Ik vroeg me af of jeugddetentiecentra zelf niet de oorzaak zijn van crimineel gedrag bij jongeren?
Een buurjongen bij ons in de wijk kreeg 4 jaar geleden een straf opgelegd van de jeugdrechter. Hij werd tijdens de week uit huis geplaatst en moest zich telkens zondagavond aanmelden bij een Jeugddetentiecentrum. Zaterdag morgen mocht hij dan naar huis. Als hij goed gedrag had. Lees: als ze hem niet gevat hadden bij allerlei ongein.
Reden was dat hij verschillende vechtpartijen en vandalisme op zijn geweten had. Ook op school weg gestuurd en zo.
Maar nu stel ik me de vraag, dit jaar komt hij vrij, hoe zal hij daar uit komen? Hij is daar zeker in aanraking gekomen met nog veel zwaarder gevallen dan hemzelf.
Hij zal daar zeker van alles geleerd hebben. Vooral wat hij niet moet kennen.
Tijd en geld is er niet om jongeren daar op te vangen door therapeuten en psychologen.
Zo vertelde hij me eens dat hij wekelijks moest aftekenen wanneer hij naar een sessie ging. De therapeuten in kwestie kwamen zelden opdagen, toch lieten zijn opvoeders hem aftekenen.
Hoogstwaarschijnlijk heeft hij daar ook groter gespuis leren kennen, die hij na zijn straf nog zal tegenkomen. In de minder goede zin van het woord wel te verstaan.
Weet iemand of dit effectief zo is dat in die centra alles door elkaar zit? Wordt er geen gradatie voorzien in ernstige gevallen?