Een project genaamd "herinrichting dreven" werd gestart een viertal jaren geleden. In elk van de nieuwe straten werd een gescheiden rioleringsstelsel aangelegd. Overeenkomstig artikel 6.2.2.1.2§3 Vlarem II diende dan verplicht ook op perceelniveau een volledige scheiding tussen het afvalwater en het hemelwater voorzien te worden. In dit verband hebben de vorige eigenaars/verkopers in 2012 een akkoord getekend tot afkoppeling op privaat domein van alle hemelwater van het afvalwater.
De vorige eigenaars hebben de ontkoppelingswerken vóór de verkoop zelf uitgevoerd/laten uitvoeren.
Wij hebben de woning gekocht op 21.06.2014 (= aankoop/verkoopbelofte). Een sleutelovereenkomst werd getekend op 26.06.2014 en de notariële koopakte is verleden op 01.10.2014. Alle deze aktes voorzien een exoneratieclausule.
De straat- en rioleringswerken hebben een serieuze vertraging opgelopen en zijn pas gestart begin 2016 en naderen nu hun eindefase. Vanaf het moment dat de huisaansluitputjes zijn geplaatst in september 2016 werd een keuring gedaan door een expertenbureau om te zien of de uitgevoerde ontkoppelingswerken degelijk en conform zijn uitgevoerd.
Tot onze grote verbazing - en die van de keurder overigens - blijken nu de ontkoppelingswerken totaal niet te zijn uitgevoerd overeenkomstig de richtlijnen dd. 10.03.2012 van de afkoppelingsadviseur. De vorige eigenaars blijken inderdaad slechts de rechterkant van de woning te hebben ontkoppeld/laten ontkoppelen. De niet-conformiteit van de ontkoppelingswerken werd dus vastgesteld op 18.10.2016 en ondertussen officieel bevestigd. Op dat ogenblik manifesteerde zich dus het "verborgen gebrek" dat, moge het duidelijk wezen, wel reeds in de kiem bestond op het ogenblik van de verkoop van de woning.
Ten tijde van de verkoop hebben de verkopers/eigenaars nagelaten ons deze onvolledige/halve ontkoppeling ter kennis te brengen, alhoewel ze dat nu ontkennen en "beweren" ons alles uitdrukkelijk en tijdig te hebben gemeld. Met het doel dit geschil met een minimum aan tijd en geld op te lossen hebben wij hen dan voorgesteld ons het wettelijk en tastbaar bewijs hiervan voor te leggen, waarop wij dan alle acties tegen hen zullen stopzetten, helaas tot op heden zonder enig resultaat. Is het inderdaad niet zo dat "wie beweert moet bewijzen" ?
Wij staan nu verplicht voor zware kosten om deze ontkoppeling volledig en conform te maken en zouden de verkopers aansprakelijk willen stellen.
Wij menen dat het hier wel degelijk om een "verborgen gebrek" gaat en, behoudens voorlegging door de verkopers/eigenaars van een tastbaar en wettelijk bewijs, aan de hand van het document van 2012, te kunnen aantonen dat zij het "gebrek" wel degelijk kenden en dus "te kwader trouw" zijn geweest en zich dan ook niet kunnen beroepen op een exoneratieclausule.
Bent u dezelfde of een andere mening toegedaan ?