Ik bezit een weide (0.5 hectare) waar 2 paarden op grazen. Over deze weide loopt een servitudeweg. De weides langs beide kanten naast mij en achter mij zijn eigendom van het natuurpunt.
Dus zij moeten over mijn deel van de servitudeweg en ik een deel over hun stuk van de servitudeweg want mijn weide ligt in het midden.
Op ong. 300 m van de weide komt er een sportcomplex. In het kader van de aanleg van de wegenis rond het sportcomplex vraagt de gemeente mijn toelating om de weg op mijn eigendom te verharden.Ik ben niet geneigd om hiervoor mijn toestemming te geven, ik ben bang door mijn toestemming hiervoor te geven dat de weg openbaar wordt. En later komt er misschien elektriciteit enz…
Een eerste maal ben ik gaan informeren bij de gemeente. Dit was hun antwoord op mijn vragen :
Er zouden voor mij geen kosten zijn. Ze laten het uitschijnen dat het voor mij ook een verbetering is want nu is het een karrespoor en met momenten een modderboel. Het natuurpunt is akkoord met de voorgestelde aanleg. Mijn perceel ligt in het midden en het doortrekken ervan is een logisch gevolg. De wegenis zal enkel door ons(eigenaar) en natuurpunt gebruikt worden met gemotoriseerd verkeer. Dat er af en toe wandelaars zullen passeren is niet uit te sluiten, maar een grote toename wordt niet verwacht. Het is een servitudeweg maar geen wandelpad. Natuurpunt zal deze wegenis gebruiken om met de juiste voertuigen op hun perceel te geraken voor onderhoud. Eigenlijk zoals nu het geval is. De weg afsluiten om de paarden de laten grazen zou geen probleem zijn. De gronden waarop zij de wegenis wensen aan te leggen blijven ten allen tijde mijn eigendom. Enkel als de wegenis openbaar gebruikt wordt, is de bedding na 30 jaar hun eigendom. De servitudeweg heeft geen openbaar karaker en zal dat ook niet worden door het beoogde gebruik.
Dit stelde mij een beetje gerust. Maar bij een tweede maal om uitleg bij de gemeente was ik niet meer zo gerust.
Hun bedoeling is ook om er een wandelpad en looppad van te maken. Dit waren ze mij de eerste keer ”vergeten” te zeggen. Dit is mij echter mondeling en niet schriftelijk gezegd.
Maar dit wil ik zeker niet want het is de bedoeling dat ik rustig zit. Af en toe span ik ook mijn deel van de servitudeweg af zodanig dat de paarden er kunnen grazen en het gras niet te lang wordt.
Langs de andere kant ben ik bang als ik niet toegeef zij dit toch zullen doen, en dan ligt het aan mij om dit aan te vechten.
De weg dat ze willen verharden zou 3m20 breed zijn terwijl er in de aankoopakte van de weide sprake is van 3m.
Dit staat er in de aankoopakte :
“Op de drie percelen is een wegenis gelegen voor deze en andere eigendommen om over de voorgelegen grond van de heren xxx en xxx op de xxxstraat te kunnen komen. Deze wegenis is op het plan aangeduidend en zal een breedte hebben van ten minste 3 meter. Onderhoud van deze wegenis zal geschieden zoals dit tot heden toe moest gebeuren. De percelen die grenzen aan de openbare waterloop de xxxbeek, zullen zich moeten schikken naar de voorwaarden en verplichtingen opgelegd door de openbare diensten voor warruiming, afloop enzovoorts…
De bestaande grachten zullen moeten onderhouden worden zoals dit tot heden moest gebeuren. Alle bomen en struikgewassen etc.. Alle afsluitingen hetzij muren, schutsels, draad of hagen zullen tussen de bij deze verkochte goederen onderling op de scheidingslijn mogen geplaatst of geplant worden, mits eerbiediging van de overheidsreglementen de wegenissen.
In voormelde akte verleden voor notaris xxx, te xxx, op 4/1/1955 wordt verwezen naar een verslagschrift van eindelijke toewijzing opgemaakt door notaris xxx te xxx,op 29/05/1918, waarin betreffende zelfde goederen, naastliggende eigendommen er het volgende bedongen staat :
“Dat er op het westelijke deel van dezen eigendom er zich ene wegenis bevindt van drij meters breedte buiten de gracht, ten behoeve van dezen eigenom, mede van allen anderen die zouden kunnen bewijzen daartoe rechthebben, deze wegenis daargesteld zijnde voor kar en paard of anderziens, om zich te begeven van en naar de openbare straten of banen”.
Voor zover deze bedingen nog van toepassing zijn, treden kopers dienaangaande in de rechten en verplichtingen van de verkopers.
Ondertussen heeft het natuurpunt 2 en ikzelf 1 perceel gekocht. Er zijn voor ons nog andere eigenaars geweest.
2de punt is dat het natuurpunt eigenlijk niet meer over ons perceel dient te komen daar zij via een ander perceel dat van hen is en aan de openbare weg ligt en aan hun ingesloten perceel grenst zij zo naar hun ingesloten perceel kunnen gaan. Maar het is natuurlijk gemakkelijk om over onze weg te gaan.
Zou er een kans zijn dat wij deze servitudeweg kunnen opheffen? Langs de andere kant ben ik bang dat natuurpunt en gemeente elkaars belangen dienen en ik uiteindelijk aan het kortste einde gaan trekken. Hoe kom ik hier zo goed mogelijk uit?
Graag jullie meningen hierover.