Dag,
Het is een tijd geleden dat ik hier nog kwam. Toen was ik gezond, nu lijd ik aan dementie, begin 2de fase. De schade in de hersenen blijft nog beperkt.
Mijn verhaal neerschrijven kan ik nog, ...met veel inspanning. De dementie slaat ook op de ogen, waardoor ik slechtziend geworden ben.
Mijn poetsman werkte sinds vorig juli de ene week 4 uren, de daarop volgende week 8 uren bij ons thuis. Het was een vast ritme. Hij werd uitbetaald door "dienstencheques".
Ik was niet heel tevreden, maar het belangrijkste was dat de poetsmans mij en mijn man (mantelzorger) kon ontlasten. Begin mei maakte ik aan hem bekend dat hij vanaf 26 mei geen 2 keer meer moest komen poetsen. Ik kon het stellen met elke week 4 uren hulp.
Op 7 mei moest hij aan de buitenkant nog vensters wassen. In gezonde toestand waste ik vroeger 22 ramen aan de buitenkant op 1 u 15'. Hij besteedde er 2 uren en 15' aan. Ik vond het vreemd dat hij toen zoveel tijd nodig had.
Op 8 mei moest hij de binnenkant van de woonruimtes poetsen. Ook dat nam veel meer tijd in beslag dan normaal. Ik wist niet wat die man écht aan het doen was in de badkamer en slaapkamerruimtes. Abnormaal!
Op 9 mei keek ik van uit de keuken naar buiten. Door de ondergaande zon zag ik een witte nevel op het keukenvenster alsof die niet was gewassen. Ik keek de andere vensters na. Deze hadden allemaal dezelfde symptomen.
11 Mei: Moederdag wordt gevierd. Tijdens het opruimen van de BBQ sprak ik mijn dochter aan over mijn keukenvenster. Zij vond dat die poetsman toch wel een eigenaardige manier van wassen had. En "Kijk, daar zie zijn volle hand op het glas en daar beneden zijn vingers". Zij zag dus nog meer dan ik.
Ik liet het bij dit gesprek en zei haar dat de andere vensters ook zo een vieze schijn hadden.
Een week later, 14 mei, kwam de poetsman terug. Ik confronteerde hem met onze vensters. Hij ontkende dat met volle kracht dat hij dat niet had gedaan. Hij loog met een stoned face. Hij bleef ontkennen.
Ook op 14 mei bleef hij ontzettend lang in de slaap- en badkamerruimtes. Achteraf bleek dat hij aan het stelen was gegaan. Het gaat om bizarre kledingstukken zoals gloednieuwe onderhemdjes van mij echtgenoot mijn zwarte slipjes, herenkousen, ... Mijn kinderen wilden dat zelfs niet geloven. Ook de kabeljauwhaasjes verdwenen uit de diepvriezer. Deze waren verpakt in aluminiumfolie met een groot etiket erop "VIS". Vis en vlees liggen hier bovenaan en zijn altijd zichtbaar.
Op 19 mei belde het uitzendkantoor me op met de boodschap dat de poetsmans bij ons ontslag nam. Hij kon het niet meer bolwerken bij ons thuis. Als ik nu zijn stappen terug bekijk, kan ik goed aannemen dat hij ontslag nam.
Op 7 mei waste (???) hij de vensters, op 19 mei nam hij ontslag. Achteraf gezien was mijn aangifte van beklag van 7 dagen voorbij. Ik had dus niets meer te zeggen. In principe trekt het dienstenbedrijf zich terug voor alle aansprakelijkheid, maar dat wist ik toen niet.
Toe ik me op een dag vrij goed voelde, waste ik mijn keukenvenster opnieuw. Ik kreeg het witachtige er niet af, noch van de vensters, noch van het raamwerk. Mijn hand werd wit als ik over het glas wreef. Samen met mijn man hebben we dat venster 7 x gewassen. Ze zijn nog niet zuiver.
Per toeval ontdekte ik dat hij "al" mijn vensters had gewassen met Dreft + CIF (Cif, een schuurmiddel met fijne zandkorrel). Die heel oude fles Cif werd eigenlijk nooit gebruikt, was zo goed als vol en nu bijna leeg. Er werd zelfs nog water toegevoegd.
De poetsman had ook het aluminium profiel van het raamwerk beschadigd. Hier en daar had hij de laklaag geschuurd met een vermoedelijk metalen sponsje tot het aluminium bloot te zien was. De bovenste laklaag was grotendeels weg gewreven. Bij rondgang rondom het huis waren alle aluminium ramen beschadigd en werd er geschuurd tot op de poederlaag.
Ik was écht aangedaan. De spanningen, die ik dag en nacht droeg, deden geen goed aan mijn ernstige ziekte.
Achteraf zag ik ook dat de poetsman vlekken had gemaakt op kleding, die nog in de wasplaats lagen. Op het ene stuk zat kaarsenvet, het andere porceleinverf, weer een ander acrylverf, vandaag zag ik javelvlekjes op een kledingstuk.
In de wasplaats heb ik een hobbylade, waar hij die spullen vond. Hij had geen toestemming om deze laden in te kijken.
Ik ben ten einde raad. Ik heb een groot vermoeden dat het dienstenchequebedrijf mij de laan uitstuurt wegens te laat. Of gewoon antwoord: "We staan niet in voor de "opzettelijke" schade die de poetsman heeft berokkent.
Met hetgeen hij gestolen heeft, daar kan ik me nog mee verzoenen, maar niet met de schade die hij berokkend heeft aan de aluminium ramen aan de buitenkant.
Ik vermoed dat hij zo te keer is gegaan omdat hij wraak nam omdat hij zou terugvallen op 4 vaste werkuren per week. Hij wist dat bij de aanvang van zijn contract. Zodra het niet meer nodig was dat hij van 8 uren om de 14 dagen terug zou vallen op 4 uren per week.
Ik weet dat de wetgeving strenger is bij huispersoneel. Helaas, ik weet niet hoe ik verder moet handelen.
Mijn man wil de zaak zo laten omdat die poetsman toch blijft liegen en zeggen dat hij die vensters en raamprofielen niet heeft beschadigd. Hij wil "rust" voor mij.
Ik zal nog veel stof moeten snuiven als professionals de ramen komen voorbereiden voor het schilderen. Ook de ramen en vensters ontdoen van de Cif is een hele karwei. Als we alle ramen en venters 7 x moeten wassen, dan is de zomervakantie voorbij, maar ook weer een stuk van mijn leven. Zelf kan ik die ramen niet wassen wegens schouderblessure. Ook dat werk moet uitgegeven worden.
Hopelijk krijg ik hulp (raad) aangeboden van hier op het forum.
Bij voorbaat, dank.