Wij hebben een appartement aan de kust. Eén van de (50) mede-eigenaars van de bouw heeft op de algemene vergadering al herhaaldelijk gevraagd om gemeenschappelijke internetvoorziening voor alle appartementen, maar hij vangt keer op keer bot - volgens mij terecht want televisie, internet, elektriciteit... zijn m.i. kosten die door elke eigenaar zelf moeten worden gedragen, dit i.t.t. bijvoorbeeld de lift. Ook water is om technische redenen gemeenschappelijk maar wordt via tussenmeters a rato van het verbruik door de syndicus correct verrekend. Hij is echter nu op zoek naar een mede-eigenaar die zijn Wifi-verbinding met hem zou willen "delen" tegen de helft van de kosten. Vorige week sprak hij mijn ouders - die toevallig op mijn appartement waren - hiervoor aan; waarschijnlijk kan hij aan de naam van het draadloze netwerk (waarin o.a. onze achternaam verwerkt staat) zien dat wij Wifi hebben.
Mijn ouders, die compleet geen kaas gegeten hebben van de technische aspecten van internet, kenden die man nog niet en ze hebben hem spijtig genoeg doorverwezen naar mij
Dus ik verwacht bij mijn volgend bezoekje aan zee die man aan mijn deur met de voorspelbare vraag. Ik ben hoegenaamd niet van plan mijn internetverbinding te delen want ik vind dat een idee dat langs alle kanten rammelt (ik ken de man niet, hoe weet ik bijvoorbeeld dat hij geen liefhebber is van kinderporno of illegaal gedownloade films?) Nu moet ik natuurlijk nog met de man samen in dezelfde VME zitten, dus ik zou dit graag een beetje tactisch aanpakken en hem al bij voorbaat niet willen afschilderen als een internetpedofiel of een internetpiraat.
En dan nu mijn vraag: welke *strikt juridische* argumenten kan ik aanvoeren om zijn vraag naast me neer te leggen? Is er bijvoorbeeld een wet waarin staat dat delen van internetverbindingen expliciet verboden is? Ik zou daar namelijk graag naar kunnen verwijzen, dan is er geen discussie mogelijk ("Spijtig maar het mag niet, en wel om de volgende reden:...")