Beste,
Dit betreft een situatie waar reeds een advocaat een rechtzaak mee is begonnen maar ik heb de indruk dat hij het (voor persoonlijke redenen) allemaal veel ingewikkelder maakt dan het is. Daarom even een second opinion + een vraag.
De de feiltelijke situatie:
3 jaar geleden verkopen mijn ouders hun zaak die ze 25 jaar hebben gehad. Dit door middel van een overname waarbij 1malig een groter bedrag is betaald en dan een maandelijkse aflossing op 10 jaar (ik weet het, niet verstandig). Mee in het overnamecontract zit ook de huur van het pand voor 9 jaar in.
Deze huur is opgesplits in 2 (geregistreerde) huurcontracten: Handelshuur voor de winkel aan 500 / maand en het appartement erboven aan 1000 / Maand.
We hebben reeds een vonnis dat de overnameovereenkomst de hoofdzaak is waarbij de huur een ondergeschikt gevolg is ( dus rechtbank van koophandel en niet vrederechter)
Na 2 jaar is deze persoon stelselmatig gestopt met de betalingen.
Sinds Juni 2010 geen betaling meer van de huur van het appartement ( geeft hij toe en zegt wegens "economische redenen")
Sinds Augustus 2010 betaald hij de overname niet meer ( betwist dit ook niet)
De handelshuur ( 500 / Maand) betaalt hij steeds zodat hij geen 2 maanden open staat ( zodat we hem niet kunnen uit de winkel zetten)
Totaal achterstal: 25.000 ( en de contracten lopen nog allemaal 8 jaar dus er is nog een lange weg af te leggen)
Hij geeft dit achterstal toe en blijft herhalen dat hij ondertussen al X euro heeft betaalt ( mijn logica verteld me dat ik niet moet stoppen met electrabel te betalen omdat ik in het verleden reeds x euro heb betaald)
Veroordeeld in mei tot de onmiddelijke betaling van 8.500 -> niet gebeurt
We hebben een bewarend beslag. (jammer genoeg zijn er nog 4 andere partijen met een beslag, heeft hij al 3 RSZ dagvaardingen gehad)
We proberen het contract via de rechtbank te laten verbreken ( alles in 1 keer) maar hij blijft maneuvers uitvoeren om dit te vetragen en ondertussen zitten mijn ouders wel in de financieële problemen. Wij zouden de zaak zelf terug gaan uitbaten om ons geld te proberen recupereren.
Onze advocaat heeft echter nooit een ingebrekestelling verstuurd maar meteen gedagvaard ( de rechter viel hier niet echt over gezien het grote bedrag)
Hij heeft nu opnieuw een kortgeding opgestart om een voorlopig bewindvoerder te krijgen ( uitspraak 1 van de komende dagen)
Nu is mijn simpele vraag:
Is dit niet allemaal een beetje complex ? is het niet eenvoudiger om met het openstaande saldo ( 25.000 + interest) te dagvaarden in Faillisement ? De schuldenaar geeft telkens het achterstal toe, gaat niet in beroep maar er wordt ook niet betaald. Zijn faillisement geeft ons de mogelijkheid om terug in ons eigen pand onze zaak uit te baten ( we rekenen er al niet meer op dat we het geld nog gaan terugzien want alles waar nu beslag op ligt, zijn onze eigen toestellen die hij via het overnamecontract zou overkopen)
Onze advocaat zegt me dat we het risico lopen dat men een klacht wegens smaad ( roekeloos gedrag ?) zou kunnen neerleggen tegen ons als we (onterecht?) in faillisement dagvaarden. Ik ben uiteraard niet van plan om hem nog een schadevergoeding te betalen ook.
Dus: Kunnen wij dagvaarden in faillisement voor de volledige 25.000 of enkel voor de 8.500 tot welke hij reeds veroordeeld is, en is dit een verstandig idee ?
Het lijkt me sterk dat men na een jaar van niet betaling nog kan spreken van "onterecht" in faillisment te dagvaarden.
Alvast bedankt voor jullie reacties.