Beste lezers,
In 2007 heb ik een bvba opgericht voor mijn activiteit. Het eerste jaar heb ik het pand gehuurd van de vorige eigenaar en toen hij wenste te verkopen, heb ik dat gekocht.
Dat leek mij een goed idee maar dat was het blijkbaar niet...
Tot 2010 gingen de zaken goed en ik kon wat centen opzij zetten. In 2011 kwam er een concurrent bij maar de schade bleef beperkt dus ik werkte verder.
Echter in 2014 kwamen er nog eens twee concurrenten bij en het resultaat was dat ik nog net het hoofd kon boven water houden. Maar ik merkte dat de cijfers zich toch wat herstelden na een zestal maanden. Natuurlijk zou het nooit meer worden wat het was maar ik kon nog leven van de zaak.
Toen er geruchten de ronde deden dat er een vierde concurrent zou bijkomen, wist ik al dat ik het niet zou redden.
Ik wilde nog nagaan of er niets tegen te ondernemen was en ben ten rade gegaan bij een jurist.
Die heeft nog navraag gedaan bij de gemeente maar wij waren op een paar dagen na te laat om bezwaar in te dienen. Volgens de jurist hadden we nochtans wel een zaak maar aangezien de termijn net verlopen was, stonden we machteloos.
Ik heb toen na overleg met de boekhouder beslist te stoppen en het gebouw te verkopen om zo de schulden aan de bank terug te betalen. Het bedrag dat ik aan hen moet terugbetalen is nog steeds evenveel als ik destijds geleend heb. Toen nog aan een rentevoet van 5%.
Ik heb wel verschillende keren een herziening aangevraagd maar zij weigeren dat. Aangezien kapitaal en alle intresten moeten terugbetaald worden, had het ook geen zin om naar een andere bank over te stappen.
Ik heb nog net de start van die laatste concurrent meegemaakt en ik kreeg te maken met een daling van 35% te verwerken, Dat zou wel verbeterd zijn als ook het nieuwe eraf was, maar ik zou nooit meer rendabel kunnen zijn.
Ik heb dan het pand te koop gezet en werk gezocht. Na zes weken was ik al aan de slag.
Bovendien kwam er al gauw een eerste kandidaat koper die tot mijn grote vreugde heel andere activiteit in zijn hoofd had dan die van mij.
Uiteraard gaat die naar de gemeente om inlichtingen en dan komt het...
De beambte zegt dat op die plaats niets meer mag komen. Er wordt verwezen naar bouwovertredingen, een wet van 78 want het pand is blijkbaar te groot naar hun zin, alle vergunningen zijn vervallen en er zou al een negatief advies zijn uitgebracht.
De makelaar belde mij daarover op en raadde aan ook te luisteren bij de gemeente. Ik kreeg hetzelfde te horen maar ik begrijp er niets van. Als ik dan vroeg wat ik dan moet aanvangen met het pand, haalt ze de schouders op.
De boekhouder zegt dat het allemaal niet kan waar zijn en de makelaar denkt dat de gemeente met opzet dwars ligt.
Het advies dat ik krijg is een procedure opstarten maar dat durf ik niet omwille van de kosten. Van de jurist heb ik voor dat ene document een factuur van over de 500 EUR gehad. Wat dan als hij echt intensief aan een zaak moeten werken.
Ik heb trouwens geen tijd meer om te procederen want binnen een zestal maanden is de rekening van de bvba leeg. Dan staat de bank aan onze privé woning want mijn partner en ik staan persoonlijk borg. Dat kon niet anders want geen borg is geen krediet.
Straks zijn we ons eigen huis waar we nog moeten voor afbetalen ook nog kwijt.
Dit zorgt voor heel wat spanningen en ik krijg al nachtmerries over deurwaarders en loonbeslag.
Ik schaam me dood als mijn werkgever en collega's te weten komen wat me er overkomen is. Zij weten dat ik zelfstandig geweest ben maar ook niet meer dan dat.
In ons land is het toch zo een schande om te falen, dus durf ik gewoon niet praten over wat me overkomen is.
Ik voel mij zo schuldig tegenover mijn partner die zo goed geweest is mee borg te staan voor dat krediet. Ik maak mij ook ook zo een zorgen over de toekomst van onze kinderen. Zullen zij hun studies wel kunnen afmaken, enz.
Heeft iemand een idee of er nog een uitweg is of moet ik me neerleggen bij de situatie?