Problematische uitoefening omgangsrecht

[JosefinaP]

Wat te ondernemen tegen ex die het vonnis niet respecteert en systematisch verzaakt aan uitoefening van zjn recht op persoonlijk contact. Die zelf vroeg om omgangsrecht aan rechter op woensdag, dat toegewezen kreeg, en die dat sedert de uitspraak in 2002 welgeteld 12 keer heeft gedaan, kind op woe ophalen. We zijn 10 jaar verder en ondertussen deinst hij er niet voor terug tegen mij klacht in te dienen wegens niet-afgifte kind in weekend. Een recht dat hij afdwingt als hij er zin in heeft. Hoe tergend en destabiliserend voor kind.

[Turaki]

Elke maal hij te laat politie bellen, en meldingnr noteren.

Iets meer uitleg over de situatie in het weekend? Ook indien hij zich dan niet aan het vonnis houdt hiervoor de politie bellen.

[eylis]

@Turaki: het gaat niet om verhinderen omgangsrecht, maar opnemen omgangsrecht...: je advies klopt niet helemaal.
ziehier het wettelijk kader:
-het recht op persoonlijk contact niet opnemen is beslist erg voor u en de kinderen, maar wettelijk niet strafbaar.
- het recht op persoonlijk contact verhinderen als er een duidelijk vonnis bestaat (dus de kinderen niet mee geven of op één of andere manier verhinderen) is erg voor de andere ouder en ook voor de kinderen en wettelijk wél strafbaar.

Het enige wat u kan doen is bij de jeugdrechter herziening vragen voor het omgangsrecht omwille van het feit dat de vader niet zeer vaak gebruik maakt van dat recht. Maar in dat geval zou de vader als reactie (op basis van de neergelegde klachten mbt omgangsverhindering ) u voor de correctionele rechtbank kunnen dagen en dan zou de vraag van de rechter wel eens kunnen zijn dat jullie best samen in ouderschapstherapie gaan.
Wellicht wijzigt hij zelfs niet het vonnis. Maar kan u voor de correctionele rechtbank wel een fikse dwangsom en morele schade ophoesten.

[Turaki]

Nergens heb ik beweert dat dit wettelijk strafbaar is. Deze meldingen dienen alleen om de situatie en het gedrag "vast te leggen". In een rechtszaak betreffende het omgangsrecht kan dit dan gebruikt worden.

Indien hij ook maar af en toe (en ik vermoed hier zeer zelden) gebruik maakt van zijn rechten in het weekend, en de moeder, omdat ze niets meer verwacht, dan plannen maakt, kan hij inderdaad klacht indienen. Indien er echter reeds een lange rij meldingen bestaat waaruit blijkt dat hij maar zelden de kinderen komt ophalen, worden die klachten ook meteen in een ander daglicht geplaatst.

[roderidder]

Kan U omschrijven hoe de rechter de regeling formuleerde? Voor ons, of voor mij althans is dit erg onduidelijk.
Volgens mij is het niet eens eenvoudig om klacht neer te leggen wegens "weigering afgifte kind" als dat niet bepaald is in een gerechtelijke uitspraak.
Voor het niet ophalen van woensdag: hier zou best een oplossing voor komen... afwel laten afschaffen ofwel de regeling toepassen zoals voorzien.
RR

[JosefinaP]

Regeling is 1 weekend op 2 voor vader, 2de en 4de woe van de maand. Sedert vonnis in 2002 heb ik kind drie maal niet meegegeven wegens ziekte. Hij heeft telkens PV ingediend waar parket geen gevolg aan gegeven heeft.
Ondertussen is hij over die periode wel al minstens 200 keer zijn kind op woensdag niet komen ophalen en ook ettelijke keren in het weekend niet. Dit schooljaar is hij 1 keer totaal onaangekondigd aan schoolpoort opgedaagd op woe. Hemeltergend vind ik dat. Quid art. 387 BW, is dat eenrichtingsverkeer?
Ik vind het het ongehoord dat het vonnis mij strafrechtelijk sanctioneerbare plichten oplegt, terwijl het voor de vader enkel een charter van vrijheden zou zijn, met uitzondering van zijn wettelijke alimentatieplicht dan.
Is dit geen schending van de grondwet: het gelijkheidsbeginsel?

[Franciscus]

Het is de wetgever (dus het parlement) die heeft voorzien dat het strafbaar is de kinderen niet mee te geven en dat het niet strafbaar is om ze niet te komen halen.
Dat wil zeggen dat de politie in het ene geval een PV opstelt met als doel tot vervolging van het strafbare over te gaan door het openbaar ministerie en in het ander wordt het feit enkel geregistreerd gezien het geen strafbaar feit is.
Op de dagen dat er omgangsrecht is dient u op het beginuur op die plaats te zijn die in het vonnis voorzien is. Met een wachttijd van stel 15'. Indien niet aanwezig melding bij de politie.
Indien u iets anders gepland hebt die dag dient u tegenpartij hiervan op tijd in kennis te stellen en een alternatief aan te bieden. Indien niet akkoord dient u de originele regeling na te leven.
Op deze wijze verzameld u bewijzen.
PS Mag hij niet naar de schoolpoort komen?
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13584" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13824" onclick="window.open(this.href);return false;


Ik denk niet dat er een schending is want iedereen die zich in die situatie bevindt wordt op dezelfde wijze behandeld.
U kan en de strafprocedure volgen en daarna voor de burgerlijke rechtbank een wijziging van het vonnis vragen.

[JosefinaP]

Franciscus, volgens mij ken je ook het beginsel van quid pro quo in verbintenissenrecht. Een partij die in gebreke blijft kan moeilijk verwachten van de andere...enfin, je kent dat.
Ik plaatste dit bericht omdat corr. Rb. Gent onlangs een vrouw veroordeelde tot celstraf met uitstel en boete wegens weigering omgangsrecht. Omdat ze het vonnis miskende. Mijn ex veegt al tien jaar de voeten aan met het vonnis en daar is niet onmiddellijk een drukkingsmiddel tegen. Ik vind dat erg onrechtvaardig. Enkel een nieuwe rechtsgang biedt een uitweg. Voor mij is dat geen optie.
Mbt je schoolpoortopmerling:uiteraard mag hij op de door het vonnis bepaalde woensdagen naar de schoolpoort komen, maar als dat een maal per jaar gebeurt, onaangekondigd, dan is dat tergend want ik weet op dat moment niet waar mijn kind naar toe is.
En de schending van het gelijkheidsbeginsel zit m hier: de ene partij moet gedwee het vonnis respecteren want kan strafrechtelijk gesanctioneerd worden, de andere partij kan het vonnis naar hartelust aan de laars lappen zonder sanctiedreiging. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het belang van het kind.

[roderidder]

art. 387Bw is m.i. geen 1richtingsverkeer. Ken geen voorbeelden maar zie niet in waarom je (juridisch gezien) niet 1-zijdig zou kunnen oproepen en een dwangsom kan vorderen voor het verplicht uit te oefenen van de uitspraak.

Juridisch gezien is er geen beletsel een procedure op gang te trekken inzake het gelijkheidsbeginsel.

tip: Je kan voor aanpassing van de onderhoudsbijdrage naar de vrederechter voor de meerkost inzake de woensdag

RR

[Turaki]

Gelijkheidsbeginsel wordt toch niet geschonden? Beide ouders zijn wel verplicht om het omgangsrecht van de andere te respecteren, en niet om hun eigen omgangsrecht na te leven. Dat dit in een situatie waarbij de ene ouder de kinderen meer bij hem/haar heeft dan de andere tot bovenstaande problemen kan leiden, verandert niets aan het feit dat beide ouders dezelfde rechten en plichten hebben.

[roderidder]

Ja waarom zou (juridisch gezien) een ouder niet aan een gerechtelijke uitspraak moeten houden
De plicht is er dus wel degelijk

Gelijkheidsbeginsel wordt toch niet geschonden?

Stel dat het kind het gelijkheidsbegindsel als argument zou aanhalen bij de rechter en art.3 IVRK inroept ... wat dan?
Er valt volgens mij iets te zeggen dat het kind schade heeft geleden en dus hiervoor vergoed kan worden. Ook hier ken ik geen rechtspraak

RR

[Franciscus]

Men heeft het strafrecht en daarin de bepalingen rond bij omgangsregeling deze worden gebruikt om aangifte te doen en zo bewijs te verzamelen. Rechtbank zal nakijken of er strafrechtelijke feiten gepleegd zijn en hierover een beslissing nemen.
U kan dus perfect een veroordeling krijgen wegens weigeren van omgangsrecht of wegens familieverlating (niet betalen alimentatie).
Als men niet ook een procedure voor wijzigen van de omgangsregeling start dan zal DAT vonnis (of authentieke akte) niet gewijzigd worden. (Algemene regel)
Het ene is een strafprocedure het andere is de burgerlijke procedure.

Maar mijn bescheiden mening: In een echtscheidingsprocedure of inzake bepaling omgangsrecht zou de procedure via bemiddeling verplicht moeten zijn.
Verslag eveneens te bekrachtigen door RB en altijd bij te voegen.
Kortere EN verplichte termijnen..... het eindeloos (laten) uitstellen moet eindigen.
Indien problemen omkeren van een aantal beslissingen.
Ik noem hier maar enkele elementen.
Behoudens enkele effectief gevaarlijke situaties voor kinderen is er geen enkele reden dat de rechtbank(en) talmen met de recalcitrante ouder op zijn vingers te tikken. Dat de relatie afspringt tussen de ouders wil helemaal niet zeggen dat de kinderen daar als wapen mogen gebruikt worden.