Een vonnis van een Vrederechter vernietigt, na klacht van een mede-eigenaar, verschillende beslissingen van een AV (anderhalf jaar geleden), o.a. op basis van het ontbreken van de wettelijk verplichte begroting van de gewone en buitengewone uitgaven voor het (toen) volgende boekjaar, naast het ontbreken van allerlei andere informatie.
Het vonnis geeft de eigenaar volledig gelijk.
De syndicus roept een BAV bijeen met als agenda al de vernietigde beslissingen ("opnieuw ter bespreking en ter stemming") .
Hij voegt bij de uitnodiging nu wel een document (duidelijk nu pas opgesteld op maat, niet gedateerd) "Voorstel begroting van de gewone en buitengewone uitgaven" voor het reeds afgelopen boekjaar, met de bedoeling de eigenaars wijs te maken dat de vernietigde beslissingen dan rustig opnieuw kunnen goedgekeurd worden.
De grote meerderheid van eigenaars begrijpt toch niet waarover het gaat en stemt met hun ogen dicht alles wat de syndicus (gesteund door een collaborerende voorzitter van de RvME) voorstelt.
Dit zou betekenen dat de beslissingen van de Vrederechter onder tafel geveegd worden en dat de klagende eigenaar terug met lege handen komt te staan.
Ik vermoed dat een Vrederechter hierover "not amused" zou zijn.
Ik dacht dat een beslissing van de Rechter alleen kan aangevochten via een beroepsprocedure, en zeker niet door alles nu nog maar eens vlug-vlug opnieuw te stemmen.
Mag de syndicus dit trucje zomaar toepassen, of is hier sprake van rechtsmisbruik, schriftvervalsing, misbruik van vertrouwen,....?
De BAV is binnenkort; wat kunnen de mede-eigenaars op de BAV als argumenten aanvoeren om deze werkwijze te verhinderen?
Graag - indien mogelijk - juridische argumenten en/of wetsartikelen, en....de juiste terminologie.