Dag iedereen,
Een dik jaar geleden zijn we verhuisd naar ons appartement in Brussel. Super locatie, super prijs, heel toffe huisbaas, maar de bovenburen zijn een ramp.
Het gaat al stukken beter dan in het begin, na herhaaldelijk met hen te praten, ook de huisbaas in te schakelen als 'bemiddelaar' en ook éénmaal de politie te bellen, maar na een korte afkoelperiode hervalt het telkens wel weer.
Het betreft een Armeens koppel dat hier kwam wonen als ze nog geen kinderen hadden. Inmiddels hebben ze twee jonge kinderen, waarvan er één constant rondloopt in het appartement. De vloer is bijzonder dun en we hebben al uitgelegd dat het voor ons als een aardbeving aanvoelt, wanneer hun dochter sprint in het huis (de vensters trillen dus letterlijk). Dit is helemaal niet racistisch bedoeld (ik ben ook half van een andere origine), maar deze mensen hebben echt gewoon geen opvoeding gehad: dat is gewoon een feit. De vrouw van het koppel boven ons woont hier nu al meer dan 6 jaar en spreekt nog geen woord Frans, Nederlands of Engels. Daar valt niet mee te communiceren. Totaal geen integratie, niet maatschappelijk betrokken en gaat alleen maar om met andere Armenen.
Ze schreeuwt constant naar haar dochter, dat daardoor natuurlijk zelf niets beter weet dan ook te schreeuwen, te wenen en rond te sprinten. Vroeger gebeurde dat ook in de gang, omdat de deur naar hun badkamer in de openbare gang is (oud herenhuis), maar nadat mijn vrouw onlangs woedend om half 7 's ochtends buitengestormd is naar de gang om duidelijk te maken dat onze gebuur niet zomaar haar longen kan uitschreeuwen voor onze deur, is dat gelukkig gestopt. Maar we horen haar nog dagelijks naar haar kind tieren in hun appartement.
Een voorbeeld van het lawaai vind je in deze link (beluister met koptelefoon, want het zijn vooral de bassen die je hoort bij contactgeluid). Vanaf minuut één is ook een goed fragment van haar geschreeuw naar hun dochter toe te vinden. Geluidsfragment is opgenomen gewoon met een micro in onze slaapkamer, altijd 's ochtends vroeg terwijl we nog slapen.
https://soundcloud.com/user-254006955/buren/s-LJ3lp
Om de omvang van de absurditeit te vergroten: zowel ikzelf als mijn vrouw zijn professionele muzikanten (we geven ook les in muziekacademies). Wij hebben in ons appartement een geluidsdichte oefencabine gebouwd, zodat de buren geen geluidsoverlast ondervinden wanneer wij oefenen of repetities hebben. Dat ding heeft dus duizenden euro's gekost. Ik heb de buren al uitgenodigd bij ons thuis om eens de cabine te tonen en duidelijk te maken dat wij hebben geïnvesteerd, ten behoeve van de onderlinge rust en stilte in het gebouw. Hij (de man) was niet enorm onder de indruk, zijn vriend dacht zelfs dat dat normaal was om zoiets te doen (ik ken dus letterlijk maar één collega die ook zo'n cabine heeft, en die heeft dat omdat hij de mijne heeft gezien en zelf ook één wilde).
We hebben dus al via de huisbaas (meer bepaald zijn zoon, die alles hier regelt) laten weten dat er echt iets aan gedaan moest worden. Uiteindelijk ben ik ook zelf met de buren gaan spreken (meerdere keren al), altijd op een beleefde manier, zonder boos te worden). Ook hadden ze eens een feestje, waarna de kinderen van hun vrienden in het appartement speelden (kan gebeuren, wij hebben ook feestjes). Maar op een bepaald moment waren ze zelfs met steps aan het racen in hun appartement! Grote steps, waarmee je op straat kan rondrijden. Kan je je dat voorstellen, dat je na herhaaldelijk duidelijk te maken dat de vloer zo dun is als een koffiefilter en dat hun voetstappen aanvoelen als olifantspoten, dat ze dan een bende kinderen laten rondcrossen op hun steps in hun appartement??? Ik snap dat gewoon niet. Toen ik daarna bij hen langsging (weer op een vriendelijke manier), zei één van hun dikgeschouderde Armeense macho-vrienden dat ik maar de politie moest bellen. Heb ik ook meteen gedaan: politie kwam langs, daar waren ze serieus van verschoten eigenlijk. Daarna waren ze weken muisstil.
Ik ben er dus zeker van dat ze schrik hebben van de politie en het gerecht. Alles wat er ook maar een beetje een 'officieel' karakter heeft, schrikt hen af. Ik neem aan dat het ook is omdat ze hier permanent willen verblijven, en Armenië geen deel uitmaakt van de EU, waardoor immigreren wat lastiger is. Een aanvaring met het gerecht willen ze dus vermijden, denk ik.
Ik ben het beu om vriendelijk met hen te blijven en ook de huisbaas is ten einde raad. Hij wil hen buiten, want het appartement boven ons is normaal gezien voor een jong koppel of een alleenstaande persoon, niet voor een gezin. Maar hij vermijdt ook liever conflicten, en ik heb sterk de indruk dat, zolang hij denkt dat we niet verhuizen (want hij heeft ons graag als huurders: we zijn respectvol, stil en betalen altijd op tijd), dat hij liever Zwitserland speelt dan echt betrokken te raken in deze kwestie.
De buren beseffen ook dat ze met te veel zijn voor dat kleine appartement van 45m2, dus ze willen verhuizen, maar ze willen iets kopen, niets meer huren. Maar dat is het stomme, ze hebben niet echt spaargeld en hebben geen geld om een huis te kopen, dus moeten ze lenen. Geen bank natuurlijk die hen een lening wil geven (de man is de enige die werkt en krijgt grootste deel van zijn loon in het zwart, daarenboven krijgen ze denk ik ook nog wat van het OCMW). Dus ik denk dat ze ook moeten beseffen dat kopen niet realistisch is, en dat ze beter voor dezelfde huur iets groters zoeken, verder van de stad (ze willen trouwens weg van de stad verhuizen naar een goedkopere plaats, zoals Charleroi, maar dan om te kopen. Dus kunnen ze even goed hetzelfde doen, maar dan huren...)
DUS mijn gedachten zijn de volgende:
1) via het gerecht (vredegerecht?) en bemiddelaar. Ik heb al twee bemiddelaars gecontacteerd die willen helpen. Dan misschien tegelijk naar het vredegerecht gaan. Hangen daar kosten aan, of is zoiets volledig gratis?
2) tegelijkertijd klacht neerleggen bij de politie, zodat ik ook van hen iets op papier heb.
3) advocaat inhuren om proces op te starten? Is zoiets aan te raden? Kan dat zelfs via de gerechtsbijstand van onze verzekeringspolis bvd? Er staat daarin: alleen bij schadegevallen door de buren, maar ik heb een bewijs van de huisdokter van vorig jaar dat ik slaapstoornissen en stressproblemen heb door het geluidsoverlast, waar mijn gezondheid onder lijdt. Misschien telt dat concreet als een schadegeval, waardoor ik via de verzekering een advocaat kan betalen?
Ik verwacht helemaal niet een rechtszaak te winnen, dat besef ik ook, maar ik denk dat de druk alleen al voor hen groot genoeg zou kunnen zijn om te overwegen iets anders te 'huren' i.p.v. te blijven willen kopen. Dat kan trouwens nog jaren duren, tegen dan is ook hun baby klaar om te sprinten en zitten we meet twee sprinters boven. Dan verhuizen we sowieso... Maar na al deze miserie wil ik het gewoon niet direct opgeven, mij niet 'laten doen', vooraleer we echt beslissen te verhuizen. We houden echt van onze buurt en ons appartement.
4) Oefenen zonder oefencabine en zelf ook serieus lawaai maken op vervelende momenten. Nu horen zij niets wanneer ik drum, of wanneer mijn vrouw piano- en zanglessen geeft. Misschien moeten wij eens om 10u 's avonds hevig lawaai maken, wanneer hun kinderen slapen, zodat zij ook eens ondervinden hoe het aanvoelt. Alhoewel deze 'vuur met vuur bestrijden'-methode altijd wordt afgeraden, ben ik het eigenlijk kotsbeu dat wij alles volgens het boekje doen en zo de indruk geven aan onze geburen dat zij zich over nergens moeten zorgen maken. Wij zijn een jong koppel zonder kinderen, zij zijn een koppel met kleuter en baby. Misschien moeten we ons voordeel ook eens gebruiken en hen wat slaapgebrek toelepelen?
Ik hoor het graag wat jullie tips zijn omtrent deze affaire.
Alvast bedankt voor jullie hulp!
Mvg
Alex