een krantenartikel
http://www.standaard.be/artikel/detail. ... d=UR3KBAOI" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
Jama ela a zo nie hé.
In een andere topic mogen we ook al nie vog.... als we zat zijn en nu gaan ze ons nog uithongeren ook.
Ik voel hier duidelijk een complot van vrouwen en kinderen tegen de echte man om ons allemaal te transformeren
naar van die op schoot kruipende schotelafwassende softies die maandelijks maar begrip moeten opbrengen voor de
humeurfase en hoe diplomatisch ook altijd ongelijk hebben tov hun schoonmoeder.
Als dat de verwachting is voor 2012 awel dan mag deze aardbol inderdaad naar de sokkedijzen gaan
In een andere topic mogen we ook al nie vog.... als we zat zijn en nu gaan ze ons nog uithongeren ook.
Ik voel hier duidelijk een complot van vrouwen en kinderen tegen de echte man om ons allemaal te transformeren
naar van die op schoot kruipende schotelafwassende softies die maandelijks maar begrip moeten opbrengen voor de
humeurfase en hoe diplomatisch ook altijd ongelijk hebben tov hun schoonmoeder.
Als dat de verwachting is voor 2012 awel dan mag deze aardbol inderdaad naar de sokkedijzen gaan
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
ik heb in eerste instantie alleen de titel gebruikt als aangrijpingspunt.
Voor de rest kan i u vertellen en dat met het hand op mijn hart dat dergelijke zaken niet alleen kommer en kwel zijn.
Zelf heb ik er goegenaam geen last van gehad tijdens mijn opgroeien met dien uitzondering dat ik niet zo'n nood heb
aan een omvangrijk sociaal netwerk. Ik kan namelijk genieten van alleen en teruggetrokken zijn. Dat overkomt je
nou éénmaal als je opgroeide met een drinkende vader. Dat ik nadien ook de keuze maakt om een schoonvader niks
kwalijk te nemen betreffende het zelfde probleem zal er ook mee te maken hebben. Want wat het artikel steltis wel
degelijk de waarheid. Je probeert je dusdanig aan te passen dat je de veroorzake van al die problemen niet verder
probeert te enerveren en dat de rust ten allen tijde behouden blijft. Sommige zullen het vluchten noemen anderen
weer anders. Voor mij was het niet echt een moeilijke tijd je wordt snel volwassen.
ik heb namelijk vlug ingezien en later als jonge volwassene dat nog eens beseft dat je aan alcoholverslaving weinig of
niks kan doen. Ik had wel het geluk geen fysisch geweld te moeten ondergaan. Mijn vader heeft zijn2 zoons en dochter
aan goden aanbeden.
Waarom maak ik grapjes ? Deels uit sarcasem en omdat ik vind dat 2012 misschien met wat geluk een ommekeer betekent in al de emo-
gedoe. We kunnen blijkbaar niet alles meerplaatsen in een realistisch kader en alles moet erg, amaai of iets anders
zijn. Maar hey what the heck that's life kunnen wein vele gevallen niet meer aan. Net alsof de emotionele buffer van
de mens als maar minder en minder aankan. Nu kijk ik ga daar verder geen discussie over openen. Ik weet van mezelf
dat ik over een dikkere dan normale huid beschik. Waarschijnlijk deels door een "koudere" opvoeding maar dat betekent
niet dat ik daarom gevoelloos ben. Maar laten we ook eens wat meer reserves aanleggen en alles wat objectiever gaan
bekijken. Laten we eerst beginnen met een stukje existentialisme achterwege te laten en vooral grappen blijven maken over vanalles
en nog wat. Humor hoe zwart ook ismi soms de enige manier om zaken te verwerken en ze minder erg te laten indringen dan velen
zouden willen. Ik vind namelijk dat veel informatie die we krijgen alleen als doel heeft ons treurig te maken ipv er over na te denken
en het een plaats te geven
Voor de rest kan i u vertellen en dat met het hand op mijn hart dat dergelijke zaken niet alleen kommer en kwel zijn.
Zelf heb ik er goegenaam geen last van gehad tijdens mijn opgroeien met dien uitzondering dat ik niet zo'n nood heb
aan een omvangrijk sociaal netwerk. Ik kan namelijk genieten van alleen en teruggetrokken zijn. Dat overkomt je
nou éénmaal als je opgroeide met een drinkende vader. Dat ik nadien ook de keuze maakt om een schoonvader niks
kwalijk te nemen betreffende het zelfde probleem zal er ook mee te maken hebben. Want wat het artikel steltis wel
degelijk de waarheid. Je probeert je dusdanig aan te passen dat je de veroorzake van al die problemen niet verder
probeert te enerveren en dat de rust ten allen tijde behouden blijft. Sommige zullen het vluchten noemen anderen
weer anders. Voor mij was het niet echt een moeilijke tijd je wordt snel volwassen.
ik heb namelijk vlug ingezien en later als jonge volwassene dat nog eens beseft dat je aan alcoholverslaving weinig of
niks kan doen. Ik had wel het geluk geen fysisch geweld te moeten ondergaan. Mijn vader heeft zijn2 zoons en dochter
aan goden aanbeden.
Waarom maak ik grapjes ? Deels uit sarcasem en omdat ik vind dat 2012 misschien met wat geluk een ommekeer betekent in al de emo-
gedoe. We kunnen blijkbaar niet alles meerplaatsen in een realistisch kader en alles moet erg, amaai of iets anders
zijn. Maar hey what the heck that's life kunnen wein vele gevallen niet meer aan. Net alsof de emotionele buffer van
de mens als maar minder en minder aankan. Nu kijk ik ga daar verder geen discussie over openen. Ik weet van mezelf
dat ik over een dikkere dan normale huid beschik. Waarschijnlijk deels door een "koudere" opvoeding maar dat betekent
niet dat ik daarom gevoelloos ben. Maar laten we ook eens wat meer reserves aanleggen en alles wat objectiever gaan
bekijken. Laten we eerst beginnen met een stukje existentialisme achterwege te laten en vooral grappen blijven maken over vanalles
en nog wat. Humor hoe zwart ook ismi soms de enige manier om zaken te verwerken en ze minder erg te laten indringen dan velen
zouden willen. Ik vind namelijk dat veel informatie die we krijgen alleen als doel heeft ons treurig te maken ipv er over na te denken
en het een plaats te geven
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
gana en toch moet je een beetje oppassen met een grapje omtrent deze post denk ik. Natuurlijk reageren vooral diegenen die er zelf een ervaring meegehad hebben. Dus probeer je diegenene in te beelden die niet het geluk gehad hebben om zo jong al mentaal zo stevig in de schoenen te staan (zoals jij kon) en het te relativeren en het zelf te verwerken . en elke situatie is anders. Zelf zeg je dat je vader zijn kinderen op handen droeg ondanks zijn "hobby" en ook: je hebt nooit fysiek geweld ervaren of zien gebeuren voor je ogen. Dat is een gigantisch verschil.
Ik ben er absoluut er van overtuigd dat fysiek (of elk geweld tout court) ervaren of zien gebeuren als kind onherroepelijk pijnlijke littekens veroorzaakt.
En voor diegenen in dat geval die deze post lezen (omdat ze er zelf mee te maken gehad hebben), kan zo'n grapje misschien alweer de zoveelste ontkenning betekenen van wat hen overkwam: zo van: ach het was allemaal zo erg niet, zet je er over...
élk geval is anders. En het voorbeeld uit het artikel was van de zéér ernstige soort.
Ik ben er absoluut er van overtuigd dat fysiek (of elk geweld tout court) ervaren of zien gebeuren als kind onherroepelijk pijnlijke littekens veroorzaakt.
En voor diegenen in dat geval die deze post lezen (omdat ze er zelf mee te maken gehad hebben), kan zo'n grapje misschien alweer de zoveelste ontkenning betekenen van wat hen overkwam: zo van: ach het was allemaal zo erg niet, zet je er over...
élk geval is anders. En het voorbeeld uit het artikel was van de zéér ernstige soort.
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
Het enige wat mij desbetreffend emotioneel kan raken is dat ik stik jaloers ben op goede relaties zoon/vader. Soms is dat van een synergy die je niet kan vatten alsof er nooit iets anders is geweest. Want desondaks feit dat wij op handen werden gedragen is dat niet voldoende voor zo'n relatie als een kabbelende beek. Het is et mijn ervaring dat alochol verslaafden zeer egocentrische karaktertrekken hebben. Mijn inziens kan dat niet anders als men zichzelf kan overleveren aan een dergelijke drang. Persoonlijk heb ik nooit veel geloof gehecht aan de overheersende invloed van factoren buitenaf. Je bent zo geboren en die factoren als die aanwezig zijn zullen dat eerder naar buiten brengen.
Desondanks mijn ervaringen zou ik voor mezelf nooit naar de fles kunnen grijpen, het zit gewoon niet in mij en men mag gerust weten dat ik al wat waters heb door zwommen. Gelukkig heb ik het talent een tandenbijter te zijn. Waarschijnlijk mijn enige talent en in vele gevallen een reddingsboei
zodat ik mij niet hoef te verdwalen in destructief gedrag. Ik kan uiteraard begrijpen dat sommigen wel vlug en/of sterk onder invloed kunnen zijn en
hun gedrag is dan een weerspiegeling van wat "normaal" was maar toch .... ik heb het daar moeilijk mee.
Ergens van binnen moet in iedereen van ons een tikkertje zitten dat ons zegt wat juist en wat verkeerd is. "Ik draag een bagage mee" wordt mi soms toch wel regelmatig te pas en onpas gebruikt. Ik geloof in de goedheid en dat die intrinsiek in ieder mens aanwezig is en dat men zijn later gedrag voor een groot deel aan zichzelf te danken heeft.
Maar ik denk dat we afwijken. Ik blijf wel bij mijn standpunt dat je niet alles kan afwimpelen op je verleden of de omstandigheden waarin men terecht komt
Desondanks mijn ervaringen zou ik voor mezelf nooit naar de fles kunnen grijpen, het zit gewoon niet in mij en men mag gerust weten dat ik al wat waters heb door zwommen. Gelukkig heb ik het talent een tandenbijter te zijn. Waarschijnlijk mijn enige talent en in vele gevallen een reddingsboei
zodat ik mij niet hoef te verdwalen in destructief gedrag. Ik kan uiteraard begrijpen dat sommigen wel vlug en/of sterk onder invloed kunnen zijn en
hun gedrag is dan een weerspiegeling van wat "normaal" was maar toch .... ik heb het daar moeilijk mee.
Ergens van binnen moet in iedereen van ons een tikkertje zitten dat ons zegt wat juist en wat verkeerd is. "Ik draag een bagage mee" wordt mi soms toch wel regelmatig te pas en onpas gebruikt. Ik geloof in de goedheid en dat die intrinsiek in ieder mens aanwezig is en dat men zijn later gedrag voor een groot deel aan zichzelf te danken heeft.
Maar ik denk dat we afwijken. Ik blijf wel bij mijn standpunt dat je niet alles kan afwimpelen op je verleden of de omstandigheden waarin men terecht komt
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
is een hoopgevende opinie, maar ik denk dat we altijd het volgende in gedachten moeten houden: we kunnen enkel voor onszelf weten en beseffen wat ons overkomt en of we daar zelf heelhuids uitkomen of niet. Op basis van onze ervaringen kunnen we nooit of nooit oordelen of iemand anders wel of niet heelhuids uit een "gelijkaardige" ervaring moet kunnen komen. Mensen die hun verleden niet kunnen verwerken kunnen we niet verwijten dat ze alles afwimpelen op hun verleden. Dat is onze zaak niet, want we kennen nooit de ampleur van wat hen overkomen is. De meisjes in het artikel wimpelen niets af op wat hen overkomen is... Ze vertellen wat hen overkomen is en dat kan voor mensen in een gelijkaardige gevallen een trigger zijn om eindelijk naar buiten te durven kompen met wat hen overkomen is.
Niet iedereen heeft dezelfde sociale en maatschappelijke vaardigheden om een verleden te verwerken. Dus deze post hier van rode ridder is bedoeld om dit soort verborgen leed bespreekbaar te maken. Het kan mensen die hier al jaren mee worstelen aanzetten om hierover te durven spreken en wie weet misschien eindelijk aan het verwerkingsproces te beginnen. Daar dient pers voor en daar dienen fora ook voor. Zo is ooit kindermishandeling, partnergeweld én na jaren ook pedofilie in de kerk eindelijk bespreekbaar geraakt. Snap je nu waarom jouw grapje in deze context eigenlijk niet past? Je zegt zelf dat je enkel op de titel reageerde... is niet zo'n goed idee, denk ik....
Niet iedereen heeft dezelfde sociale en maatschappelijke vaardigheden om een verleden te verwerken. Dus deze post hier van rode ridder is bedoeld om dit soort verborgen leed bespreekbaar te maken. Het kan mensen die hier al jaren mee worstelen aanzetten om hierover te durven spreken en wie weet misschien eindelijk aan het verwerkingsproces te beginnen. Daar dient pers voor en daar dienen fora ook voor. Zo is ooit kindermishandeling, partnergeweld én na jaren ook pedofilie in de kerk eindelijk bespreekbaar geraakt. Snap je nu waarom jouw grapje in deze context eigenlijk niet past? Je zegt zelf dat je enkel op de titel reageerde... is niet zo'n goed idee, denk ik....
-
tismoeilijk
- Berichten: 67
wij moesten van ons ma de flessen whisky gaan wegsteken
en toen hij ouder was verving ik de whisky door thee
mijn moeder heeft er veel van afgezien
gelukkig is hij nooit agressief tegen mijn ma en ons geweest
en toen hij ouder was verving ik de whisky door thee
mijn moeder heeft er veel van afgezien
gelukkig is hij nooit agressief tegen mijn ma en ons geweest
ik begrijp gana, denk ik. Humor (of met dieje zatte lachen), is voor mij een veel helender middel dan kwaad te zijn of te wenen. De woede wordt elke keer maar groter en als de alcoholist dan niet meer in uw leven is, kunt ge da ook ni aan hem/haar duidelijk maken. Dan suddert ge alleen maar in uw eigen vet. Vergeven begint bij uzelf in zulke gevallen volgens mij. Leven in het verleden brengt niets op. Eén van de eerste dingen die leert bij Alateen is dat je vandaag leeft, niet morgen of gisteren. Mijn vader was agressief tegen mijn moeder en oudste broer (niet leuk als ge tien jaar bent en de rijkswacht moet bellen omdat den ouwe uw moeder aant wurge is voor uw ogen). Mijn pa en mijn twee broers hadden elkaar al een aantal jaar niet meer gezien, tot zijn laatste avond op deze wereld. Hij had longkanker en nog acht maanden te leven volgens de dokter. Hij is gestorven na ons eerste gesprek met zijn dokter (1 week na diagnose). Mijn broers zijn met een dubbel gevoel die laatste avond naar hun ons pa geweest. Veel meer dan iets diepere small-talk is er niet geweest. Alleen zijn laatste woord dat hij heeft gezegd heeft, heeft een wereld van verschil gemaakt. 'BEDANKT' was het, oprecht gemeend. Een grotere verontschuldiging konden wij ons niet wensen denk ik. De volgende dag 's morgens heb ik toen vernomen dat hij 's nachts gestorven was. Als dit niet was gebeurd, zou ik er nu kennen die nog steeds woedend rond zouden lopen.
Wat ik wil zeggen is: als uw probleemouder sterft, is hij/zij er vanaf. Maar zelf blijft ge zitten met uw miserie. Doe er iets aan als het nog kan.
Wat ik wil zeggen is: als uw probleemouder sterft, is hij/zij er vanaf. Maar zelf blijft ge zitten met uw miserie. Doe er iets aan als het nog kan.