Op 11 febr van dit jaar is er op TV een programma geweest ' over lotgenoten'. Ik denk niet dat er één van de hulpverleners brandweer -politie - ziekenwagens en burgers ter plaatse aanwezig aan de slachtoffers gevraagd zal hebben of ze gereanimeerd wilde worden of niet?
Ook niet vergeten:
Art. 422bis. Met gevangenisstraf van acht dagen tot (een jaar) en met geldboete van vijftig frank tot vijfhonderd frank of met een van die straffen alleen wordt gestraft hij die verzuimt hulp te verlenen of te verschaffen aan iemand die in groot gevaar verkeert, hetzij hij zelf diens toestand heeft vastgesteld, hetzij die toestand hem is beschreven door degenen die zijn hulp inroepen.
Voor het misdrijf is vereist dat de verzuimer kon helpen zonder ernstig gevaar voor zichzelf of voor anderen. Heeft de verzuimer niet persoonlijk het gevaar vastgesteld waarin de hulpbehoevende verkeerde, dan kan hij niet worden gestraft, indien hij op grond van de omstandigheden waarin hij werd verzocht te helpen, kon geloven dat het verzoek niet ernstig was of dat er gevaar aan verbonden was.
(De straf bedoeld in het eerste lid wordt op twee jaar gebracht indien de persoon die in groot gevaar verkeert, minderjarig is.)
Art. 422ter. Met de straffen in het vorige artikel bepaald wordt gestraft hij die, hoewel hij in staat is het te doen zonder ernstig gevaar voor zichzelf of voor anderen, weigert of nalaat aan iemand die in gevaar verkeert, de hulp te bieden waartoe hij wettelijk wordt opgevorderd; hij die, hoewel daartoe in staat, weigert of nalaat het werk of de dienst te doen of de hulp te verlenen waartoe hij wordt opgevorderd bij ongeval, beroering, schipbreuk, overstroming, brand of andere rampen, evenals in geval van roverij, plundering, ontdekking op heterdaad, vervolging door het openbaar geroep of van gerechtelijke tenuitvoerlegging.
Maar TS had het ook over herseninfarct en daar is geen reanimatie maar wel snelheid qua behandeling mee gemoeid, en die kan positief uitdraaien als de hulp maar snel genoeg geboden wordt. Ook na een hartstilstand mét reanimatie en revalidatie kan het qua levensquaiteit verbeteren, heb genoeg voorbeelden gezien.Toch de link naar LEIF maar eens volgen.Een LEIF-verklaring moet dacht ik om de 5 jaar vernieuwd worden maar gaat niet over reanimatie
Gaat wel degelijk (ook) over reanimatie. Zelfs uitgesplitst welke soort behandelingen je niet/wel wenst.
Oordeel niet te snel, mijn getroffen man is heel blij dat hij nog leeft.
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
"In gevallen dat de patiënt vooraf meedeelt dat hij of zij niet wenst gereanimeerd te worden, moet dit worden geërbiedigd. (...) Opnieuw maakt men melding van het feit dat men bij wilsonbekwaamheid van de patiënt de aanwezigheid van een wilsverklaring moet nagaan alvorens een eventuele DNR te bepalen. Wanneer die er niet is zal er gehoor moeten gegeven worden aan de keuze van de vertegenwoordiger"[/i]. -De wet zegt juist dat bij het ontbreken van een authentieke akte wij de nodige zorgen MOETEN toedienenMet alle respect voor uw werk, maar ik denk dat wetgeving toch primeert op eigen ervaringen?
Een eenzijdige verklaring van mogelijks de patient word binnen de dringende geneeskundige hulpverlening als onbestaande beschouwd juist omdat de authenticiteit niet Kan Worden nagegaan
https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/ ... 001_AC.pdf
Laatst gewijzigd door The Oscars op 30 mei 2019 23:47, 2 keer totaal gewijzigd.
.
ik zal bij de eerst volgende reanimatie vragen aan de familie (als die er zijn) of er een papier is of wij de reanimatie mogen starten en kostbare minuten verspillen en mij zo openstellen tot vervolging of ik zal samen met mijn collega eerst 10min ofzo rond zitten neuzen naar papierenIn gevallen dat de patiënt vooraf meedeelt dat hij of zij niet wenst gereanimeerd te worden, moet dit worden geërbiedigd. (...) Opnieuw maakt men melding van het feit dat men bij wilsonbekwaamheid van de patiënt de aanwezigheid van een wilsverklaring moet nagaan alvorens een eventuele DNR te bepalen. Wanneer die er niet is zal er gehoor moeten gegeven worden aan de keuze van de vertegenwoordiger. -De wet zegt juist dat bij het ontbreken van een authentieke akte wij de nodige zorgen MOETEN toedienenMet alle respect voor uw werk, maar ik denk dat wetgeving toch primeert op eigen ervaringen?
Een eenzijdige verklaring van mogelijks de patient word binnen de dringende geneeskundige hulpverlening als onbestaande beschouwd juist omdat de authenticiteit niet Kan Worden nagegaan
https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/ ... 001_AC.pdf
bij aankomst in een RVT (oproep was lage bloeddruk, dat was het enige dat wij als melding hadden gekregen) heeft het meer als 15min geduurd voor de zorgkundige de nodige papieren konden voorleggen qua beleid van de patient en moesten wij de MUG nog oproepen
wij zijn dus meer als 15min aan het reanimeren geweest tegen de wil van de patient en zijn bij ontvangst van de papieren pas gestopt
MUG arts was niet kwaad op ons (wij hebben het protocol gevolgd) maar furieus op het RVT en heeft dat ook zo in zijn verslag gezet, in theorie moeten wij daar de politie bijhalen en PV van laten opstellen wegens grove nalatigheid van het RVT
bij een andere oproep die uiteindelijk ook een reanimatie bleek te zijn heeft het ook dik 10min geduurd voor er een familielid aanwezig was die wist waar de nodige papieren lagen, toen de MUG arts die gelezen had zei die ook van "mannen stop maar".
wat in een boekje staat of de realiteit op het werkveld is compleet anders en de wetsartikelen lopen door elkaar, maar wij hebben ons protocols waar wij ons wettelijk aan moeten houden als ambulanciers.
Een noodzakelijk aanvulling op heel deze discussie:
- een LEIFkaart vermeldt enkel welke wilsverklaringen je opgesteld hebt, maar zegt helemaal niets over de inhoud van die wilsverklaringen. Deze kaart heeft maw enkel zijn nut als de spoedeisende situatie al achter de rug is: dan kan men via familie/huisarts/zorgpersoneel/... achterhalen wat de inhoud van de wilsverklaringen zijn.
- de negatieve wilsverklaring naar model van LEIF is geldig bij een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid.
Als ik rondloop met zo'n wilsverklaring op mijn lichaam geplakt, duidelijk leesbaar voor iedereen, en ik heb een hartstilstand, wat moet je dan doen?
Het enige correcte antwoord is: reanimeren!
Als de reanimatie slaagt, ben ik immers (hopelijk) weer als tevoren. De hartstilstand brengt mij niet in een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid.
De context waaronder de niet-behandelopties gelden is zeer bepalend bij een negatieve wilsverklaring en wie kiest voor de LEIF-documenten kiest als context een onomkeerbare toestand van wilsonbekwaamheid.
Om naar de startvraag terug te keren en zoals reeds verscheidene keren aangegeven: een 'niet-reanimeren'-tatoeage heeft geen enkele waarde in België, want de tatoeage geeft geen info over de context waarin deze geldt.
- een LEIFkaart vermeldt enkel welke wilsverklaringen je opgesteld hebt, maar zegt helemaal niets over de inhoud van die wilsverklaringen. Deze kaart heeft maw enkel zijn nut als de spoedeisende situatie al achter de rug is: dan kan men via familie/huisarts/zorgpersoneel/... achterhalen wat de inhoud van de wilsverklaringen zijn.
- de negatieve wilsverklaring naar model van LEIF is geldig bij een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid.
Als ik rondloop met zo'n wilsverklaring op mijn lichaam geplakt, duidelijk leesbaar voor iedereen, en ik heb een hartstilstand, wat moet je dan doen?
Het enige correcte antwoord is: reanimeren!
Als de reanimatie slaagt, ben ik immers (hopelijk) weer als tevoren. De hartstilstand brengt mij niet in een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid.
De context waaronder de niet-behandelopties gelden is zeer bepalend bij een negatieve wilsverklaring en wie kiest voor de LEIF-documenten kiest als context een onomkeerbare toestand van wilsonbekwaamheid.
Om naar de startvraag terug te keren en zoals reeds verscheidene keren aangegeven: een 'niet-reanimeren'-tatoeage heeft geen enkele waarde in België, want de tatoeage geeft geen info over de context waarin deze geldt.
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
Die context draagt niet bij aan een betere kwaliteitsvolle wilsverklaring, zie Juridische aspecten van zorgverlening aan het levenseinde , E. Delbeke,Een noodzakelijk aanvulling op heel deze discussie:
- een LEIFkaart vermeldt enkel welke wilsverklaringen je opgesteld hebt, maar zegt helemaal niets over de inhoud van die wilsverklaringen. Deze kaart heeft maw enkel zijn nut als de spoedeisende situatie al achter de rug is: dan kan men via familie/huisarts/zorgpersoneel/... achterhalen wat de inhoud van de wilsverklaringen zijn.
- de negatieve wilsverklaring naar model van LEIF is geldig bij een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid.
Als ik rondloop met zo'n wilsverklaring op mijn lichaam geplakt, duidelijk leesbaar voor iedereen, en ik heb een hartstilstand, wat moet je dan doen?
Het enige correcte antwoord is: reanimeren!
Als de reanimatie slaagt, ben ik immers (hopelijk) weer als tevoren. De hartstilstand brengt mij niet in een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid.
De context waaronder de niet-behandelopties gelden is zeer bepalend bij een negatieve wilsverklaring en wie kiest voor de LEIF-documenten kiest als context een onomkeerbare toestand van wilsonbekwaamheid.
Om naar de startvraag terug te keren en zoals reeds verscheidene keren aangegeven: een 'niet-reanimeren'-tatoeage heeft geen enkele waarde in België, want de tatoeage geeft geen info over de context waarin deze geldt.
En tast bovendien het recht op de fysieke integriteit van de opsteller aan.
Enz.
.
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
Rijst schrijft: "Als de reanimatie slaagt, ben ik immers (hopelijk) weer als tevoren. De hartstilstand brengt mij niet in een ONOMKEERBARE toestand van wilsonbekwaamheid."
U beschikt blijkbaar over een glazen bol?
U beschikt blijkbaar over een glazen bol?
.
het staat trouwens letterlijk op de website van de leifkaart dat deze slechts naar een wilsverklaring verwijst
ze geven op hun eigen website letterlijk toe dat deze leifkaart er enkel naar verwijst en de wilsverklaring NIET vervangt
en dan komen we terug op het punt dat er altijd een officiele akte moet zijn van wat de patient wilt
in de realiteit gaan de mensen hun wilsbeschikking niet meenemen buitenshuis en zelfs als de interventie zich bij de patient thuis afspeelt dan gaan wij niet eerst naar de papieren zoeken of de portemonnee doorzoeken om na te gaan wat de patient wilt
ze geven op hun eigen website letterlijk toe dat deze leifkaart er enkel naar verwijst en de wilsverklaring NIET vervangt
en dan komen we terug op het punt dat er altijd een officiele akte moet zijn van wat de patient wilt
in de realiteit gaan de mensen hun wilsbeschikking niet meenemen buitenshuis en zelfs als de interventie zich bij de patient thuis afspeelt dan gaan wij niet eerst naar de papieren zoeken of de portemonnee doorzoeken om na te gaan wat de patient wilt
en dan komen we terug op het punt dat alleen de kaart naar ons hulpverleners toe geen enkele waarde heeft als wij de negatieve wilsbeschikking (waarop dan nog duidelijk niet reanimeren moet staan) zelf niet in handen hebben (of de MUG arts).Het model van de Leif negatieve wilsbeschikking is wel degelijk een rechtsgeldig document dat tegenstelbaar is t.o.v. .derden indien het werd gedateerd en ondertekend door de vermelde personen, dus een schriftelijke verklaring. Het moet gaan om een voorafgaande verklaring afgelegd op het ogenblik van wilsbekwaamheid. Zodra men weet heeft van de bewuste verklaring en de situatie zich voordoet zoals omschreven in de wet op de patiëntenrechten, moet iedere gezondheidswerker of wie dan ook zich aan deze wilsbeschikking houden. Het is daarom aan te raden om deze verklaring samen met een geneesheer op te stellen. Een huisarts is hier de meest aangewezen personen gezien hij zijn patiënt kent. Verder lijkt het me aangewezen dat deze wilsuiting wordt besproken met partner, kinderen en desgevallend familie zodat men niet voor "pijnlijke" momenten komt te staan als de situatie zich voordoet. Uiteraard moeten alles in het werk gesteld worden om de meest dringende en levensreddende geneeskundige zorgen toe te dienen zolang men geen kennis heeft van de wilsbeschikking van niet-reanimatie.
de leif kaart geeft alleen maar aan dat er een negatieve wilsbeschikking is, maar daarmee kennen we de inhoud er nog niet van, nog wat de patient specifiek wilt.
maar om klein gedacht te geven hoe het er aan toe gaat bij een reanimatie;
https://www.youtube.com/watch?v=Xac0xrEmBp0
familie die in (emotionele) shock is, omstaanders die niet weten wat gedaan, . . .
dit is buitenshuis gebeurd, als die man een negatieve wilsbeschikking zou hebben gehad, ligt dat gegarandeerd thuis en dan mag zijn vrouw nog zoveel zeggen wat ze wilt, er is op de moment zelf geen enkel bewijs wat de patient zelf wilt.
oudere mensen gaan zowiezo al geen leifkaart op zak hebben
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
Ook een niet-bloedkaart van de Jehova’s Getuigen is een bindende wilsverklaring, zie:
https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22ecli%22:[%222010:0610JUD000030202%22],%22itemid%22:[%22001-99221%22]}
https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22ecli%22:[%222010:0610JUD000030202%22],%22itemid%22:[%22001-99221%22]}
.
dat zijn zorgen voor in het ziekenhuisOok een niet-bloedkaart van de Jehova’s Getuigen is een bindende wilsverklaring, zie:
https://hudoc.echr.coe.int/eng#{%22ecli%22:[%222010:0610JUD000030202%22],%22itemid%22:[%22001-99221%22]}
pre-hospitaal word er hoogstens vocht (NaCi, Glucose, Plasmalyte, . . .) gegeven wat niet tegen hun regels is (voor zover ik weet)
Geacht mijnheer Rutten,
u stelt: "De Leifkaart verwijst inderdaad niet naar de negatieve wilsverklaring maar naar de andere voorafgaande verklaringen."
Sta me toe dit te corrigeren: een Leifkaart kan wel degelijk verwijzen naar de negatieve wilsverklaring. Een Leifkaart somt elke wilsverklaring op dit een persoon verklaart te bezitten. Hiermee ken je echter nog niet de inhoud van de wilsverklaringen.
De persoon "Jane Doe" in het voorbeeld op de website van Leif heeft geen negatieve wilsverklaring en die staat dus niet op de Leifkaart in het voorbeeld, vandaar mogelijk uw misvatting.
u stelt: "De Leifkaart verwijst inderdaad niet naar de negatieve wilsverklaring maar naar de andere voorafgaande verklaringen."
Sta me toe dit te corrigeren: een Leifkaart kan wel degelijk verwijzen naar de negatieve wilsverklaring. Een Leifkaart somt elke wilsverklaring op dit een persoon verklaart te bezitten. Hiermee ken je echter nog niet de inhoud van de wilsverklaringen.
De persoon "Jane Doe" in het voorbeeld op de website van Leif heeft geen negatieve wilsverklaring en die staat dus niet op de Leifkaart in het voorbeeld, vandaar mogelijk uw misvatting.
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
Enige tijd geleden heb ik een negatieve wilsverklaring opgesteld waarin ik duidelijk te kennen heb gegeven dat ik onder geen enkele omstandigheden wens gereanimeerd te worden. Mijn partner heeft hiervan een exemplaar. Ik heb haar de opdracht gegeven deze wilsverklaring aan de hulpverleners te overhandigen mocht ik geconfronteerd worden met een hartstilstand.
In die verklaring heb ik een clausule opgenomen dat wanneer de hulpverleners tegen dit uitdrukkelijk verzoek in, toch mij zouden reanimeren, een aansprakelijkheidsvordering zal worden ingesteld.
In die verklaring heb ik een clausule opgenomen dat wanneer de hulpverleners tegen dit uitdrukkelijk verzoek in, toch mij zouden reanimeren, een aansprakelijkheidsvordering zal worden ingesteld.
.
als uw partner een kopie geeft aan de hulpverleners, zal daar geen rekening mee worden gehouden, alleen een origineel authentiek document heeft voor een ambulancier (en MUG arts) waarde.
als uw partner geen authentiek document kan voorleggen zal er overgegaan worden tot reanimatie, de wet verplicht ons er toe.
als u het overleeft en de collega's hiervoor aanklaagt zal u van een kale reis thuiskomen
als uw partner geen authentiek document kan voorleggen zal er overgegaan worden tot reanimatie, de wet verplicht ons er toe.
als u het overleeft en de collega's hiervoor aanklaagt zal u van een kale reis thuiskomen
-
The Oscars
- Berichten: 522
- Juridisch actief: Nee
Dat "authentiek document" waar u het over heeft, is niet conform de Wet Patientenrechten
En voorts:
"De inhoud van de negatieve wilsverklaring is wettelijk afdwingbaar. Met andere woorden: artsen moéten hiermee rekening houden."
https://www.vlaanderen.be/negatieve-wilsverklaring
En voorts:
"De inhoud van de negatieve wilsverklaring is wettelijk afdwingbaar. Met andere woorden: artsen moéten hiermee rekening houden."
https://www.vlaanderen.be/negatieve-wilsverklaring
Laatst gewijzigd door The Oscars op 01 jun 2019 11:47, 1 keer totaal gewijzigd.
.