JuridischForum.be

Moeder vervolgen?

Volgens de mediaberichtgeving zou de moeder haar kind vergeten af te zetten zijn bij de onthaalmoeder/vader.

Het kind sterft eenzaam in een hete auto van uitdroging

Vraag is dient deze moeder vervolgd te worden?

Als U door het rood licht bent gereden en een mooie foto werd achterna gestuurd als bewijs daarvan dan kan het ook zijn dat opzet ontbreekt.

Of de rechter dit aanvaard is zeer twijfelachtig. Als kinderen iets "vergeten" zijn mag/moet men de kinderen dan best sanctioneren of terrechtwijzen of zelf aanleren hoe men de kans verkleint iets te vergeten?

Eenvoudig is anders.... Wat denken de JF'ers?

Ik vind dat de moeder wel degelijk voor de rechter moet verschijnen en dat de rechter een vonnis dient te schrijven dat men kinderen niet zomaar mag "vergeten" in plaats van dat het op voorhand door het OM onder de mat moet worden geschoven.

RR

vergeten is menselijk , vind je niet dat de moeder al erg genoeg gestraft is ? , haar kind is dood.

uiteraard kan dit gepleit worden en uiteraart kan de rechter daar rekening mee houden. Maar ik vind dat de maatschappij een signaal mag krijgen dat als een kind dat sterft door evt. schuld "wegens kind vergeten" een vonnis mag krijgen, met inbegrip van een openbaar proces.

RR

Beste,

Ik ben van Halle (waar het is gebeurd) en weet dat het parket haar heeft aangeklaagd voor schuldig verzuim.

De zaak zit als volgt in mekaar.

Zij brengt elke morgen haar drie kinderen weg, twee ervan zet ze af aan de school, en de jongste zet ze af bij de onthaalmoeder. Nu dit is dagelijkse routine. De dag van de gebeurtenis zet zij haar twee oudste kinderen af aan de school en gaat werken. Om 16.00u gaat ze de jongste afhalen bij de onthaalmoeder, in de overtuiging dat ze hem s'morgens heeft afgezet.

Ik laat de uitspraak over aan de rechter, maar hier speelt volgens mij geen vergeetachtigheid mee.Instinctief voelt men toch dat er iets niet in orde is?

Nu de mensen hier speculeren, dat de passanten en omstanders, dit hadden moeten zien en melden.

Een zeer ingewikkelde zaak volgens mij.

Met vriendelijke groeten
Heye Andy

Beste,
maar hier speelt volgens mij geen vergeetachtigheid mee.

een tijd geleden vertelde een vriend me dat hij bijna hetzelfde meemaakte
hij moets de kleine afzetten in de opvang
die ligt voorbij zijn werk
hij rijdt echter binnen bij zijn werkgever en vergeet dat de kleine in de auto zit
had zij geen geluid gemaakt voohij de auto afsloot had ze nu mss ook niet meer geleefd

hij omschreef het als verstooidheid

de mens heeft zoveel aan zijn hoofd dat hij soms belangrijke details vergeet

jammer voor verloren leven van het kind, maar ik denk dat de moeder reeds zwaar genoeg gestraft is door de dood van haar kind

Ik zeg ook nooit nooit. Maw ik durf niet zweren dat het mij niet had kunnen overkomen. Mijn idee is dus ook dat de straf al meer dan zwaar genoeg om dragen is.

Zonder openbaar proces blijft het gewoon bij gissen. Dat de moeder reeds zwaar genoeg gestraft is, wel ik gis dat dit zo is. Net zoals Dieke ben ik de mening toegedaan dat het iedereen kan overkomen. Zeer moeilijk om een vergelijking te maken maar stel:

Stel dat: Man houdt zielsviel van zijn vrouw en kinderen. Toch loopt het op een gegeven moment compleet uit de hand (vb. vrouw meld op een ongelukkige wijze en moment dat ze een flirt gehad heeft met een ander) Man verliest alle pedalen en dood zijn vrouw.

Ja ik weet het "dat is geen vergelijking" Toch tracht ik een lijn te vinden wat voor de JF'ers wel en wat niet kan. Uiteraard kan men hier wel een zelfde redenering erop na houden... hij had zichzelf niet onder controle en wilde haar helemaal niet dood, meer nog.... er dient geen proces te komen gelet de man nu al erg genoeg gestraft is (ik vermoed dat men hier op het JF in dergelijke case wel een proces wil).

De rechter heeft voldoende mogelijkheden indien de situatie daar toe leent om de moeder niet effectief te straffen omdat .... ze al zwaar genoeg gestraft zou zijn

RR

RR

Man houdt zielsviel van zijn vrouw en kinderen. Toch loopt het op een gegeven moment compleet uit de hand (vb. vrouw meld op een ongelukkige wijze en moment dat ze een flirt gehad heeft met een ander) Man verliest alle pedalen en dood zijn vrouw.hij had zichzelf niet onder controle en wilde haar helemaal niet dood, meer nog.... er dient geen proces te komen gelet de man nu al erg genoeg gestraft is

Ik neem U mee naar augustus '94. Lembeek. Een bevriend koppel van ons, heeft twee kinderen.De man een harde werker (bouw) en werkt bijna de klok rond. Op een dag komt hij thuis en ziet zijn vrouw zitten met haar minnaar in de zetel.Hij komt binnen zegt dag gaat naar de tuin waar de kinderen spelen, en gaat terug naar binnen. De vrouw zit daar nog steeds.
Hij neemt een tas koffie en zet zich in de keuken. Daarna gaat hij naar boven, neemt het jachtgeweer en schiet twee keer op zijn vrouw.

De minnaar vlugt weg, de man gaat bij de buur, geeft zijn jachtgeweer af en wacht buiten op de politie.

Zijn vrouw hield al langer aan met een ander, met medeweten van de kinderen en haar man.Zij had hem wel gezeg dat het uit was (tussen haar en de minnaar)

Gevolg: Er is een proces van gekomen, hij heeft 5 jaar gekregen. Ook mocht hij de eerste drie jaar na vrijlating, Lembeek niet meer binnen en de dochters mag hij NOOIT meer zien.

Meester Van Eeckhout pleitte de zaak, maar kon toch niet voorkomen dat de man werd veroordeeld. De psychiater was eveneens van mening dat de man zichzelf niet was.

Een andere zaak, Lembeek '99:

Man heeft 3 pony's ??n ervan ligt dood in de stal met het veulen nog in de baarmoeder, de andere twee zijn graat mager. Buren dienen klacht in tegen de eigenaar. De dieren hadden geen water, en geen eten en stonden zo reeds drie weken op een kale wei. De eigenaar was zijn paarden kwijt, kreeg een boete van 450.000 BEF en vier jaar waarvan twee jaar effectief.

Dit laatste, kan men doortrekken naar de zaak met de vrouw.
Ik heb zelf een dochter een kan mij niet inbeelden dat ik ze ooit zou zijn vergeten in de auto.Ik ben van mening dat wie zoiets doet, andere prioriteiten heeft dan zijn kind.M.a.w. ik kan zoiets gewoon niet vatten.

Ik zal NOOIT iets anders op de eerste plaats zetten dan mijn kind, en als ik zeg nooit is dat ook zo.

Ik ga er misschien van uit dat ieder??n zo is, in dat geval zal ik ongelijk hebben zeker.

Met vriendelijke groeten
Heye Andy

a) als maatschappij hebben wij toch recht (o.a. om te weten wat er gebeurd is)

b) Blijkbaar heeft tot op heden niemand opgeworpen dat het kind ook mensenrechten heeft/had en focussen hier de meeste op "de moeder is al zwaar genoeg gestraft" Bij dat laatste sluit ik me allicht wel aan op vw. dat ik overteugd ben wat er juist gebeurd is.


RR

Tijds- en financi?le druk is de oorzaak, een (te) dure lening voor het huis en twee auto?s moeten afbetalen=onweerstaanbare drang (art. 71 S.W.)om de verworven materi?le status te kunnen behouden. Zou een opvoedersloon geen uitkomst kunnen bieden? Voor ??n keer kan ik me wel vinden in een VB standpunt. Mss moet dara eens goed over na gedacht worden.

Mja, je kan hier nu vanalles van excuses gaan bedenken, maar uiteindelijk is dat kind door de nalatigheid van zijn moeder wel DOOD. Ik zou het dan ook niet kunnen snappen dat ze niet gestraft wordt.

In feite sluit dit aan bij wat ik in een andere thread al ongeveer zei: mensen zouden examens moeten afleggen voor ze kinderen MOGEN krijgen ... anders blijven zulke stootjes gebeuren.

Lenny

Hoewel ik ieders verontwaardiging kan begrijpen, ben ik toch blij op andere fora te lezen dat er toch wel heel wat ouders mijn mening zijn toegedaan: namelijk dat zij ook totaal niet zeker zijn dat het hen nooit zou overkomen. Meer nog, ik heb de afgelopen dagen al heel wat getuigenissen gelezen van moeders en vaders die ooit zelf op hun werk aangekomen waren met hun kind nog in hun auto, gewoon domweg vergeten langs de opvang te rijden. Die mensen hebben het dan nog net op tijd opgemerkt, maar schrijven ook dat ze daar een portie geluk voor hebben nodig gehad.

Voor Heye: mijn kinderen zijn vaneigens ook mijn hoogste goed. Maar ik ken mezelf en mijn drukke levensstijl ook goed. Door die automatische piloot waarin je soms verzeilt, ben ik bijvoorbeeld ook al wel eens een afslag op de autosnelweg voorbijgereden,...

Veiligheid voor mijn kinderen vind ik prioritair. Toch is het ons ooit 1 keer overkomen dat de maxicosi van onze oudste in een bocht ineens begon te schuiven op de achterbank: vergeten vast te maken dus. We waren toen met 2 en hadden slechts 1 kind. Als je dan al zoiets belangrijks kan vergeten...

Bij ons is ondertussen alvast de beslissing gevallen. Ik ga binnenkort ipv fulltime, parttime werken. We kunnen alle centen gebruiken maar het gestress is het ons niet meer waard.

Ik kan RR daarin bijtreden dat het misschien zelfs eerder positief kan zijn voor de mama om in dit geval toch een proces te moeten doorlopen. Ze zal er in ieder geval zelf genoeg mee bezig zijn in haar hoofd en een proces kan voor haar misschien de 'verantwoordelijkheid voor haar straf' toch wat verleggen.

a) als maatschappij hebben wij toch recht (o.a. om te weten wat er gebeurd is)

heeft de maatschappij hier echt nood aan
wij eigenen ons zoveel rechten toe, maar is dit echt noodzakelijk

ik vind het goed dat we weten dat het gebeurt en dat we moeten oppasen dat het ons niet gebeurt, maar of wij het 'recht' hebben op verdere info daar denk ik het mijne van

Dieke

Voor Heye: mijn kinderen zijn vaneigens ook mijn hoogste goed. Maar ik ken mezelf en mijn drukke levensstijl ook goed.

Lenny

In feite sluit dit aan bij wat ik in een andere thread al ongeveer zei: mensen zouden examens moeten afleggen voor ze kinderen MOGEN krijgen ... anders blijven zulke stootjes gebeuren

Lex

Tijds- en financi?le druk is de oorzaak, een (te) dure lening voor het huis en twee auto?s moeten afbetalen=onweerstaanbare drang

Sniper

een tijd geleden vertelde een vriend me dat hij bijna hetzelfde meemaakte
hij moets de kleine afzetten in de opvang
die ligt voorbij zijn werk
hij rijdt echter binnen bij zijn werkgever en vergeet dat de kleine in de auto zit
had zij geen geluid gemaakt voohij de auto afsloot had ze nu mss ook niet meer geleefd

Niet dat ik jullie stellingen en meningen wil afbreken, maar het komt er gewoon op neer dat men zijn prioriteiten moet stellen. Niet meer of niet minder.
Als men gewoon al het familiale boven het professionele plaatst, in harmonie met organisatie, valt dat allemaal niet voor.

Met vriendelijke groeten
Heye Andy

Als men gewoon al het familiale boven het professionele plaatst, in harmonie met organisatie, valt dat allemaal niet voor.

Juist ja!
Ik geef geen geld uit die ik toch niet heb, aan spullen die ik niet nodig heb, om te kunnen opscheppen bij mensen die ik toch niet moet.
'Ik werk om te leven en niet omgekeerd'.