is tot de enkelband kan zelfs niet genieten van het leefloon, voor een alleenstaande is dat om en beide 910 euro.
Ook hier meen ik dat dit ingaat tegen de OCMW wet. Mijn inziens schendt die regeling artikel 23 van de grondwet, maar ook de ERVM.
Immers is het vaak zo dat diegene die een delict pleegt, bv huurder is. Maandelijks zijn er een resem vaste kosten. Indien er geen inkomen is valt de gedetineerde valt terug op een dagbedrag van om en beide 20 euro, uitgekeerd door de Vlaamse overheid. Om en beide 600 euro en wordt dus bijkomend gestraft gezien dit de helft is van de Europese armoedegrens. Mogelijks kan hij daarmee de huur niet betalen en door de lange administratieve uitwikkeling, kan hij de eerste maand nog fluiten naar een inkomen, met alle gevolgen van dien.
Een ziekteuitkering dient om de ziektekosten te betalen in eerste instantie zodat de medische kosten kunnen gedragen worden enz.
Neemt U die weg, dan schendt U opnieuw de ERVM en artikel 23 van de grondwet.
Het doel van een gevangenisstraf is vrijheidsberoving en niet de mensen te ontnemen van een inkomen. Want dat is een bijkomende straf.
Vaak dient diegene die gestraft is nog eens bijkomend de slachtoffers te vergoeden. Het is dan ook aangewezen dat men de mensen
niet dubbel straft door ze in een situatie te dumpen waar ze eigenlijk erger gestraft worden door geldgebrek dan door de vrijheidsberoving zelf.
Uw voorstel trekt dus op de ballen, is niet haalbaar en schendt een resem rechten die de fatsoenlijke normen en waarden in onze maatschappij
garanderen. De straf is al erg genoeg voor velen dat ze beroofd zijn van hun vrijheid en dat is de gevangenisstraf of de enkelband. De mensen
ontzeggen van de medische steun of de uitkering om te voorzien in hun medische kosten is totaal kafka. Het een heeft niet te maken met het ander.
Anno 2017 vind ik het zelfs persoonlijk een schande dat mensen, in de praktijk, niet voorzien worden in minstens een minimuminkomen wat hun situatie ook is dat minstens de Europese armoedegrens haalt. Of men nu beroofd is van de vrijheid of niet. De straf is de vrijheidsberoving, niet het ontnemen (of verbeurd verklaren) van een inkomen of uitkeringen.
Dat is dubbel straffen, een brug te ver en in strijd met fundamentele wetten.
-
Franciscus
- Berichten: 38583
De wet laat dat niet toe...en het niet gaan werken is enkel voor diegene die in voorarrest zitten .
Deze hebben een enkelband maar moeten 24.7 in huis blijven.
Of dat de wetgeving die u uitgebreid aan het vermelden bent van toepassing zou zijn ...als dat zo wou zijn dan hadden al tientallen advocaten hiervoor de nodige stappen gezet en zouden ze deze onwettige regeling niet vragen aan onderzoeksrechter raadkamer en kamer van inbeschuldigingstelling.
Het gaat in de gevallen die u aanhaalt over voorhechtenis niet over veroordeelden ... daar is de situatie anders.
Deze hebben een enkelband maar moeten 24.7 in huis blijven.
Of dat de wetgeving die u uitgebreid aan het vermelden bent van toepassing zou zijn ...als dat zo wou zijn dan hadden al tientallen advocaten hiervoor de nodige stappen gezet en zouden ze deze onwettige regeling niet vragen aan onderzoeksrechter raadkamer en kamer van inbeschuldigingstelling.
Het gaat in de gevallen die u aanhaalt over voorhechtenis niet over veroordeelden ... daar is de situatie anders.
Ken nu zelf iemand die daarvan "Genoten" heeft, woont hier in de straat.
Is 17 jaar veroordeeld voor Roofoverval waar een slachtoffer een blijvende Invaliditeit aan overhield.
Is daarvoor nog veroordeeld tot 25€ per maand, heeft dat trouwens nooit betaald.
Na een 12 jaar kwam die Voorwaardelijk vrij, maar meneer vond in feite dat hij "Bestraft" was en de staat maar moest opdraaien om hem te onderhouden, lees te lui om te werken en het hem lukte om een Invaliditeits uitkering te krijgen + nog een extra van de Fod.
Echter na ongeveer 2 jaar werd die terug veroordeeld voor andere feiten en belande weer in de gevangenis, uiteraard liep zijn Invaliditeitsuitkering rustig door.
Na iets minder dan 3 jaar kwam die weer voorwaardelijk vrij, en stoefen dat die deed met zijn pak geld dat hij opgespaard had van zijn uitkering!
Zijn gehuurde studio 250€ per maand had hij met de uitkering ervan maandelijks betaald.
Hield hij nog iets dan meer dan 1000€ per maand over.
Medische kosten had hij niet want mankeerde in feite niets anders dan "Luiheid"
Maar ja binnen het jaar zat hij weer achter slot en grendel en kwam vrij met enkelband en dan zou je daar compassie mee moeten hebben.
Versta niet dat toen die in de gevangenis zat het slachtoffer waar hij maandelijks 25€ moest aan betalen nooit daarvan is achter gehouden eventueel met achterstal!?
Dit heeft de persoon in kwestie zelf tegen mij en anderen verteld, hij schaamt er zich zelfs niet over.
Is 17 jaar veroordeeld voor Roofoverval waar een slachtoffer een blijvende Invaliditeit aan overhield.
Is daarvoor nog veroordeeld tot 25€ per maand, heeft dat trouwens nooit betaald.
Na een 12 jaar kwam die Voorwaardelijk vrij, maar meneer vond in feite dat hij "Bestraft" was en de staat maar moest opdraaien om hem te onderhouden, lees te lui om te werken en het hem lukte om een Invaliditeits uitkering te krijgen + nog een extra van de Fod.
Echter na ongeveer 2 jaar werd die terug veroordeeld voor andere feiten en belande weer in de gevangenis, uiteraard liep zijn Invaliditeitsuitkering rustig door.
Na iets minder dan 3 jaar kwam die weer voorwaardelijk vrij, en stoefen dat die deed met zijn pak geld dat hij opgespaard had van zijn uitkering!
Zijn gehuurde studio 250€ per maand had hij met de uitkering ervan maandelijks betaald.
Hield hij nog iets dan meer dan 1000€ per maand over.
Medische kosten had hij niet want mankeerde in feite niets anders dan "Luiheid"
Maar ja binnen het jaar zat hij weer achter slot en grendel en kwam vrij met enkelband en dan zou je daar compassie mee moeten hebben.
Versta niet dat toen die in de gevangenis zat het slachtoffer waar hij maandelijks 25€ moest aan betalen nooit daarvan is achter gehouden eventueel met achterstal!?
Dit heeft de persoon in kwestie zelf tegen mij en anderen verteld, hij schaamt er zich zelfs niet over.
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
Artikel 105 van de Ziektewet is inmiddels aangepast, waarvan de tekst thans als volgt luidt:
Art. 105.[1 De Koning bepaalt onder welke voorwaarden de toekenning van de uitkeringen wordt geschorst gedurende een periode van hechtenis of gevangenzetting. Hij bepaalt eveneens volgens welke nadere regels de voor de toepassing van deze maatregel noodzakelijke gegevens aan de verzekeringsinstelling worden meegedeeld.
De Koning bepaalt eveneens onder welke voorwaarden en in welke mate de uitkeringen worden toegekend als de gerechtigde die geen persoon ten laste heeft in de zin van artikel 93, zevende lid, in een periode van vrijheidsberoving, andere dan de hechtenis of de gevangenzetting, verkeert.]1
Art. 105.[1 De Koning bepaalt onder welke voorwaarden de toekenning van de uitkeringen wordt geschorst gedurende een periode van hechtenis of gevangenzetting. Hij bepaalt eveneens volgens welke nadere regels de voor de toepassing van deze maatregel noodzakelijke gegevens aan de verzekeringsinstelling worden meegedeeld.
De Koning bepaalt eveneens onder welke voorwaarden en in welke mate de uitkeringen worden toegekend als de gerechtigde die geen persoon ten laste heeft in de zin van artikel 93, zevende lid, in een periode van vrijheidsberoving, andere dan de hechtenis of de gevangenzetting, verkeert.]1
.