Men mag nog steeds procedurefouten inroepen, maar het is nu aan de rechter te beslissen om hier op in te gaan op niet volgens de principes van de rechtsstaat (eerlijk proces, rechten van de verdediging, etc.. ).Waarom zou men de wetgeving niet mogen uitvergroten om op te komen voor zijn rechten?
Indien advocaten er in slagen om ontsnappingsclausules te vinden dan houdt dat in dat die wetgeving van slechte kwaliteit is.
De oplossing is dan die wetgeving te verbeteren (op democratische wijze) en niet door een soort van vierschaar in te voeren.
Het werken met klikspanen is een democratisch systeem dat de vrijheid garandeert onwaardig.
Het argument dat ik nu ga horen: "als je recht in je schoenen staat heb je niet te vrezen" snijdt geen hout, want zelfs als men zijn gelijk kan aantonen kunnen er zeer grote kosten mee gepaard gaan om dat gelijk aan te tonen.
Het probleem is dat in de fiscale wet nergens staat dat onwettig verkregen bewijsmateriaal niet mag gebruikt worden.Waarom zou men de wetgeving niet mogen uitvergroten om op te komen voor zijn rechten?
In dit geval is het niet wetgeving die verbeterd dient te worden, eerder het tegenovergestelde zou ik durven stellen. Het gaat hier om een menselijke fout van een ambtenaar die op een informele manier inlichtingen heeft gevraagd aan een buitenlandse administratie, terwijl hij hier in principe rekening had moeten houden met dubbelbelastingverdragen, Europese regelgeving en allerlei andere internationale regelingen die betrekking hebben op procedures inzake uitwisseling van inlichtingen tussen staten. Je kan het een ambtenaar toch moeilijk kwalijk nemen dat hij een fout maakt in deze wirwar van regelgeving?Waarom zou men de wetgeving niet mogen uitvergroten om op te komen voor zijn rechten?
Indien advocaten er in slagen om ontsnappingsclausules te vinden dan houdt dat in dat die wetgeving van slechte kwaliteit is.
De oplossing is dan die wetgeving te verbeteren (op democratische wijze) en niet door een soort van vierschaar in te voeren.
Het werken met klikspanen is een democratisch systeem dat de vrijheid garandeert onwaardig.
Het argument dat ik nu ga horen: "als je recht in je schoenen staat heb je niet te vrezen" snijdt geen hout, want zelfs als men zijn gelijk kan aantonen kunnen er zeer grote kosten mee gepaard gaan om dat gelijk aan te tonen.
Prachtig. Als belastingplichtige kan je nooit een juridische misslag inroepen omdat iedereen geacht wordt de regels te kennen. Maar van een ambtenaar die correcte toepassing van de regels controleert, zou je dat niet mogen verwachten.Je kan het een ambtenaar toch moeilijk kwalijk nemen dat hij een fout maakt in deze wirwar van regelgeving?
Omdat het een inbreuk is op de wet misschien? Los van dit concreet geval, maar als in de fiscale wet staat dat bvb de fiscus enkel privé rekeningen mag onderzoeken onder bepaalde voorwaarden en de fiscus veegt hier zijn voeten aan en vraagt zonder reden alles op aan de banken en begint dan elke niet duidelijke aanwas te taxeren ... Begin er maar aan als belastingplichtige om je daar tegen te verdedigen, ook al sta je recht in je schoenen. Met je rechtsplegingsvergoeding zal je niet ver lopen om fiscale advocaten te betalen.In dit geval is er concreet bewijs, maar voeren de fiscale advocaten aan dat er een fout is gebeurd in de manier waarop de administratie dit heeft verkregen en dat dit niet gebruikt mag worden. De rechter oordeelt dit bewijs niet de facto moet verworpen worden, gewoon omdat de manier waarop het verkregen werd niet volledig correct verlopen is. Hoe je hier iets tegen kan hebben is mij een raadsel.
Ik begrijp niet dat jij het gevaar niet inziet van uw denkwijze.idd, het is dus net om de mogelijkheden tot het gebruiken van "onwettelijk" bewijs gelijk te stellen met strafrecht. Bij wijze van spreken kan je nu bij een rechtzaak ivm de belastingen vrijgesproken worden indien men een rode stylo ipv een blauwe stylo heeft gebruikt, terwijl je in het strafrecht (terecht) veroordeeld zou worden, zelfs al staat in de wet dat alles met blauwe stylo moet ingevuld worden.
Dit staaft mijn standpunt nog meer: de vage behandeling (à la tête du client) die het gevolg zal zijn van het "mogelijke" gebruik van onwettig verkregen informatie, volgens ongeschreven wetten (wie gaat interpreteren???), zal dergelijke zaken nog meer mogelijk maken.Eens benieuwd of ze de zaak De Gucht terug gaan heropenen maar ik denk het niet. Want de heer De Gucht behoord tot de elite van dit land en aan de elite word niet geraakt.
Je wordt inderdaad veronderstelt de regels te kennen die op jou van toepassing zijn. Toch worden er elke dag honderden administratieve boetes en belastingverhogingen kwijtgescholden die volledig wettelijk zouden kunnen worden gevestigd omdat de administratie beseft dat de wetgeving (dankzij de politiek) niet altijd even gemakkelijk in elkaar zit.Prachtig. Als belastingplichtige kan je nooit een juridische misslag inroepen omdat iedereen geacht wordt de regels te kennen. Maar van een ambtenaar die correcte toepassing van de regels controleert, zou je dat niet mogen verwachten.
Omdat het een inbreuk is op de wet misschien? Los van dit concreet geval, maar als in de fiscale wet staat dat bvb de fiscus enkel privé rekeningen mag onderzoeken onder bepaalde voorwaarden en de fiscus veegt hier zijn voeten aan en vraagt zonder reden alles op aan de banken en begint dan elke niet duidelijke aanwas te taxeren ... Begin er maar aan als belastingplichtige om je daar tegen te verdedigen, ook al sta je recht in je schoenen. Met je rechtsplegingsvergoeding zal je niet ver lopen om fiscale advocaten te betalen.
Is nog steeds lopende voor zover ik nog mee ben.Eens benieuwd of ze de zaak De Gucht terug gaan heropenen maar ik denk het niet. Want de heer De Gucht behoord tot de elite van dit land en aan de elite word niet geraakt.