#2 , 23 feb 2013 11:23
Een ouder is niet meer aansprakelijk voor de schulden van zijn kind zodra dat meerderjarig is geworden, achttien jaar dus. Uw kinderen moeten dus zelf de schulden betalen die zij na die leeftijd gemaakt hebben. Doen zij dat niet, dan riskeren zij natuurlijk, eventueel na een veroordeling, de deurwaarder op bezoek te krijgen.
Het probleem is dat deurwaarders bij zo’n boedelbeslag geen onderscheid maken tussen de spullen van de schuldenaar en die van zijn huisgenoten, zeker als zij van dezelfde familie zijn.
Een oplossing bestaat er in dat u als ouders van alle waardevolle goederen die u aankoopt het aankoop- en betalingsbewijs bewaart, zodat u die aan de deurwaarder kunt tonen. Evident is dit niet, en bovendien moet de deurwaarder er rekening mee willen houden.
Beter is op basis van dergelijke bewijzen een notariële akte te laten opmaken van uw goederen, die u de deurwaarder onder de neus kunt duwen.
De beste oplossing is natuurlijk dat uw kinderen een ander adres zoeken. U zou dus daar best met hen over praten en hem eventueel aanmoedigen om een nieuw onderkomen te vinden.
Willen zij echt niet, dan kan alleen een procedure voor de vrederechter soelaas bieden. Maar pas op, het is niet omdat uw kinderen meerderjarig zijn, dat u hen niet meer moet helpen. Ook meerderjarige kinderen kunnen ingeval van behoeftigheid levensonderhoud eisen van hun ouders. Veel zal dus afhangen van zijn eigen inkomsten en van de mogelijkheid om zelf inkomsten te verwerven. Als zij duidelijk van slechte wil zijn, zal de vrederechter u wellicht toestemming geven om hen buiten te zetten.
Het hoeft geen betoog dat een beroep op de rechter het laatste middel is. Uw kinderen tegenover u zien voor de rechtbank is natuurlijk zeer pijnlijk.
Waarom geen aangetekende zending als dat nodig is? "Ik heb geappt, gebeld, gezegd, gemaild, facegeboekt, met krijt op het voetpad geschreven.... " Neem pen en papier en schrijf!