Technisch-juridisch heeft die rechter gelijk: het betrokken decreet definieert de term "bemiddeling" zeer ruim en dus valt betrokken website onder haar toepassingsgebied.De Vereniging van Vlaamse Reisbureau (VVR) heeft een rechtszaak gewonnen tegen de reiswebsite http://www.zomerbrochure.be" onclick="window.open(this.href);return false;, omdat de site volgens de rechter zonder licentie aan reisbemiddeling doet.
Volgens de VVR oordeelde de rechter dat de site een inbreuk betekent op de reiscontracten-wet. "De site doet aan affiliate marketing, waarbij het een vergoeding krijgt van de leverancier voor aangebrachte klanten. De grens tussen bemiddeling en publiciteit is bij zo'n sites zeer vaag", luidt het bij de VVR.
Volgens de reisbureaus zijn dergelijke websites aan een opmars bezig. "Maar er is geen enkele controle op. Soms gaat het om oplichterij, of dubieuze hotels. De consument kan op geen enkele bescherming rekenen". Volgens de veroordeelde website gaat het evenwel om een protectionistische houding van de VVR. De organisator ontkent aan reisbemiddeling te doen, maar enkel reisinformatie te verstrekken.
Of deze definitie "eerlijk" is, is nog maar de vraag.
Moet de uitbater van een reis-website gekwalificeerd worden als "reisbureau" wanneer hij op die website reclame maakt voor officieel erkende reisbureaus ?
Dat lijkt me nogal ver gaan.
In die interpretatie is HLN.be of Eén die reclame maakt voor pakweg Sunjets of een andere reisoperator óók een bemiddelaar en oefent hij dus óók reisbureau-activiteiten in de zin van het voornoemde decreet. Immers, beiden worden ook betaald voor weergave van de advertenties en in geval van Eén ook per verkochte reis via hun website (idem als de veroordeelde website).
Als we die logica doortrekken dan moet pakweg Immoweb.be als "bemiddelaar" tussen advertentie-lezende-potentiële-koper en advertentie-plaatsende-makelaar ook een BIV-nummer aanvragen.
Die logica gaat op want het is niet meer dan dat wat de meeste van die reis-websites doen: bezoekers van hun eigen website doorsturen naar de website van een erkend reisbureau (in de ruime zin van het woord).
Dat de Vlaamse decreetgever de consument wil beschermen: prima.
Dat de Vereniging Vlaamse Reisbureaus (VVR) haar leden wil verdedigen in een omgeving waarin steeds meer consumenten reizen boeken via het internet: prima, dat is hun recht.
Maar het is toch onredelijk dat iemand die reclame maakt voor de diensten van erkende reisbureaus zélf beschouwd wordt als reisbureau.
Mij lijkt het dat de VVR hier bijt in de hand van die uitbaters die eten geven aan hun leden (...die wél gesprongen zijn op de internet-trein).
Politici: hoog tijd om het Reisbureau-decreet aan te passen aan een internationale realiteit: consumenten boeken steeds vaker online hun reis + Vlaamse reis-websites waarop geen advertenties zouden mogen staan voor reisbureaus = absurd.