JuridischForum.be

Ik vraag mij al een tijdje af hoe dat de facturatie bij een eenmanszaak gecontroleerd wordt door de fiscus. Vermits de boekhouding heel wat eenvoudiger is, lijkt het mij gemakkelijker om fouten te maken of fraude te plegen. Stel dat je een factuur naar een klant uitstuurt en dat die nietjes op je rekening betaald wordt. Maar de factuur belandt niet in je eigen boekhouding. Dus telt niet mee op voor je BTW aangifte of belastingsaangifte. Hoe wordt dit dan opgespoord?

Ik kan mij niet inbeelden dat elke factuur ook in een centrale databank terecht komt, en de rekeninguitrekels van een eenmanszaak worden ook niet altijd gecontroleerd. Voor een vennootschap ligt dit toch heel anders. Daar moeten de in- en uitgaves bij gehouden worden. En mogen er geen onregelmatigheden terug te vinden zijn van in- of uitgaves die niet verantwoord zijn mbv een factuur of bon.

Je geeft het antwoord zelf: het wordt netjes op je rekening betaald. Op een uurtje heb je als controleur een heel jaar rekeninguittreksels afgepunt met de verkoopfacturen in een normale eenmanszaak.
Daarnaast natuurlijk de klanten listings, fiche 281.50, meldingsplicht banken, ...

Controle is er langs 2 kanten he. Stel, ze zien de factuur bij uw klant, maar er komt niets van voor op uw klantenlisting. Zoals Bart zegt is het dan maar een kwestie van eventjes de rekeninguitreksels na te kijken.

Klinkt logisch inderdaad. Ik kan mij wel moeilijk inbeelden dat indien een controle bij een klant, elke factuur daar nagekeken wordt bij wie ze verstuurd heeft.
Hoe ver mag een controleur trouwens gaan? Mag die al jouw rekeningen nakijken? Ook de 'persoonlijke' rekeningen? Dat is niet zo scherp afgelijnd bij een eenmanszaak he.

Bij een één mans zaak mag de belastingcontroleur al je persoonlijke bankrekeningen nazien, en dit doet hij ook .

Bij een éénmanszaak bestaat geen rekening zaak en een rekening privé, het zijn allemaal u rekeningen , dit in tegenstelling van een vennootschap, waar je persoonlijke rekening niet gecontroleerd word, alleen bij fraude.

De controleur vergelijkt dan gewoon de bedragen op jouw verplichte klantenlisting met de interne leverancierslisting. Is standaard gebruik bij een controle.

En die rekeningen zijn juist heel scherp afgelijnd voor een controleur. Persoonlijke rekeningen mag hij niet consulteren, maar kunnen indien er bepaalde aanwijzingen zijn, ook opgevraagd worden. De controleur moet dan wel een omslachtige procedure volgen, maar de mogelijkheid bestaat.

Maar doe je één professionele betaling met een privé rekening is deze 'besmet' en heeft de controleur toegang tot die volledige rekening.

Bart bij een éénmanszaak heb je geen persoonlijke rekening, al je rekeningen zijn van u persoonlijk, je word ook niet belast op persoonlijk en belast op de zaak, je word één maal belast.

Het gaat er niet over hoe je belast wordt, maar of de controleur je persoonlijke niet professionele rekeningen mag inkijken. En dat mag hij in principe niet!

Een voorbeeld recent nog meegemaakt. Klant eenmanszaak koopt een wagen. Klant schrijft eerst een bedrag over van de spaarrekening naar de professionele rekening en betaalt dan de wagen. In zo een geval is een controleur geneigd om de uittreksels van die spaarrekening op te vragen. Ook al is die spaarrekening gekoppeld aan de professionele rekening, gezien uit de uittreksels van de professionele rekening blijkt dat ze enkel gebruikt wordt om overtollige gelden over te boeken, moet de controleur vrede nemen met enkel en alleen het beginsaldo van dat jaar op de spaarrekening. Hij mag de uittreksels niet consulteren. Tenzij hij rechtmatige aanwijzingen van fraude zou hebben. De minister heeft in een PV zelfs geantwoord dat zogenaamde 'fishing expeditions' uit den boze zijn in zo een geval. Daarom dat er altijd speciale toelatingen nodig zijn.
Moest die klant evenwel rechtstreeks een voorschot van die spaarrekening of van een andere rekening betaald hebben aan de leverancier, mag de controleur toch deze rekeningen volledig inkijken.

Nu als je niks te verbergen hebt ...

Bart, met een eenmanszaak is er geen "professionele" rekening!
Men kan perfect een eenmanszaak starten zonder een extra rekening te openen, dus gewoon met je bestaande privé rekening.

Men kan bijvoorbeeld een eenmanszaak in bijberoep starten, met slechts 1 rekening waar zowel je loon van je arbeid als werknemer word op gestort, je privé uitgaven van gedaan worden, alsook je inkomsten en uitgaven van je activiteiten als zelfstandige op gebeuren.

De enige reden waarom het aan te raden is om een tweede rekening te openen (dewelke evengoed een privé, persoonlijke rekening is) voor je zelfstandige activiteit, is om het voor jezelf gemakkelijker te maken om de cashflows van je zelfstandige activiteit te volgen (b.v. is er een bepaalde factuur al betaald, gemakkelijker te traceren wanneer je een aparte rekening hebt)...


Wat niet wegneemt dat de fiscus perfect die rekeningen kan controleren, net zoals hij dat bij een gewone niet zelfstandige werknemer kan indien er fraude word vermoed...

Berenod, er is wat spraakverwarring vrees ik. Ik probeer duidelijk te maken , als antwoord op de oorspronkelijke vraag van TS, dat als je niet wil dat de fiscus in je privé rekening snuistert, je best een 'professionele' rekening opent. Daarmee bedoel ik een rekening die je enkel en alleen gebruikt voor je eenmanszaak. Van die rekening kan dan elke maand een bedrag overgeschreven worden naar een andere zichtrekening. Deze is niet 'besmet'. Wij raden trouwens altijd aan om een nieuwe rekening te openen, om zoals je zegt beter je cash als zelfstandige te kunnen opvolgen. Maar ik weet ook dat velen er gewoon van uit gaan dat dit allemaal niet nodig is om wat voor reden dan ook. En zelfs al hebben ze twee rekeningen is een vergissing snel gebeurt.

Maar dus nogmaals: als je het heel correct speelt met gescheiden rekeningen, mag de fiscus niet al je privé rekeningen nakijken bij een controle.

En een vermoeden van fraude is trouwens niet genoeg (de zogenaamde fishing expeditions), er moeten aantoonbare aanwijzingen zijn! Bvb wanneer bij een controle van een drankenhandel de fiscus zou vaststellen dat een factuur particuliere klant betaald wordt met de privé rekening van een café uitbater.

Artikel 319bis van het W.I.B. 1992 wordt aangevuld met een tweede lid dat bepaalt dat "de in het vorige lid bedoelde bevoegdheden van de ambtenaren belast met de invordering worden uitgeoefend zonder de beperkingen ten aanzien van de instellingen bedoeld in artikel 318 van het W.I.B. 1992".
Als gevolg van deze aanpassing kunnen invorderingsambtenaren voortaan kennisnemen van alle gegevens die door financiële instellingen worden bijgehouden met het oog op de vaststelling van de vermogenstoestand van belastingschuldigen. Het bankgeheim kan dus in de toekomst niet meer worden tegengeworpen aan de invorderingsdiensten.

De regering besliste om m.b.t. deze kwestie alle twijfels weg te nemen en verduidelijkte dat de bank-, wissel-, krediet- en spaarinstellingen niet langer het bankgeheim kunnen tegenwerpen aan de invorderingsambtenaren en dus (om deze reden) niet langer kunnen weigeren om te antwoorden op vragen die door invorderingsambtenaren worden gesteld.

bron:FISKALE KOERIER 2007/1 2 3

Maar dat gaat over invordering, niet over taxatie.

Inderdaad Leen, dit gaat over de betaling van fiscale schulden op basis van het totale vermogen van de schuldenaar. Dit heeft niets te zien met het inzagerecht bij een controle.

Ik ben in deze 100% zeker van wat ik zeg omdat het hierboven aangehaalde voorbeeld van die klant met zijn wagen ons een paar maanden geleden echt overkomen is. Het lokale diensthoofd heeft, na contact met het hoofdbestuur, dit allemaal schriftelijk bevestigd.
Evenwel, gezien onze klant niets te verbergen had, hebben wij de spaarrekening voorgelegd in het licht van een vlotte afhandeling van de controle. Maar de lokale controleur heeft dus achteraf moeten toegeven dat hij verkeerdelijk dacht dit zomaar te kunnen opvragen.

Je zal wel gelijk hebben, maar ik dacht dat dit veranderd was, vroeger vroegen ze het begin saldo en het eindsaldo.