JuridischForum.be

Ik begrijp nog steeds niet waarom onze zogenaamde 'volks'vertegenwoordigers er niet in slagen om een wet te maken waarin staat dat je van andermans spullen (wat die spullen ook mogen zijn, een rolschaats, een huisdier, een huis, bewoond of niet) moet afblijven wanneer er geen toestemming is van de eigenaar.

Blijkbaar zijn ze meer bezig met hun vele bij-jobs dan met sluitende wetgeving te maken.
Ofwel zijn al die advokaten in het parlement bezig met goed voor hun eigen beroepsgroep te zorgen door expres complexe wetten met vele gaten in te maken, zodat er veel betwisting mogelijk is en ze daaraan dan vervolgens goed verdienen als ze in de rechtbank burgers of bedrijven moeten bijstaan

Nogmaals er is een verschil tussen art 15 Grondwet de woning is onschendbaar voor iedereen die in die woning wordt als bewoner beschouwd
en dat heeft niets te maken met huurcontracten
of
de administratieve staat van een persoon nl een domiciliëring.

Politie heeft blijkbaar wel een woonstcontrole gedaan (volgens berichtgeving parket) maar dat geeft hen geen recht om die mensen buiten te zetten. Daar zijn ze niet voor bevoegd want ze hebben geen bevel om hen buiten te zetten (ontruiming) door een rechtbank (als gerechtelijke politie) of wegens onbewoonbaar (indien huurders) door de burgemeester (als bestuurlijke politie). Eigenaars kunnen bij mijn weten om die reden niet buitengezet worden.
Daar moeten weer andere maatregelen /wettelijke mogelijkheden voor gebruikt worden.

Er is nergens bewezen dat het de bewoners zijn die de braak (vernieling) van stedelijke afsluiting hebben gedaan ( dat is een strafbaar feit).
En in principe heeft de politie bij een woonstcontrole als inspectie in opdracht van de burgemeester( dienst bevolking) te controleren of die persoon daar effectief woont. (een opdracht als bestuurlijke politie)
Een huurcontract is een burgerlijk iets en daar is de politie evenmin bevoegd voor.

En is blijkbaar ook de procedure via hoogdringendheid voorzitter RB eerste aanleg gebruikt.

Het parket heeft duidelijk steken laten vallen in deze zaak door het te beschouwen als het kraken van een woning die onbewoond is.
Terwijl dat niet het geval is. Ze hebben een parodie gemaakt van de onschendbaarheid van de woning door die gewoon te keren tegen de echte bewoners die zouden moeten kunnen genieten van de waarborg van die onschendbaarheid.
Het is duidelijk dat hun woning is "geschonden". Wie het daar niet mee eens is moet volgens mij naar de psychiater.
Door iedereen die toevallig in een "officieel" bewoonde woning aanwezig is als te beschermen bewoner te beschouwen wordt artikel 15 van de Grondwet onherroepelijk zonder voorwerp, tenzij men de uitwerking van dat artikel expliciet zou beperken tot optreden van de politie in een woning.
Maar dat blijkt uit niets.
Nu maakt het parket een cirkelredenering (circulus in probando) om niet te moeten ingrijpen, waarbij ze uitgaan van een zogezegde waarheid die nog bewezen moet worden.

Zoals reeds gezegd niemand weet wie de deur heeft beschadigd en toegang mogelijk gemaakt.
Wat de beide partijen hebben gezegd in de PV's weten we niet.
Politie is blijkbaar niet direct naar daar gegaan en buren hebben blijkbaar ook niet direct de eigenaars verwittigd.... dan is er geen heterdaad en kan politie niet optreden want dan zijn het bewoners.

Dus als onze poetsvrouw op het eind van de dag niet meer weg wil gaan uit ons huis dan moeten we naar de Rechtbank om haar buiten te krijgen?
Want zij heeft niet ingebroken en kan niet op heterdaad worden betrapt.....
Nochtans vormt die weigering een inbreuk op art. 15 van de grondwet vanaf het ogenblik dat ze wordt gesommeerd om weg te gaan.

Asperger, zelfs de eigenaars hebben toegegeven dat ze de woning nooit bewoond hebben.

Als ik dit allemaal gelezen en gehoord heb op de radio, moet ik eigenlijk niks meer huren aan zee, ik ga naar een villa in Knokke waar niemand thuis is en daar zijn er zoveel, en ik trek daar in !

Ze kunnen me toch niks doen !!

Inderdaad denlowie. Maar niemand wil dat inzien blijkbaar en niemand pikt er op in.
Ik sta hier precies te roepen in de woestijn!
Heel het gebeuren lijkt op een anarchistische actie gericht tegen het private bezit.

"Asperger, zelfs de eigenaars hebben toegegeven dat ze de woning nooit bewoond hebben."

Ja dat zijn duidelijk lieden met een dubbele agenda die zichzelf voortdurend tegenspreken....Als ze beweren dat ze er nooit hebben gewoond maar er toch zijn gedomicilieerd dan zijn ze misschien ook een klein beetje zwanger van een giraf.
Mijn opmerkingen zijn meer van algemene aard en dus niet beperkt tot dit voorval.

Ik sluit me aan bij voorgaanden en kan niet anders dan concluderen dat de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg het begrip bewoning zeer eng heeft geïnterpreteerd. Alle tijdelijk verlaten woningen en tweede verblijven zijn vogelvrij verklaard, zolang de indringer maar niet op heterdaad wordt betrapt. Het enige wat de indringer dan nog hoeft te doen is de sporen van de vorige bewoners laten verdwijnen en zijn matras op de grond te leggen.

Didymus, als lid van de Raad van Mede-Eigendom van een gebouw met bijna uitsluitend tweede verblijven krijg ik die vraag van verschillende verontruste eigenaars, die me vragen wat ze nu moeten doen om zich te beschermen tegen krakers. Als een Rechter zelfs laks handelt voor een bewoond huis, hoe gaat die dan handelen ingeval van een "onbewoond" tweede verblijf?????
Intussen lachen we ons krom met de toepassing van de Grondwet, die dan toch slechts "een vodje papier" blijkt te zijn (Tindemans draait zich om in zijn graf).

Als ze beweren dat ze er nooit hebben gewoond maar er toch zijn gedomicilieerd dan zijn ze misschien ook een klein beetje zwanger van een giraf.

dan zal er binnen enkele maanden een giraf geboren worden in Gent, ook iets nieuws.

Het lijkt me in Vlaanderen niet onmogelijk om een politieagent te overtuigen dat je wel degelijk in een woning gedomicilieerd mag worden. Ik heb in het verleden, ja, in Gent, ook geen politieagent in m'n woning gehad om te bewijzen dat ik daar effectief verbleef. Hij is naar m'n werk gekomen om de papieren in te vullen.

Domicilie bewijst geen verblijf.

Ik sluit me aan bij voorgaanden en kan niet anders dan concluderen dat de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg het begrip bewoning zeer eng heeft geïnterpreteerd. Alle tijdelijk verlaten woningen en tweede verblijven zijn vogelvrij verklaard, zolang de indringer maar niet op heterdaad wordt betrapt. Het enige wat de indringer dan nog hoeft te doen is de sporen van de vorige bewoners laten verdwijnen en zijn matras op de grond te leggen.

tenzij het overduidelijk was dat de sporen van de eigenaar wel aanwezig waren, maar bvb nieuwe meubels nog in plastiek zaten, bananedozen die niet uitgepakt waren, ... Dan is er geen bewoning door die mensen.

Onze laatste domiciliewijziging dateert van acht jaar geleden.
Er is toen effectief een politieagent ter plaatse gekomen die mij vroeg in welke hoedanigheid wij daar woonden en of en waar ik werkte. Ik heb toen de eigendomsakte getoond en daar was hij tevreden mee.
Zomaar domicilies aanvaarden zonder enig bewijs of begin van bewijs lijkt me een hoge graad van roekeloos beleid , ja zelfs grove nalatigheid.
Nochtans hebben we voor bijna elke andere stap een of ander attest nodig. Maar inbreken en kraken wordt oogluikend toegestaan.

Vorige maan is mijn zoon zijn echtgenote en de 2 kinderen verhuist. Bij het bezoek van de ijkagent was enkel mijn zoon thuis. Wijkagent vroeg wel om alle kleerkasten te openen om te zien of er wel vrouwenkleding en kinderkleding in hing.
Hij heeft tevreden het huis verlaten, maar zegde wel dat er mogelijks nog een 2de bezoek op volgde van een collega.

tenzij het overduidelijk was dat de sporen van de eigenaar wel aanwezig waren, maar bvb nieuwe meubels nog in plastiek zaten, bananedozen die niet uitgepakt waren, ... Dan is er geen bewoning door die mensen.

Het punt is nu net dat geen van beide partijen (eigenaars noch Roma) nog kan aantonen wat de toestand was op het moment dat de laatsten zijn ingetrokken. Toch gaat de rechtbank mee in het verhaal dat er geen bewoning door de eigenaars was op basis van post-hoc vaststellingen, waarbij het voor mij een open vraag blijft hoe die precies zijn gebeurd. Het is immers geen verplichting om alle kamers en/of verdiepingen van je huis in te richten.

Ik vind dat een zeer gevaarlijk precedent, enige troost daarbij is dat we in België wetboeken hebben en geen common law.