Korte uiteenzetting:
5 jaar geleden gescheiden, hadden een woonhuis privé en een cvba met een studentenhuis erin.
Bij de scheiding heb ik het woonhuis(mijn deel)geschonken aan mijn ex. Is dus nu volledig van haar.
De vennootschap stond er zeer slecht voor op het randje van faillissement maar ik geloofde erin.
Mijn ex dacht toen uiteraard dat ik failliet zou gaan en dat ik dan niets meer zou hebben(haar ultieme droom).
De cvba werd destijds opgericht met gemeenschappelijk geld doch de aandelen stonden op mijn naam, 186 aandelen voor mij en iedere dochter 1 aandeel, totaal 188 aandelen.
Het woonhuis stond borg voor de vennootschap. Bij de scheiding is toen een document gemaakt door de notaris waarbij de aandelen mij volledig zouden toebehoren als het woonhuis als borg zou wegvallen.(gemeenschap zou wegvallen). Dus de notaris zei dat als ik hard genoeg zou werken en de waarborg snel zou kunnen verwijderen alles van mij zou zijn.
Nu na 5 jaar hard werken ben ik er al min of meer bovenop tot spijt van sommigen die het liever anders hadden gezien maar met vechten kan je ook iets bereiken.
De waarborg zou volgens de bank nog 1 tot max 2 jaar moeten blijven, Trouwens een jaar na de scheiding heeft mijn ex zelfs nog een document ondertekend bij de bank waarbij ze akkoord bleef voor deze waarborg.
Maar nu !!!
Nu ze ziet dat ik er zo goed als bovenop ben zegt ze tegen de kinderen dat ze mij aandelen gaat vragen……ze ruikt weer geld terwijl ik toch nog jaren geen tegenslag zal mogen hebben om dan misschien eindelijk een beetje winst te maken.
Volgens mijn opzoekwerk kan zij NOOIT nog aandelen vragen want ze hebben altijd alleen op mijn naam gestaan en beslis ik,als bestuurder alleen over de gang van zaken in deze vennootschap. Trouwens, ik betaal mezelf geen loon en haal niets uit de vennootschap aangezien er nog geen echte winst is.
Klopt deze redenering van mij???