Discussies, weetjes en... juridische kwesties?
***
'Ik verkocht de cadeaus van mijn zoontjes'
29 nov 2008
AMSTERDAM - “December zou de leukste maand van het jaar moeten zijn met sinterklaasavond als absoluut hoogtepunt. Maar bij mij is dat het jaarlijkse dieptepunt, omdat ik dan noodgedwongen contact moet hebben met mijn ex. Dan moet er worden afgesproken wanneer we het vieren en bij wie en wat we zullen geven. Twee keer sinterklaas vieren vind ik idioot en niet goed voor onze kinderen, net zoals op twee adressen hun verjaardag vieren. Die dingen moet je met elkaar vieren, vind ik, gescheiden of niet.
Maar mijn ex en ik zijn niet bepaald gezellig uit elkaar gegaan. Ik wilde dat hij het huis verliet, nadat ik had ontdekt dat hij al een halfjaar vreemdging, maar hij weigerde onder het mom dat dit niet goed was voor de kinderen. Toen ik ging dreigen met een advocaat, heeft hij uiteindelijk toch zijn koffers gepakt. Hij had ’t er moeilijk mee, niet vanwege mij, maar omdat hij de kinderen dan niet meer dagelijks kon zien. Voor mij had hij blijkbaar een leuker exemplaar gevonden, maar die twee knulletjes van vier en zes jaar waren - en zijn nog steeds - zijn oogappels. Nu hij dat niet meer dagelijks kan laten merken, trekt hij alles uit de kast als ze bij hem zijn. Die jongens worden echt gruwelijk verwend. Ook met sinterklaas.
Ik vind dat heel vervelend. Hij maakt goeie sier en overlaadt ze met megadozen vol duur spul, terwijl ik de eindjes aan elkaar moet zien te knopen. Ik heb geprobeerd er afspraken over te maken, maar die lapt hij stelselmatig aan zijn laars. Vorig jaar had hij zelfs naast wat kleinere cadeaus ook nog voor de oudste een televisie en voor de jongste een ghettoblaster gekocht. Waarschijnlijk om zijn schuldgevoel af te kopen. Hij leverde het spul namelijk bij de deur af, omdat hij zo nodig een lang weekend weg moest met z’n nieuwe vlam.
Ik was daar zo ontzettend pissig over. Ik vond het geen stijl tegenover die jochies, maar ook tegenover mij. Het wrange is namelijk dat hij nauwelijks alimentatie betaalt. Af en toe maakt hij iets over, maar ik weet nooit wanneer en hoeveel. Ik weet alleen dat het altijd te weinig is. Ik moet echt schrapen om de nodige en nuttige dingen te kopen. Gelukkig springen mijn ouders af en toe bij. En sinds mijn vader is gepensioneerd, vindt hij het leuk om op de jongens te passen, zodat ik de dure opvang kon afzeggen. We leven vooral van mijn inkomen als verkoopster. De kringloopwinkel is mijn favoriete shopadres geworden. En Marktplaats. Ook voor de sintcadeaus van de jongens.
Die tv en ghettoblaster heb ik opgeborgen en nooit aan de jongens gegeven. Ik vond het veel te gekke cadeaus voor die kleintjes. Eerst had ik nog de bedoeling om ze een paar jaar te bewaren. Totdat laatst mijn fiets was gestolen en ik niet wist waar ik het geld vandaan moest halen voor een andere. Ik kan echt niet zonder fiets, dus heb ik de cadeaus van de jongens verkocht op Marktplaats en van de opbrengst een andere fiets gekocht. Zelf heb ik er vrede mee. Nu maar hopen dat mijn ex er nooit achterkomt.”
bron: http://www.telegraaf.nl/vrouw/psyche_re ... es___.html
RR