JuridischForum.be

Beste,

Ik ben hals over kop zondag verhuisd, het was niet meer leefbaar bij mijn moeder en stiefvader, en heb ook direkt online een adreswijziging aangevraagd. Nu zou hij via zijn advokaat inlichtingen ingewonnen hebben om mij buiten te zetten via een deurwaarder en dat mijn domicilie aanvraag hier zou geweigerd worden en dat ik dan landloper zou zijn... Kan dit geweigerd worden? Of moet daar al een goede reden voor zijn eer dat dat geweigerd wordt? Dank u!

Vriendelijke groeten,
Saskia

Indien u zich wil domiciliëren bij iemand anders, dus in diens woning, spreekt het vanzelf dat die persoon zijn toestemming moet geven. Het zou wat worden anders, dan zou iedereen zich op elk willekeurig adres kunnen laten domïciliëren.

De toestemming van de persoon is niet noodzakelijk. De hoofdverblijfplaats wordt bepaald aan de hand van feitelijke gegevens.

Art. 16, § 1 Koninklijk besluit van 16 juli 1992 betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister:
"De bepaling van de hoofdverblijfplaats is gebaseerd op een feitelijke situatie, dat wil zeggen de vaststelling van een effectief verblijf in een gemeente gedurende het grootste deel van het jaar.
Deze vaststelling gebeurt op basis van verschillende elementen, met name de plaats waarheen de betrokkene gaat na zijn beroepsbezigheden, de plaats waar de kinderen naar school gaan, de arbeidsplaats, het energieverbruik en de telefoonkosten, het gewone verblijf van de echtgenoot of van andere leden van het huishouden."

Ik ga ervan uit dat u meerderjarig bent.

“Art.7.§ 1. Iedereen die zijn hoofdverblijfplaats wil vestigen in een gemeente van het Rijk of deze wil overbrengen naar een andere gemeente van het Rijk moet dit aangeven aan het gemeentebestuur van de gemeente waar hij zich komt vestigen. Als de hoofdverblijfplaats overgebracht wordt binnen dezelfde gemeente of naar het buitenland gebeurt de aangifte in de gemeente waar de persoon ingeschreven is...§ 5. Het onderzoek van de reële verblijfplaats van een persoon die zijn hoofdverblijfplaats in een gemeente van het Rijk vestigt of die in België van verblijfplaats verandert wordt uitgevoerd door de lokale overheid binnen acht werkdagen na de in § 1 bedoelde aangifte. Na afloop van dit onderzoek en binnen twintig dagen na de datum van aangifte, vermeld in § 1, geeft de gemeentelijke overheid er aan de gemeente van de vorige verblijfplaats ofwel kennis van dat de betrokkene ingeschreven is in de registers, ofwel dat zijn aanvraag tot inschrijving afgewezen is...”(16 JULI 1992. - Koninklijk besluit betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister).

Die afwijzing kan bvb steunen op het feit dat de woning onbewoonbaar werd verklaard.

“Art.16.§ 1. De bepaling van de hoofdverblijfplaats is gebaseerd op een FEITELIJKE situatie, dat wil zeggen de vaststelling van een effectief verblijf in een gemeente gedurende het grootste deel van het jaar. Deze vaststelling gebeurt op basis van verschillende elementen, met name de plaats waarheen de betrokkene gaat NA zijn beroepsbezigheden, de plaats waar de kinderen naar school gaan, de arbeidsplaats, het energieverbruik en de telefoonkosten, het gewone verblijf van de echtgenoot of van andere leden van het huishouden.…”(16 JULI 1992. - Koninklijk besluit betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister).

De toestemming van de persoon is niet noodzakelijk. De hoofdverblijfplaats wordt bepaald aan de hand van feitelijke gegevens.

Art. 16, § 1 Koninklijk besluit van 16 juli 1992 betreffende de bevolkingsregisters en het vreemdelingenregister:
"De bepaling van de hoofdverblijfplaats is gebaseerd op een feitelijke situatie, dat wil zeggen de vaststelling van een effectief verblijf in een gemeente gedurende het grootste deel van het jaar.
Deze vaststelling gebeurt op basis van verschillende elementen, met name de plaats waarheen de betrokkene gaat na zijn beroepsbezigheden, de plaats waar de kinderen naar school gaan, de arbeidsplaats, het energieverbruik en de telefoonkosten, het gewone verblijf van de echtgenoot of van andere leden van het huishouden."

Ik vrees dat vraagsteller hiermee op een verkeerd been wordt gezet. De persoon bij wie ze zich officieel wil laten domiciliëren wil niet dat ze daar verblijft. Er is dus geen sprake in dit geval van "feitelijke hoofdverblijfplaats" bij die persoon want ze verblijft daar niet en ingeval zij dat toch zou proberen zal hij haar buitenzetten.
Vraagsteller zal zich bijgevolg niet kunnen laten domiciliëren op dat adres want geen toestemming en er zal ook geen effectief verblijf kunnen worden vastgesteld door de overheid.

Ik denk dat de vraagsteller zich wil laten domicilieren op een nieuw adres waar ze nu verlbijft en dat de huidige hoofdverblijfplaats (domicilie) bij moeder en stiefvader is. Dit lijkt mij geen enkel probleem en het lijkt met ook dat moeder en stiefvader daar niks kunnen tegen beginnen.

Als u meerderjarig bent kan je gaan wonen waar je wil. Je moet daar wel ingeschreven worden. Dus voldoen aan de voorwaarden.
Een deurwaarder kan je thuis niet buitenzetten zonder dat deze beschikt over een uitvoerbaar vonnis.
Bevoegde rechtbank is vrederechter en deze zal eerst de partijen in verzoening (moeten) oproepen.
Als je ondertussen al een adres hebt vervalt uiteraard deze mogelijkheid. Wat wel blijft is mogelijke andere 'betichtingen'.
Landloper zie ik je nog niet direct worden gezien het verhaaltje dan die 20 frank en de rest al lang achterhaalt zijn en zelfs uit de wet geschrapt is sedert 1993.
Dus ik denk niet dat deze uitlatingen van een advocaat gaan komen... die zal de wetgeving wel kennen.
Mogelijk wat spierballenrollen en grootspraak.
Als je minderjarig bent verandert de situatie natuurlijk.
In elk geval wat ligt aan de basis van het conflict?