Er staat geen afsluiting maar hij zal ongetwijfeld een moeilijke doorgang hebben omdat zijn tuin nogal ..euhm.. wild is. Maar van de straat tot zijn tuin is het gemakkelijk. Dat laatste wist ik niet, nochtans heeft iedere buur toegang tot de straat zonder vergunning of iets dergelijks.Op de foto is het moeilijk te zien of die buur wel degelijk toegang heeft tot die doodlopende straten... Als er bijvoorbeeld een afsluiting voorstaat, of die doorgang is moelijk te bereiken, dan is dit al een probleem. Het is trouwens ook niet zomaar toegelaten om een extra toegang van een erf op een openbare straat te voorzien.
Inderdaad ik snap het niet goed. En eerlijk gezegd snap ik het nog niet goed. Dus iedere bezoeker van mijn buurman kan en mag via die doorgang passeren? Ook al heeft hij een voordeur? En als ik dit moet zien als openbare weg dan zou ik beter mijn huis slopen want het loopt net achter mijn schuifraam. Alls doorgang heb ik daar geen problemen mee maar als openbare weg (wat totaal iets anders is) wel natuurlijk."Wist ik dat mijn buren gingen profiteren van die doorgang? "
U lijkt het begrip "erfdienstbaarheid" nog niet goed te snappen:
Die mens mag daar de hele dag op en af lopen.
U hebt niet te bepalen hoe dikwijls hij (en iedereen die op zijn perceel moet zijn!) erover mag lopen.
Waarom die doorgang er gekomen is maakt ook niet zo veel meer uit:
Indertijd vonden de eigenaars het nodig en dat blijft zolang het in uw of hun koopakte staat.
Bij een conventionele erfdienstbaarheid maakt het ook niet uit of er nog een andere uitweg is.
Gelijk gezegd: u kan altijd proberen om de erfdienstbaarheid teniet te laten verklaren via een rechter. Zal niet vlug gebeuren
U hebt het in die staat gekocht.
Voor uw eigen gemoedsrust (en vooral om niet in pesterijen te vervallen) kunt u best de doorgang niet meer bezien als uw grond. Bezie het als een openbaar wegje. Dan gaan uw ergernissen misschien weg.
Och ik ben het gewoon, hij passeert en ik trek het mij niet aan. Maar het feit dat hij niet voor rede vatbaar is op andere punten (zijn tuin is een wildernis) en het feit dat hij persé wou passeren op dat moment zonder te vragen of ik de doorgang kon vrijmaken maakt mij kwaad.Erfdienstbaarheden van doorgang worden altijd gevestigd op percelen ,nooit op personen.
Dus ja, iedereen die op dat perceel grond moet zijn mag daar overheen lopen.
Als het u stoort ( mij zou het geweldig storen) kan u de inkijk dan niet toe maken?
Tuurlijk was dat beschouwen als "openbare weg" maar vergelijking, maar het voelt bijna hetzelfde....
Maakt niet uit of hij de doorgang nodig heeft, hij mag hem zoveel als hij wil gebruiken.
Het is die man zijn recht om daar te lopen.
Ik maak het hem nooit moeilijk. Er stond 5 minuten iets voor omdat ik aan het snoeien was, en ik snoei 1* per jaar.Het is uw probleem als het lijkt op pesten.
Voor hem lijkt het of u hem pest door hem de doorgang moeilijker te maken.
Inderdaad ik snap het niet goed. En eerlijk gezegd snap ik het nog niet goed. Dus iedere bezoeker van mijn buurman kan en mag via die doorgang passeren? Ook al heeft hij een voordeur? En als ik dit moet zien als openbare weg dan zou ik beter mijn huis slopen want het loopt net achter mijn schuifraam. Alls doorgang heb ik daar geen problemen mee maar als openbare weg (wat totaal iets anders is) wel natuurlijk."Wist ik dat mijn buren gingen profiteren van die doorgang? "
U lijkt het begrip "erfdienstbaarheid" nog niet goed te snappen:
Die mens mag daar de hele dag op en af lopen.
U hebt niet te bepalen hoe dikwijls hij (en iedereen die op zijn perceel moet zijn!) erover mag lopen.
Waarom die doorgang er gekomen is maakt ook niet zo veel meer uit:
Indertijd vonden de eigenaars het nodig en dat blijft zolang het in uw of hun koopakte staat.
Bij een conventionele erfdienstbaarheid maakt het ook niet uit of er nog een andere uitweg is.
Gelijk gezegd: u kan altijd proberen om de erfdienstbaarheid teniet te laten verklaren via een rechter. Zal niet vlug gebeuren
U hebt het in die staat gekocht.
Voor uw eigen gemoedsrust (en vooral om niet in pesterijen te vervallen) kunt u best de doorgang niet meer bezien als uw grond. Bezie het als een openbaar wegje. Dan gaan uw ergernissen misschien weg.
En wat jij precies nog niet goed begrijpt is dat mijn buurman het gebruikt als pesterij. Je ziet mij als onruststoker maar het enige wat ik vraag zijn inlichtingen. Ik kan u hier en nu verzekeren: hij heeft die doorgang niet nodig, tenzij hij niet door zijn huis kan gaan.
Ik vrees dat ik de woning niet aan een sterk verminderde prijs heb kunnen kopen. We waren allebei te jong en hebben onder druk (er zijn nog gegadigden) een te snelle beslissing genomen. En we hebben de verklaring 'het zijn oude mensen en ze gebruiken de doorgang bijna nooit' zomaar geslikt.Ik begrijp 100% uw frustratie hoor. Dergelijke erfdienstbaarheden zijn absoluut niet prettig voor het dienende erf. Maar door die erfdienstbaarheid hebt u de woning (normaal gezien toch) aan sterk verminderde prijs kunnen kopen.
Die erdienstbaarheid rust nu eenmaal op de woning, daar kan u niets aan veranderen.
Zowat al de geleverde antwoorden zijn correct. Dus u kan dit perfect voor het gerecht brengen, maar ik acht de kans op een positieve afloop onbestaande. Dus ik zou het in uw plaats niet doen.
Zelfs als u al kan bewijzen dat uw buurman die doorgang gebruikt om u te pesten, dan nog zal de rechter er geen gevolg aangeven. Die zal simpelweg antwoorden dat hij gebruik kan maken van die erfdienstbaarheid wanneer het hem past voor welke reden dan ook.
Probeer ook de antwoorden hier niet te persoonlijk te nemen. Dit is een juridisch forum waar leden antwoorden vanuit rationeel standpunt. Dit kan inderdaad direct overkomen als het antwood niet in uw voordeel is. Maar het is nu eenmaal zo.
Dit staat nergens beschreven bij mijn weten?Dit gaat over "een recht van uitweg"
U heeft een "conventionele erfdienstbaarheid van doorgang".