Hieronder volgt een heel verhaal. In't kort, het betreft asbest golfplaten op de achterbouw van de buren. De platen zijn in slechte staat. Spijtig genoeg staan ze ook langs de zijde van onze tuin, en grenst ons terras eraan.
Voor wie interesse heeft, lees gerust voort!
We hebben een rijwoning, bouwjaar 1968, aangekocht door ons in 1991. De woning van de buren heeft een serieuze achterbouw, de eerste +/-8 meter 2 verdiepen hoog, dan +/-8 meter 1,5 verdiep hoog, ten slotte 2 meter van 1 verdiep hoog.
Het huis en de achterbouw van de buren stond er al toen ons huis gebouwd werd in 1968. De vorige eigenaar/bouwer van onze woning vond dat de muren van de buren vochtig waren en in slechte staat, en wou de muur niet overnemen. Hij heeft dan 10cm tussen de twee huizen gelaten. Op de plannen van de landmeter (opgemaakt in 1991 toen wij het huis aankochten) is die 10 cm ook onze eigendom.
Dit verhaal kunnen we bevestigen met foto’s van in 1968 die we van de vorige eigenaar/bouwer gekregen hebben.
In onze akte staat duidelijk vermeld dat de volledige zijgevel van de buren eigendom is van de buren.
Wanneer wij het huis in 1991 kopen staan tegen de achterbouw, ook aan de kant van onze tuin, golfplaten. We hebben nooit zeker geweten wie het initiatief voor die platen genomen heeft, noch wanneer, we kunnen alleen veronderstellen dat het de toenmalige buren zijn, gezien ook het dak en de andere gevels van hun achterbouw volhangen met dezelfde platen. Ter info, op de foto’s uit 1968 zijn nog geen golfplaten te zien.
De buur geeft zijn platen regelmatig een verflaagje, met uitzondering van de platen die langs onze kant hangen.
Niemand maakte zich zorgen over asbest, we spreken 1991, heel de gemeente hangt vol met die dingen.
We komen goed overeen met de oude buren, en we mogen klimplanten plaatsen tegen de golfplaten, kwestie van die lelijkheid toch wat te verbergen. Wij doen het onderhoud, dit werkt perfect. De hoge achterbouw blijkt zelfs voor een microklimaat te zorgen op ons terras, om nog maar te zwijgen van de geweldige privacy (altijd positief blijven!). Wanneer we zelf een bescheiden achterbouw zetten van 4 meter diep, 1 verdiep hoog, moeten we niets betalen om tegen de buren hun muur te bouwen.
Stilaan komt de polemiek rond asbest op gang.
Onze buur komt te overlijden, en we krijgen nieuwe buren. We spreken 2010/2011.
We hopen dat de nieuwe buren/eigenaars een grondige renovatie doen, en de monstrueuze achterbouw met golfplaten vervangen door iets dat meer in verhouding is met de originele woning. We hopen dat ze komaf maken met die lelijke en gevaarlijke platen.
Niets daarvan.
Ze doen van alles binnen, niets buiten. Het volume blijft behouden, ze korten enkel de laatste 2 meter in, en plaatsen een groot schuifraam langs de achterkant. De golfplaten van dit stukje blijven staan, en doen nu dienst als tuinafsluiting.
We beginnen voorzichtig te opperen dat er ‘toch iets aan die platen moet gedaan worden’. We krijgen steeds als antwoord dat ‘daar nu geen geld voor is, we hebben andere prioriteiten’.
In 2012 leggen wij een nieuw dak op onze garage (waar ook asbestplaten op lagen).
Wanneer de aannemer ter plekke komt kijken om een offerte te bespreken, komen ook de platen in de tuin ter sprake, en we komen overeen dat de aannemer ook die platen zal afbreken. Wij zullen de rekening betalen.
Wij redeneren op dat moment als volgt: de achterbouw staat op de scheidingslijn, de platen komen dus ‘over’ de scheidingslijn, en staan dus op onze grond, wat ons het recht geeft om ze af te breken.
Alles moet redelijk snel gaan, we weten wel dat we iets anders tegen de muur gaan zetten (hout?), op dat moment weten we niet wanneer en wat.
Vol goede moed kopen we ‘astronautenpakken’ en heel dure ‘maskers’, nodig wanneer je veilig met asbest wilt omgaan. We verwijderen de klimplanten vooraleer de aannemer de daaropvolgende week de platen komt verwijderen.
De buren zien ons de planten verwijderen (gelukkig regent het op dat moment), wij vertellen hen enthousiast onze plannen. Zij zien het niet zitten, spreken van ‘1 enkele steen langs de binnenkant’, ‘net gepleisterde muren’, enzovoort. De week daarna (oktober 2011) krijgen we een aangetekend schrijven in de bus, een ingebrekestelling voor eventuele gevolgschade die zou voortkomen uit het wegnemen van de platen op de scheidingsmuur die er ' al meer dan 30 jaren staan'. Vreemd want niemand kan mij vertellen sinds wanneer ze er staan, maar bon.
Ik zoek het één en het ander op, en kom tot de conclusie dat ze waarschijnlijk gelijk hebben wat betreft de aansprakelijkheid gevolgschade, we laten de zaak rusten, de aannemer laat de platen staan.
De werken binnen bij de buren gaan voort, de golfplaten op het dak blijken lek te zijn, reparaties worden gedaan door er roofing over te branden (veronderstellen we, we hebben een brander en een gasfles op het dak zien liggen, en een kleurverschil in de dakplaten).
Intussen krijgen de golfplaten meer en meer het uitzicht van ‘verweerde platen’. Barsten, roest, afgebroken hoeken, gaten.
Einde juni 2014, de dag voor we op vakantie vertrekken, breken ze de golfplaten af die de laatste jaren dienst deden als tuinafsluiting, en staat de buur opeens in onze tuin op een asbestplaat te kloppen, niks bescherming, niks maskers, laat staan dat hij de platen natgespoten heeft.
Wij gaan de tuin in, en vragen om uitleg. Het plan van de buren is om een afsluiting van 4 meter diep op 1m80 hoog te zetten, 10 cm van de scheidingslijn. Wij verzetten ons (weer een hoge afsluiting!), brengen terug de golfplaten langs onze tuin ter sprake, wijzen op het gevaar voor de gezondheid, enz.
Een hevig gesprek, maar we nodigen de buren uit om, wanneer we terug zijn van vakantie, bij ons te komen eten, om alles rustig te bespreken, en alle opties na te kijken. Wij opperen nogmaals dat we willen tussenkomen in de kosten omdat we een oplossing willen die niet alleen gezond is, maar ook ‘mooi’, en daar willen we gerust voor bijbetalen hen zelfs geld willen voorschiten voor hun gedeelte. We leggen een dag en een uur vast wanneer ze bij ons komen eten.
We komen ook overeen dat ze slechts 1 houten plaat zullen zetten van 2 meter in plaats van 4 meter, iets waar ik op dat moment mee kan leven.
Deze week komen we terug van onze vakantie, en staat er een afsluiting van 4 meter diep. Daarbovenop annuleren ze de afspraak voor het etentje. Voor zover de eerste voorzichtige concrete afspraken die we met hen hebben kunnen maken.
We hebben geduld gehad, zijn verdraagzaam geweest, maar nu begin ik toch serieus kwaad te worden.
Kan iemand me zeggen wat we kunnen doen om tot een oplossing te komen?
Rechtbank? Dan zijn we vertrokken voor jaren.
Zelf afbreken en iets anders zetten? Mogen we dat? Anderzijds hebben we geen zin om voor alle kosten op te draaien (afbreken, verstevigen van de muur vooraleer we er iets tegen kunnen zetten, het gaat om een heel oude en poreuze muur), 65m2 is een grote oppervlakte.
Kan onze of hun verzekering iets betekenen?
Ovam?
Hartelijk bedankt voor jullie reactie’s!